اسماعیل هوشیار
… در مذاکرات پشت پرده طولانی میان ساکنان اشرف و نمایندگان دولت آمریکا و مقام‌های ملل متحد، نه طرف آمریکایی نه ملل متحد هیچ کدام قادر به ارائه کم‌ترین تضمینی در مورد ساکنان اشرف پس از جابه‌جایی در داخل عراق نشده‌اند.چرا افراد بیدفاع و بیگناه باید به مکان یا مکانهای ناشناخته و دور از انظار بین‌المللی در داخل عراق فرستاده شوند که مهم‌ترین طرف‌های بین‌المللی قادر به تضمین حفاظت آن نیستند؟
تا پایان سال میلادی 2011 یعنی بیش از یک ماه دیگر قرار است پرونده مجاهدین خلق درعراق بسته شود . اجازه بدهید ابتدا به بندهایی ازاطلاعیه شورای مجاهدین نگاهی کنیم البته بعد ازلینک اصلی….
http://www.aftabkaran.com/akhbar.php?id=1721
-در مذاکرات پشت پرده طولانی میان ساکنان اشرف و نمایندگان دولت آمریکا و مقام‌های ملل متحد، نه طرف آمریکایی نه ملل متحد هیچ کدام قادر به ارائه کم‌ترین تضمینی در مورد ساکنان اشرف پس از جابه‌جایی در داخل عراق نشده‌اند.چرا افراد بیدفاع و بیگناه باید به مکان یا مکانهای ناشناخته و دور از انظار بین‌المللی در داخل عراق فرستاده شوند که مهم‌ترین طرف‌های بین‌المللی قادر به تضمین حفاظت آن نیستند؟
وقتی ملل متحد به درستی به کارمندان خود اجازه نمی‌دهد که بدون برخورداری از حفاظت صد در صد مطمئن در داخل عراق رفت و آمد کنند، با چه منطقی مجاهدان اشرف را که سوژه اصلی تروریسم رژیم آخوندها هستند، باید بدون هرگونه حفاظتی در عراق رها کرد؟ ( امریکا و ملل متحد توان اجرایی دارند فقط نمیخواهند انرژی بگذارند چون نفعی برایشان ندارد. )
۹- تحمیل ایده جابه‌جایی، مغایر با تأکیدات دبیرکل ملل متحد در پاراگراف ۶۶ گزارش ۷ژوییه به شورای امنیت است که به کشورهای عضو ملل فراخوان می‌دهد «هر ترتیباتی» برای اشرف باید علاوه بر دولت عراق مورد قبول ساکنان کمپ باشد. ( درحرف خیلی ها بله…حتی شما ! اما درعمل؛ قانون و پاراگراف سیری چند !؟)
۱۰-خط قرمز برحق ساکنان اشرف، تسلیم نشدن به فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران و خواستهای ننگین آن و برخورداری از حداقل تضمینهای حفاظتی تا زمانی است که همه آنها به کشور ثالث بروند. آنها در طول ماههای گذشته بیشترین انعطاف را از خود نشان دادند. در ماه می به درخواست من ، طرح پارلمان اروپا برای انتقال به کشورهای ثالث را پذیرفتند و از حقوق خود برای ادامه اقامت در جایی که ۲۵سال است در آن زندگی میکنند، صرفنظر کردند. در ماه اوت علیرغم این که شرایط اضطراری اشرف و سابقه ۲۵سال پناهندگی و اقامت در عراق که آنها را شایسته بازتأیید بلادرنگ موقعیت پناهندگی شان به صورت جمعی می‌کرد، موضع کمیساریای عالی پناهندگان را پذیرفتند و درخواستهای انفرادی پناهندگی به کمیساریا دادند و برای مصاحبه های انفرادی و خصوصی اعلام آمادگی کردند. ( کلا بی خیال )
دبیرخانه شورای ملی مجاهدین
۲۸ آبان ۱۳۹۰ (۱۹ نوامبر ۲۰۱۱)
درخواستهای مطرح شده نه عجیب است و نه غیراخلاقی . فقط واقعی نیست . آنچه که مجاهدین مطرح میکنند؛ 99 درصد وقایع و اتفاقات محصول دست مالکی و حکومت اسلامی است . البته روی مالکی هم زمان قدیم که امریکا هنوز روی خوش داشت خیلی انرژی گذاشتند تا او را زیر علم خودشان بکشند ولی نشد . امروز امریکا جا خالی داده است . بچه های اسیر درقرارگاه اشرف و آن داستان شیربی یال و اشکم ….ارتش آزادی مسعود رجوی دیگر درکادربازیهای سیاسی هم درعراق قابل استفاده نیستند . الان دعوا برسرچال کردن نحوه جنازه ارتش است . منتها اینکه امریکا قرارنبود مدافع انسان باشد را…. رهبرمجاهدین یا دیرفهمید و یا میدانست و چاره دیگری نداشت . انداختن سفره های رنگین آنچنانی برای ارتش امریکا درسیاستهای کلان تاثیر گذارنبود فقط زندانیان تیف را نمد مالی میکردند …. فعلا بگذریم .
تاکید مکرر برنقش سازمان ملل دراین پروسه شاید ضرر نداشته باشد ولی ……؟؟؟؟؟
دردوران زندان تیف یک بار3 تن از زندانیان تصمیم گرفتند فرارکنند ولی موفق نشدند و دستگیرشدند . دربازجویی بعد از دستگیری یکی از سوالات دولت امریکا این بود که کجا میخواستید بروید ؟ آنها جواب میدهند به سازمان ملل …..و دولت امریکا خندیده بود و گفته بود سازمان ملل کیه ؟ 70 درصد بودجه اش را خودمان میدهیم . سازمان ملل هم خودمانیم …..
بنابراین خیمه 200 روزه جلوی ملل متحد به 500 روزهم برسد بیشترجنبه روحی و روانی دارد و نه قدرت اجرایی ….
و اما باردیگرتاکید من برنقش دست اول دولت امریکا دربسته شدن این پرونده است . چون حکومت اسلامی و دولت دست نشانده مالکی با هرتوحشی نقششان تقریبا سمبلک و فقط اجرایی است . هرگونه جابه جایی و یا شیوه ای که برای بسته شدن قرارگاه اشرف دردستورکارباشد با هرتنش و یا تلفاتی و سرسوزنی خسارت جانی و روانی ……مسئول دست اول و ردیف اول و باز اولش دولت امریکاست و لاغیر…گفته باشم برای ثبت درذهنها و تاریخ و اینکه این صحنه هیچ نقطه مبهمی ندارد . ازنقش و خواسته حکومت اسلامی و عراقی …..تا عملکرد وخواسته رهبری مجاهدین و تا اروپا و طرح بی خاصییت و سمبلیکش….وتا دولت امریکا که چه میخواست ؟ حالا چه میکند ؟ و چه میخواهد ؟ اگر پای مرگ و زندگی آن اسیران درمیان نبود ورود به این دعواهای میان انواع ارتجاع ، نه موضوعییت داشت و نه جدی !
دولت امریکا با زندگی تقریبا وحدود 1000 جدا شده ازمجاهدین درزندان تیف به مدت 5 سال بازی زشت و ساده ایی داشت که فراموش نخواهد شد…. و حالا با بقیه اسیران اشرف نشین هم همان بازی را باکمی تفاوت دارد . درآن زمان تحت عملکرد دولت امریکا دردوران زندان ، سهم حکومت اسلامی 80 درصد از زندانیان تیف بود و تعدادی هم ( شاید 5 درصد ) به اروپا که رسیدند به هردلیلی دوباره خزیدند زیر خمیه مجاهدین ! درهمان دوران زندان تیف هم مسئولین ارشد دولت امریکا از وزارت خارجه تا پنتاگون و تا سیا و اف بی آی …بارها تصریح کردند که اگر امریکا منافعش ایجاب کند درتوانش جابجایی بیشتراز5000 هزار نفرهم هست درکمتراز یک هفته ! دولت امریکا طی 10 سال این جنازه ارتش رجوی را مثل مترسک بادش زد و درجهت منافع خودش لجستیکش کرد وحالا حرف من فقط برسرجان و زندگی اسیران اشرف است و اینکه هرشکلی داشته باشد قابل نعل وارونه زدن ازهیچ طرفی نیست ! طی دوران زندان تیف دولت امریکا هیچکدام اززندانیان را به زور و با دستبند روانه حلقوم ولی فقیه نکرد یعنی با زور کسی را به ایران نفرستادند. اما کاری کردند و شرایطی به وجود آوردند که تقریبا همه برای نجات ازدست “این مار به آن مار” پناه بردند وباسربه ایران رفتند !
۲۹ آبان ۱۳۹۰
۲۰ نوامبر۲۰۱۱
همین !
