کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران – استرالیا
“امسال طبق روال سال های گذشته مراسم ۲۴ مین یادمان قتل عام زندانیان سیاسی در سیدنی استرالیا با حضور چهره شناخته شده جنبش سیاسی ایران آقای بهرام رحمانی فعال سیاسی، عضو کانون نویسندگان در تبعید برگزار خواهد شد. سخنرانی آقای رحمانی تحت عنوان “کشتار دهه ۱۳۶۰ و بویژه قتل عام زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷ و پی آمد و تاثیرات اجتماعی آن در ایران” خواهد بود. برنامه مراسم شامل : سخنرانی آقای رحمانی ، شعر، موسیقی زنده ، یک ویدئو کلیب دررابطه با ایران تریبونال و پرسش و پاسخ با آقای رحمانی است. ” این بخشی از اطلاعیه ای بود که کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران – استرالیا چند هفته قبل در سطح گسترده انتشار داده بود.
مراسم با قطعه شعری از شاملو توسط مجری برنامه خانم غفاری شروع و با یک دقیقه دست زدن شرکت کنندگان در احترام به جانباختگان راه آزادی وسوسیالیسم پی گرفته شد. خانم غفاری در خوش آمد گوی خود خطاب به شرکت کنندگان گفت “حضور شما باعث پربار شدن برنامه و نیز تقویت نیروهایی هستند که برای محو شکنجه و اعدام از زندگی بشریت تلاش می کنند. دهه ۱۳۶۰ در ایران برای نیروهای مترقی و پیشرو سالی پرغرور، افتخار، شکست و مبارزه است. در این مجموعه تلاش، با اینکه نیروهای سیاسی توسط رژیم جتایتکار جمهوری اسلامی به وحشیانه ترین روش ها سرکوب شده و به جوخه های اعدام سپرده شدند، اما خونی که از رگ های این مبارزات جاری شد به تاریخ خونبار مبارزات مردم ما پیوست. دور نیست روزی که مردم ما با سرنگونی رژیم انسان کش اسلامی در ایران، جواب تاریخی درخوری به آنها بدهد.”
مراسم سپس با اجرای قطعه ای ادبی و حماسی توسط رفیق سعید که بسیار مورد استقبال قرار گرفت ادامه یافت. رفیق سعید در قسمتی از برنامه اش گفت” حماسه آفرینان ما در دهه ۱۳۶۰ در این برهه خونین تاریخ زمان ما به خاطر تحقق آرزوهای مردم زجر کشیده، با عبور از توفان ها و بیرون آمدن از کوره آزمایش های بس دشوار سربلندانه مقابل جهل و تاریکی ایستادند و مرگ را پذیرا گشتند.”
سالن با پوسترها و پلاکاردهایی که توسط کمیته کارگری تهیه شده بود و نیز نورپردازی زیباتر آراسته شده بود تا بتواند در خور شایسته ای برای این مراسم باشد. گل های لاله سرخ در جلوی سن و شمع ها بیاد آنهائی که شمع جانشان را افروختند تا روشنائی بر زندگی انسانی بتابد روشن شده بود. پوستر و پلاکاردهای سال های گذشته و نیز دیگر پوستر مراسم های سرتاسر جهان در قسمت های مختلف سالن، همبستگی همه ایرانیان در سراسر جهان در برپائی این مراسم و اعتراض به رژیم آدمکش اسلامی را به نمایش می گذاشت.
بعد از اجرای رفیق سعید، نوبت به اجرای موفق” سرود شورا” با صدای گرم فروغ و با همراهی پیانوی آقای هیوا محمودی بود. ترانه سرود شورا به یاد رهبران شهید خلق ترکمن سروده شده است. سپس وصیت نامه رفیق عزت طباییان به همراه اسلاید شویی از عکس های او پخش شد. پس از آن قطعه ای در باره این شهید و شعر گنج بانشان با صدای همسرش، مجید نفیسی پخش گردید. آنگاه فیلمی از افشاگری های بازماندگان خانواده شهدا در دادگاه ایران تریبونال به مدت ۱۵ دقیقه پخش شد که همه را متاثر کرد.
سپس خانم غفاری به معرفی آقای بهرام رحمانی سخنران مهمان پرداخت. بعد از آن آقای رحمانی سخنرانی خود را با عنوان ” قتل عام زندانیان سیاسی دهه ۱۳۶۰ و بویژه قتل عام ۱۳۶۷ و تاثیرات و پی آمدهای اجتماعی آن در ایران ” شروع کرد.
آقای رحمانی با نگاهی تاریخی درشکل گیری رژیم جمهوری اسلامی و جنبش های اجتماعی و نیز وضع حکومت در سال های اولیه به قدرت رسیدن و نیز شروع سرکوب های سیاسی تا مقطع سال ۱۳۶۷ به تحلیل دلایل اجتماعی – سیاسی و طبقاتی آن پرداخت و با اشاره به سازمان یافتگی این قتل عام در مقطع پایان جنگ ایران و انتخاب یکی از دو راه در آن مقطع در برابر رژیم اسلامی، یکی جواب به خواسته های تاریخی مردم در اوضاع بعد از جنگ و تجربه رژیم اسلامی از آزاد کردن زندانیان سیاسی در تاریخ جدید ایران و امکان رشد و گسترش جنبش های اجتماعی و راه دیگر قتل عام و در هم شکستن هرگونه اعتراض همراه با بازکردن درها به روی بازارهای جهانی، پرداخت و نشان داد که رژیم بطور ناگهانی به این کشتار دست نیازیده است و حمله مجاهدین تحت عنوان فروغ جاویدان تنها می توانست بهانه ای برای اجرای طرح های آماده شده رژیم باشد. آقای رحمانی در حین سخنرانی خود به مسائل ذیل نیز اشاره کردند که بطور مختصر سرفصل های از آنها را می آوریم.
“در مورد نشست گوادلوب و نقش امپریالیست ها در بروی کار آمدن خمینی و ادامه کمربند سبز دور شوروی سابق، جنگ و اثراتش، حمله به دانشگاه ها و خفقان و کشتار ۶۲-۱۳۶۰، رعب و وحشتی که حتی باعث شد که خانواده ها و فامیل بهم اعتماد نکنند و عذر هم را بخواهند، در هشت سال جنگ، به علت خفقان هزاران نفر دستگیر، شکنجه و زندانی شدند، پس از گرفتن خرمشهر و قبول کردن صلح از طرف عراق جهت پایان دادن به جنگ، ولی اصرار به ادامه جنگ تا شش سال تحت شعار راه قدس از طریق کربلا که سرانجام خمینی مجبور شد جام زهر را بنوشد و قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل را بپذیرد، حمله مجاهدین پس از پایان جنگ و تاثیرات آن بر جریان قتل عام زندانیان سیاسی، جمهوری اسلامی بعد از چین، دومین کشور برای تعداد اعدام ها در جهان است، کسی را در ایران نمی توان یافت که کسی را از دست نداده و یا در جنگ کشته نشده باشد، اعدام در شهرها جهت ترساندن مردم است. اگر در آینده وضع عوض شود و طبقه کارگر پیروز شود، نباید شکنجه و زندان سیاسی و اعدام باشد. کاش هویدا، نصیری و … را نمی گذاشتیم که اعدام شوند و باید خواهان قطع هرگونه شکنجه … خواهان آزادی تمام زندانیان سیاسی باشیم. باید بیشتر و بیشتر روشنگری نمائیم تا زمانی که این رژیم سرنگون شود”.
سخنرانی گرم آقای رحمانی و دلایل تحلیل ایشان مورد توجه شرکت کنندگان قرار گرفته بود. در پایان مجری ضمن تشکر از آقای رحمانی پایان قسمت اول و نیم ساعت استراحت را که همراه با چای و شیرینی از حضار پذیرائی شد، اعلام کرد. این فرصتی بود که برخی از حاضرین بتوانند شخصا با آقای رحمانی صحبت کنند.
قسمت دوم با اجرای شعر عاشقانه از شاملو و موزیک هیوا ادامه یافت. دو هنرمند جوان خانم و آقا، با همراهی پیانوی هیوا با سرودن، ” سراومد زمستون” و ” مرا ببوس” هنرنمایی کرده که با استقبال حاضرین روبروشد.
وصیت نامه رفیق یوسف آل یاری به همراه اسلاید شویی از عکس های او قرائت شد و در ادامه، کاوه، جوانی که در زندان اوین بدنیا آمده است و هر دو والدین او به مدت هفت سال در زندان بودند، سخنانی در رابطه با تاثیر زندان بر فرزندان زندانیان نمود که توجه هموطنان را در پی داشت و حضار با دست زدن ایشان را تشویق نموده و همبستگی شان را ابراز داشتند. شعری از شاعری که نمی خواست نامش برده شود، توسط مجری خوانده شد و قطعنامه کمیته همبستگی با کارگران ایران – استرالیا توسط یکی از رفقای عضو قرائت گردید که در آن خواسته شده بود:
۱ توقف فوری اعدام و شکنجه در زندان های رژیم جمهوری اسلامی
۲ آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی، عقیدتی و دگر اندیش.
۳ محکومیت و اخراج از تمام نهادهای بین المللی حقوق بشری در عین حال عدم دخالت نیروهای خارجی در امور داخلی ایران تحت عناوین مختلف
۴ پرداخت غرامت به زندانیان سیاسی و اعلام رسمی تعداد زندانیان سیاسی و اعدام شدگان در طی سال های حکومت اسلامی در ایران
۵ تشکیل دادگاه بررسی و رسیدگی به جنایات روی داده در طی دوران حاکمیت جمهوری اسلامی ایران.
۶ آزادی بدون قید وشرط بیان ، احزاب و آزادی های فردی اجتماعی، تامین کار، و تحصیل برای همه مردم ایران.
متن شعر گونه خاوران توسط مجری اجرا شد. پرسش و پاسخ با رفیق بهرام رحمانی، حسن ختام برنامه امسال یادمان ۲۴مین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی توسط رژیم سفاک اسلامی ایران بود. مراسم از ساعت ۷.۳۰ شروع و ۱۱.۳۰ شامگاه پایان یافت. حزب رنجبران، تشکیلات خارج از کشور حزب کمونیست ایران و کانون زندانیان سیاسی در تبعید به این مراسم پیام فرستاده بودند.
در حاشیه مراسم اصلی یادمان شهدای دهه ۱۳۶۰، در سیدنی، یک جلسه دیگر در هفته پیش از آن در شهر ملبورن انجام گرفت که برای این منظور آقای بهرام رحمانی به آنجا رفت. تا پیش از برگذاری مراسم نیز، در محل رادیو صدای نو با گردانندگان این رادیو گفتگو داشت. سخنران بعدا در محل کتابخانه ایرانیان، چندین جلد از کتاب های خود را به این کتابخانه اهدا کرد. کتاب های بهرام رحمانی در محل مراسم نیز برای فروش در روی میز کتاب کمیته قرار داشت که با استقبال شرکت کنندگان مواجه بود. بعد از مراسم نیز آقای رحمانی در محل دفتر اصلی حزب کمونیست استرالیا برای اعضای این حزب سخنرانی ای با مضمون ” ایران امروز” داشت که صحبت های وی توسط یکی از رفقا ترجمه می شد. یک روز پیش از ترک سیدنی سخنران مهمان به همراه یکی از دوستداران کمیته که خود عضو اتحادیه کارگران ساختمانی است به محل این اتحادیه رفت که با استقبال مسٸولین این اتحادیه قرار گرفت و هدایایی به وی اهدا شد. سپس بهرام رحمانی به اتفاق رفیق همراه به محل کار کارگران رفت که به طور اتفاقی در یک محل نزدیک به ۵۰۰ کارگر دست به اعتصاب نشسته زده بودند. این مسٸله باعث کسب تجربه جدیدی برای آقای رحمانی بود که در روز پایانی مسافرت ایشان اتفاق افتاد.
کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران – استرالیا
proletarianunite@gmail.com
