انور میر ستاری
ایرانیان ساکن بروکسل با پر کردن سالن نمایش مسافران، بار دیگر نشان دادند که هنر شناس هستند و هنرمندان خود را ارج می نهند. سالن بزرگ دانشگاه معروف بروکسل، پر از تماشاچیانی بود که با وجود برف و سرمای شدید، مشتاقانه برای تماشای نمایش نشسته و منتظر آمدن آقای مسعود اسدالهی به روی صحنه بودند.
« مسافران » که صحنه هایی از شیوه زندگی ایرانیان خارج از کشور و وضعیت سیاسی، اجتماعی و شرایط نقض حقوق بشر در داخل کشور را در بر داشت، تماشاچیان را بارها به خنده، گریه و کف زدن واداشت.
مسعود اسدالهی در این نمایش توانسته بود موضوعات روز را را با استادی تمام به سناریو از پیش نوشته شده خود، پیوند زند و تماشاچیان را به همراه خود، وارد صحنه بزرگی بنام ایران کند.
اسدالهی با استفاده از فناوری کامپیوتری و ابزارهای مدرن امروزی توانسته بود، در این نمایش از سکایپ به خوبی استفاده کند.
در « مسافران »، اسدالهی به زنان جایگاه راستین آنان، یعنی هم تایی و برابری با مردان را می دهد و آرزوهای برابری طلبی خود را بر لبان زنی که نوشته های او را به خوبی بازی می کند، جاری می سازد. این زن نمونه ای از زنان آگاه و برابری طلب امروزی است.
اسدالهی از غربت پناهندگان و از آرزوی بازگشت آنان به میهن و حتی از آرزوی مردن در وطن گرفته تا مسائل روز مانند کهریزک و شکنجه در جمهوری اسلامی و از نسرین ستوده در حال اعتصاب غذا و جعفر پناهی ، سینماگر سخن می گوید و تماشاچی را از بی تفاوتی به در آورده و به اندیشیدن و نگاه کردن به دور و بر خود وا می دارد.
اسد الهی یک تنه و به کمک سکایپ و با بازیگری ماهرانه خانم زهره رمزی و یاران دیگر هنرمندش، بیش از دو ساعت تماشاچی های خود را بر روی صندلی ها میخکوب نگاه می دارد.
فدراسیون اروپرس که برگزارکننده این نمایش بود، از فردای اجرای این برنامه، پیام های زیادی که حاکی از رضایت تماشاچیان بود، دریافت کرد.
آقای اسدالهی به دوستان فدراسیون اروپرس قول داد که هر چه زودتر زمینه های تکنیکی و مالی بازی این نمایشنامه به زبان انگلیسی را بررسی کند.
تجمع تماشاگرانو پیش از ورود به سالن نمایش
خوش آمدگویی و اعلام برنامه توسط آقای منوچهر سالکی ـ اروپرس
پرده دوم نمایش مسعود اسدالهی در برابر پارلمان اروپا:
نمایش دیگری از اسدالهی در روز بعد، ۳ دسامبر، در میدان لوکزامبورگ، در برابر پارلمان اروپا و در برابر دیدگان نسرین ستوده و جعفر پناهی، بطور زنده اجرا شد. در سوم دسامبر عکس های نسرین ستوده و جعفر پناهی بر سر در پارلمان اروپا زده شد. در این روز یک گردهمایی بزرگ از ایرانیان بلژیک، فرانسه ،آلمان و بلژیکی ها، از سویاتحاد برای ایران ـ بلژیک، عضو ” همبستگی برای حقوق بشر در ایران” و انجمن های اروپرس، عضو ” شبکه همبستگی سراسری مدافعان حقوق بشر در ایران”، امید، پرسپولیس و رازی، در کنار عکس این دو مبارز حقوق بشری برگزار شد. در این گردهمایی، شخصیت های سیاسی، اجتماعی و روزنامه نگاران سخنرانی کردند. خانم ها ایزابل دوران، معاون پارلمان اروپا، باربارا لوخبیلر، رئیس کمیسیون حقو بشر پارلمان اروپا و رئیس دوره پیشین هیئت نمایندگی پارلمان اروپا در امور ایران، شهلا شفیق، نویسنده، فعال جنبش زنان، ” همبستگی برای حقوق بشر در ایران” پاریس، فاطمه رضایی، فعال حقوق زنان، عضو شورای هماهنگی ” همبستگی برای حقوق بشر در ایران ” و نماینده حامیان مادران پارک لاله دورتموند – آلمان و آقایان پیر وانری، استاد دانشگاه آزاد بروکسل، خبرنگار کوریه انترناسیونال و از موسسین کمیته پشتیبانی از بهمن احمدی امویی و ژیلا بنی یعقوب ـ بلژیک، بهمن امینی، ناشر، عضو شورای هماهنگی ” همبستگی برای حقوق بشر در ایران ” و عضو شورای هماهنگی کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی ـ پاریس، پرویز مختاری، ” همبستگی برای حقوق بشر در ایران “، عضو شورای همآهنگی انجمن حقوق بشر هامبورگ ـ آلمان، حسن نایب هاشم، پزشک و مدافع حقوق بشر، وین ـ اتریش، حمید داداشلو، اتحاد برای ایران ـ بلژیک، ” همبستگی برای حقوق بشر در ایران” و نماینده انجمن های برگزارکننده این گردهمایی، صادق کیهانی، رئیس اتحادیه سراسری انجمن های ایرانی در فرانسه و از بنیانگذاران اتحادیه سراسری انجمن های فرهنگی ایرانیان در اروپا و آقای مسعود اسدالهی، نویسنده، کارگردان و بازیگری تئاتر و سینما و همکار جعفر پناهی ـ آمریکا در این مراسم به سخنرانی پرداختند.
سخنرانی آقای مسعود اسدالهی، در واقع نیمه ناتمام و یا نیمه دوم نمایش مسافران بود که با پشتیبانی پر شور و شوق از جعفر پناهی همکار سینمائیش و نسرین ستوده وکیل مبارز و مقاوم اجرا می شد. او خطاب به پناهی گفت، تو که توپ و تانک نداشتی، دوربین ترا کهتنها وسیله ات بود، گرفتند، ترا زندانی و ممنوع الخروج کردند تا صدایت را مردم نشنوند، اما تو با با همان سکوت خود کاری کردی که تمام دوربین های جهان به سوی عکس و اندیشه های تو برگردانده شدند. تصویر تو بر سردر پارلمان اروپا فیلمی است ماندگار در تاریخ زندگی تو.
