یحیی صادق وزیری
(۱۳۹۱-۱۲۹۰)
خاموشی ستاره ای در سپهر حقوق عرفی ایران
یحیی صادق وزیری، مردی پاکنهاد از کردستان و یکی از حقوقدانان برجسته و خوشنام ایران دوران ما درگذشت. وی مدارج قضاوت را از دادیاری تا وزارت، با صداقت و متانت گذراند و دستی به پاکی چشمۀ خورشید داشت . رفتار وی در امر قضا نشان داد که با همۀ کمبود های قضائی و مداخله های بی رویّۀ دولت ها در امر قضا، می‌توان با سلامت نفس و استقلال عمل کرد و آلوده دامن نشد.
صادق وزیری، چه آن زمان که بر مسند قضا نشسته بود و چه از آن روز که جامۀ وکالت به تن کرد، از شمار کسانی بود که وجودشان ارج و احترام به قانون و پاسداری ازحق و حقوق بود. در زندگی و رفتار این کسان بود که جامعۀ قانونی، حکم عدالت و حکومت قانون معنا و تجلی می یافت. اینان بودند که استقلال قوۀ قضائیه، این دستاورد سترگ انقلاب مشروطه، را پاس می‌داشتند: حافظان و پاسداران امنیت و عدالت و حقوقی به دور از خودسریهای شاه و شیخ و در ایمنی از دست درازیهای مفتی و محتسب.
یحیی صادق وزیری دربنیانگذاری “جمعیت حقوقدانان ایران” (۱۳۵۶) نقش و حضوری فعال داشت. وی از شمار آن گروه از قضات ایران است که توانستند کارآئی قوه قضائیه عرفی، یادگار پدران مشروطیت، را تأمین و اثبات کنند.
در سوگ آن بزرگمرد، شریک اندوه خانواده او و به ویژه آقای صارم‌الدین صادق وزیری وکیل دادگستری، هستیم.
۱۶ بهمن ۱۳۹۱ /۴ فوریه ۲۰۱۳
انوشیروان آذرپی- نعمت آزرم – سیروس آموزگار – عبدالکریم انواری – ناصرپاکدامن – باقر پرهام – هادی خرسندی – محمدرضا خوبروی پاک – اسماعیل خوئی – سبا خوئی – آبتین ساسانفر – علی شاهنده – کاظم فتاحیان- هدایت متین‌دفتری – باقر مرتضوی – رضا مرزبان – عباس معیری – باقرمؤمنی – شاهرخ وزیری .
