سالگرد درگذشت دکترمحمد مصدق
هموطنان ارجمند !
دکتر محمد مصدق صدراعظم قانونی و ملی ایران ، پس از پایان دوران زندان در شهریور ۱۳۳۳ تحت الحفظ به احمد آباد اعزام شد و تحت نظر ماموران ساواک دوران تبعید ۱۳ ساله خود را گذراند؛ تا اینکه در آذر ماه ۱۳۴۶ به سبب شدت گرفتن بیماری، به تهران منتقل و در ششم اسفند ماه در بیمارستان نجمیه تهران بستری گردید و در سحرگاه ۱۴ اسفند ۱۳۴۶ درگذشت .وی با اینکه وصیت کرده بود در گورستان شهدای ۳۰ تیر به خاک سپرده شود، به دستور دولت، در خانه خودش در احمد آباد به خاک سپرده شد. روز ۱۴ اسفند بیانگر یاد و بزرگداشت سیاستمداری است که آرمانها و امیدهای خفته مردم ایران بر مبنای آزادی و استقلال کشور را با ملی کردن صنعت نفت بیدار کرد و با کوشش جهت یکپارچگی ملت ایران علیه استبداد داخلی و استثمار خارجی مبازات خویش را پیگیری کرد؛ مبارزاتی که از جنبش تنباکو آغاز شده بود. نام مصدق برای ملت ایران و برای تمام کشورهای استعماری مظهر مبارزه علیه بیدادگری و استبداد داخلی و استعمار و استثمار خارجی است .
از خصوصیات بارز دکتر محمد مصدق که نقش تاریخی وی در آن نهفته است این بود که به هیچ وجه اهل سازش بر سر منافع ایران با بیگانگان نبود. به نوشته مورخانی که تاریخ سیاسی – اجتماعی ایران را پیگیری کرده اند : دکتر مصدق را از مردان بزرگ تاریخ ایران دانسته که علیرغم تهدید نظامی و تحریم اقتصادی ، مشعل مبارزه علیه استعمار و استثماررا تا پایان عمر در ایران و خاورمیانه شعله ور نگهداشت.
هموطنان ارجمند ! امسال در شرایطی یادِ زنده یاد دکتر محمدمصدق را گرامی میداریم که هستی کشور ما ایران با اتخاذ سیاست های نابخردانه نظام اسلامی حاکم بر ایران با خطرات جدی در سطح بین المللی مواجه است و اگر تهدید های بین المللی جامه عمل پوشد، فلاکت ، بدبختی و ویرانی بزرگی را برای ملت و سرزمینمان به همراه خواهد داشت.
جبهه ملی ایران – آلمان ضمن بزرگداشت این شخصیت تاریخی و تاریخساز که نامش در حافظه مثبت تاریخی ملت ایران ثبت است، معتقد است – متاسفانه بعد از گذشت ۴۵ سال از درگذشت دکتر محمد مصدق – ایران استبداد زده تا به امروز شخصیت دیگری که قادر باشد مردم را در راه استقرار آزادی و دموکراسی رهنمون سازد، به خود ندیده و ملت ایران هنوز از گردونه دموکراسی خارج است و بهای سنگینی برای رسیدن به این امر مهم پرداخته است. اگر مصدق امروز در بین ما نیست؛ اما منش و روش او می تواند روشن گر راه ما در برون رفت از این دوران سیاه تاریخی باشد. اگرچه: به او بالیدن چه آسان و چو او زیستن چه دشوار.
یکشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۰
جبهه ملی ایران – آلمان
