رضا مقصدی
با کدام حرف ِ مهربان
خواب را سلا م کرده اید ؟
با کدام جان ِشعله بار
شور ِ عاشقانه را کلا م کرده اید ؟
واپسین دقیقه تان شقایق ِ کدام باغ را ستود ؟
آسمان، به آرزوی تان حسود بود
که زمین ، غمی بلند را سیاه تر سرود
تا که آب ِ سوگوار
از کنار ِ عشق های بیقرار
تلخ بگذرد.
ای به خاک خفتگان !
تا که این بهار
از مزار ِآرزوی ناشکفته تان گذر کند
” شهریار ” را خبر کنید
تا چکامه های چاک چاک ، سر کند.
آلمان. یکشنبه ۲۲ مرداد ۹۱
