کانون نویسندگان ایران «در تبعید»
در اخبار روز سیزدهم مهر ماه ۱۳۹۰، آمده است که محسن حکیمی نویسنده و از اعضای کانون نویسندگان ایران، محمد حیدری و مهدی افشارنیک از روزنامه نگاران فعال به یک باره دستگیر شده اند.
پرسش این است که چرا؟
ظاهر قضیه این است که هیچ رویداد تازه ای پیش نیامده که دستگیری کنونی نویسندگان و روزنامه نگاران را توجیه کند؛ ولی، واقعیت این است که رژیم تبهکار جمهوری اسلامی همیشه ترفندی در آستین دارد و همواره در پی پیش گیری از رویدادهاست تا حاکمیت سراپا نکبت و تیره روز خود را از مهلکه ای که به آن دچار است نجات بخشد.
جمهوری اسلامی، بی آینده و دچار بحران است. همین امر، انگیزه همیشگی این رژیم را در سرکوب و هجوم به همه عرصه های زندگی فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم ایران تشکیل می دهد. سیاست جمهوری اسلامی در هجوم به عرصه آزادی بیان، به عنوان یک زمینه روشن و تابناک در مبارزات اجتماعی مردم ایران نیز دارای همین انگیزه است. به ویژه اکنون که در جامعه ما مبارزات دانشجویی و کارگری در اوج تازه ای به پیش می رود و اعتصاب دلاورانه کارگران پتروشیمی ماهشهر و مبارزات دانشجویان در برخی از دانشگاه های کشور، برای احقاق حقوق حقه خود و در راستای آزادی بیان، تشکل و سازمانیابی شان ادامه دارد و دیگر کارگران جامعه ما نیز زیر بی رحمانه ترین هجوم ها دست به مبارزه ای سرنوشت ساز زده اند؛ طبعا وجدان بیدار روزنامه نگاران و هنرمندان و نویسندگان در دفاع از این مبارزات، آوردگاهی ست که صدا و سیمای تهی دستان جامعه ما را به نمایش می گذارد و هم دلی همگان را برای فروپاشی نظم عقب مانده جمهوری اسلامی برمی انگیزد.
هجوم مداوم به روزنامه نگاران، نویسندگان، هنرمندان و فعالین عرصه های گوناگون جنبش های اجتماعی، سیاست همیشگی رژیم جمهوری اسلامی ست و این سیاست، همواره از سوی همه انسان های آزادی خواه و برابری طلب محکوم شده است.
کانون نویسندگان ایران در تبعید نیز در همین راستا، سلطه و هجوم آزادی کش جمهوری اسلامی را محکوم می داند و در افشای این سیاست نامردمی از پا نخواهد نشست.
کانون نویسندگان ایران در تبعید
١۴ مهر ماه ١٣٩۰
www.iwae.org
