حرامی ام بخوانید اما
گلایل هایتان را بردارید
و به ناگفته ها سوگند
و به عاطفه ها
حرامی ام هم که بخوانید
به قاعدۀ قبلۀ هیچ کدامتان نمیخوابم
درود بر شما، خسته نباشید!
یاد و نام آسمان آسای شهیدان آزادی و اندیشه و بیان و قلم، مختاری و پوینده گرامی باد. آنها نه اولین قربانیان قتلهای سیاسی و دگر اندیشی کشور بودند و نه تا آن زمان که خودکامگی وسلطه گران بر تقدیر انسان سایۀ شوم انداخته است، آخرین آن خواهند بود.
روز سیزدهم آذر، روز مبارزه با سانسور را به شما تبریک میگویم. مدتهاست به این یقین رسیده ام و حالا بر آن پا میفشارم که اگر مقاومت و تلاش انساندوستانه و آزادیخواهانۀ همۀ روشنفکران متعهد، آزادیخواه و عدالتجویان ایران، هر چند هم نه چندان پرشمار، نبود، نه راز قتلها افشا میشد نه جامعه به ارزش کوشش و مبارزه و ستیر جانباختگان برای آزادی اندیشه و بیان پی میبرد. گر چه داستان آزار و سانسور مخالفان و دگراندیشان دگرگویان پایان نیافته است و به همین دلیل نقش و وظیفۀ ما ادامه دارد، اما هر چه شد و هر که هر کاری کرد از افشا، با نیروی بی وقفۀ انسانهای آگاه این سرزمین و یاران دیگرشان، به ویژه استمرار بر اراده ی خود شما بود. صاحبان قدرت نه مرحمتی داشتند و نه انگیزه ای و نه پیگیری ای. سیزده آذر یادگار این جد و جهدهای هدفمند و نیروبخش است و میراث درخشندۀ شهیدان آذر ۱۳۷۷.
نوزدهم آذر هم روز حقوق بشر است. شما از گرامی ترین مبارزان راه حقوق بشرید، بویژه آن که فقط بر میثاقهای پیشین پا نمیفشارید که آن هم زیر پای قدرتمداران زورگو له میشود، بلکه به گامها و بالهای بلند آرزوها و همبستگی های بشری و آزادی ژرف و گسترده میاندیشید. از این ناشادم که در آذرماه این سال در جمع و مراسم گرامیداشت شما نیستم. اما از این خوشنودم که باز هم معلوم شده است جز با آرمان رهایی اساسی انسان و متحقق کردن آن با هم دلی، هم اندیشی، هم زبانی و هم گامی نیروهای موثر و معتقد خودمان هر چند همچنان در متن همین کانون و همین تلاش اجتماعی جاری باشد، نمیتوانیم ناشرم سارانه زندگی کنیم. از این که به هر حال در هر کجا که باشم با شما هستم سرفرازم.
فریبرز رییس دانا
زندان اوین
آذر ۱۳۹۱
منبع: گزارشگران
