اثر گونتر گراس-ترجمه رضا پرچی زاده
چرا خاموش بوده ام،
خاموش برای مدتی مدید،
اظهر من الشمس است؛
که ما خود خواستیم که چنان باشد
به دنبال شور و شرِ جنگ؛
همان که ما، بازماندگان اش،
حاشیه نبشته ای بیش نبوده ایم.
این همانا حقِ ادعاییِ تجاوزِ رسمیِ پیشگیرانه است
که قصد کرده ایرانیان را از صفحه روزگار محو کند؛
مردمانی که چماقداری بر دوش شان سوار شده،
و چوب شان می زند تا
به شیوه ای خودجوش
برایش پایکوبی کنند،
که زر و زورِ بمب ساختن دارد.
و چرا اغماض می کنم
در نامیدنِ آن مُلکِ دیگر به نام؟
آنجا که سالهاست
در خفا
نیرویی فزاینده در کار است،
به دور از بازدید،
که نادیدنی است
برای هر چشمی؟
احساس می کنم که در این باره
دهانِ همگان –
و دهانِ خودم بر نمطِ آن –
بسته دروغی دهان-بند است؛
که گشودنش ضُجرَت و حَرمان می آورد،
فلذا بسته می ماند:
بازار از اَنگِ «ضدِ-سامی» گرم است…
اکنون که مملکتِ من،
گاهگاهی جَوگیرِ جنایات موهن،
حال برای توجیه خود،
گرچه باز هم به نیتِ تجارت –
حتی اگر با دریدگی «جبران»اش بنامیم –
قصد کرده تا دیگربار عمق-پیمایی به اسرائیل هبه کند،
که کارش فِکندنِ پرتابه به دیاری است
که در آن حتی بُمبَکی نیز یافت نشده،
گرچه لولوی سرخرمنی در آنجا نشسته؛
خواهم گفت آنچه را که باید گفت.
چرا تاکنون خاموش مانده ام؟
زیرا که اندیشناکی ام از نَسَبم
که لکه ای پاک-ناشدنی بر وجدانم انداخته
زبانم را بر بیانِ حقیقت می بست؛
حقیقتی به سان آنچه اسرائیل هم می گوید،
که می خواهم همدردش باشم.
چرا اکنون دست به قلم می برم –
خشکیده و با آخرین قطره جوهرم –
و می گویم آنچه آرامشِ جهان را به خطر انداخته
همانا انرژیِ هسته ایِ اسرائیل است؟
چرا که امروز باید گفت
آنچه را که فردا دیر است گفت؛
چرا که ما ژرمن ها،
هم اینک کوله بارِ گناهان بر دوش،
بسا که مشاور در جنایتِ آشکارِ دیگری باشیم
که فردای روزگار
ما را از نفرینِ آن خلاصی نباشد.
و می گویم و باز می گویم
که بیش خاموش نخواهم ماند،
که مرا بس است از دورنگیِ باختر!
که می خواهم که بسیاران بخواهند
کاین سکوت بشکنند
و فریاد کنند نخواستنِ شری عظیم را،
و خواستنِ بازبینیِ آزاد و مدام
از نیروی هسته ایِ اسرائیل
و پایگاه های اتمی ایران
با رضایتِ دو دولت،
و با نظارتِ هر ملت.
تنها چنین است که فرزندانِ اسرائیل و فلسطین
و همه همه،
تمام آنانی که در آن سرزمینِ در اشغالِ جنون،
رخ به رخ، دشمن وار به اسارت درافتاده اند
راهی به رهایی خواهند یافت
و ما هم…
متن آلمانی را اینجا ببینید.
ترجمه انگلیسی را اینجا ببینید.
