بدیل جمهوری اسلامی، ویژگی ها و ضرورت تشکیل آن
برغم اینکه اپوزیسیون لائیک و دمکرات، عدالت طلب و برابری خواه به این امر مبرم و حیاتی واقف بوده و هست و در جهت همگرایی و همراهی، تلاش ها و اقدامات ارزنده و فراوانی انجام داده است، متاسفانه تاکنون شاهد حضور یک بدیل دمکراتیک فراگیر در مقابل جمهوری اسلامی نیستیم. بنابراین در شرایط کنونی یکی از مبرمترین وظایف اپوزیسیون، علاوه بر همراهی و مشارکت در مبارزات جاری مردم علیه رژیم جمهوری اسلامی، واکاوی علل ناکارآمدی تلاش های تاکنونی و یافتن راهکارهای عملی و نظری برای ایجاد یک بدیل دمکراتیک و فراگیر می باشد.
| توجه خوانندگان به برخی مطالب و موضوعات سیاسی درج شده در سایت که بعضاً همراه با ارسال نظر بوده است، ما را برآن داشت که با ایجاد « تریبون آزاد» مشارکت هرچه بیشتر آنها را فراهم کنیم.
تربیون آزاد جامعه رنگین کمان، تالاری است مجازی که در اختیار همه ی صاحب نظران، اندیشه ورزان، فعالان و کوشندگان سیاسی قرار دارد تا با ارائه نظرات خود مهمترین رخدادها و تحولات جاری در عرصه سیاست ایران و جهان را مورد مداقه قرار دهند. آراء و نظرات خوانندگان در باره « چه باید کرد» ها و « چه نباید کرد» ها، گونه ای از افکار عمومی را به نمایش می گذارند. بدون شک، آگاهی از افکار عمومی ی که منتج از چالش های نظری و تجربیات عملی باشد از اهمیت بسزایی برخوردار است. ما از همه ی کسانی – از هر نحله ی فکری و سیاسی – که در نقد و بررسی و واکاوی رخدادهای سیاسی و اجتماعی دستی به قلم دارند، انتظار داریم که در اینجا نیز دست به کار باشند. • پاسداشت دمکراسی و آزادی اندیشه و بیان، سر آشتی با حذف و سانسور ندارد. پس، در کار ما سانسور و حذفی وجود نخواهد داشت. |
| جامعه رنگین کمان |
 |
| بدیل جمهوری اسلامی، ویژگی ها و ضرورت تشکیل آن |
امروز نارضایتی و انزجار از حاکمیت جمهوری اسلامی آنچنان ابعاد وسیع و بی سابقه ای به خود گرفته است که نه تنها اپوزیسیون سیاسی که همواره خواهان برچیده شدن این نظام نا بهنجار تاریخی بوده است، بلکه اپوزیسیون اجتماعی نیز بقای رژیم را مترادف با نابودی تداوم حیات انسانی خود می داند.
شاید ملت ایران یک بدهکاری تاریخی به روحانیت داشت تا این بار نه بعنوان شریک قدرت، بلکه به تنهایی با استقرار حاکمیت تئوکراتیک و آسمانی خود نشان دهد که با دمکراسی و حقوق بشر، عدالت اجتماعی و حق شهروندی، آزادی های سیاسی و فردی، نهادهای اجتماعی و مدنی، آزادی اندیشه و گوهر و کرامت انسانی و دنیای امروزی، قرنها فاصله دارد.
کارنامه رژیم نشان می دهد که سیه روزی مردمان و ویرانی میهن مان پایان نمی پذیرد، اگر این بختک برآمده از اعماق قرون وسطی همچنان بر اریکه قدرت بماند. مبلغین و صیانت کنندگان حاکمیت ابدی و موروثی ولی فقیه با تصاحب قدرت مالی و نظامی، حتی توان و ظرفیت پذیرش روش ها و راهکارهای متحدین متشرع خود برای ادامه حکومت دینی به سبک و سیاقی دیگر را نیز ندارند.
زمینه های عینی روند فروپاشی این نظام دین سالار دیرزمانی است که فراهم شده است و کاهش روزافزون مشروعیت آن در عرصه ملی و بین المللی نویدبخش تفوق جبهه آزادیخواهی علیه مافیای مالی‌مستبد است. پس، مبالغه آمیز نخواهد بود، اگر گفته شود که یکی از مهمترین دلایل بقای رژیم جمهوری اسلامی، نه قدرت و ثبات آن که ضعف و پراکندگی اپوزیسیون است.
برغم اینکه اپوزیسیون لائیک و دمکرات، عدالت طلب و برابری خواه به این امر مبرم و حیاتی واقف بوده و هست و در جهت همگرایی و همراهی، تلاش ها و اقدامات ارزنده و فراوانی انجام داده است، متاسفانه تاکنون شاهد حضور یک بدیل دمکراتیک فراگیر در مقابل جمهوری اسلامی نیستیم. بنابراین در شرایط کنونی یکی از مبرمترین وظایف اپوزیسیون، علاوه بر همراهی و مشارکت در مبارزات جاری مردم علیه رژیم جمهوری اسلامی، واکاوی علل ناکارآمدی تلاش های تاکنونی و یافتن راهکارهای عملی و نظری برای ایجاد یک بدیل دمکراتیک و فراگیر می باشد.
جامعه رنگین کمان با باور به خرد جمعی برای یافتن راه حل اجتماعی و سیاسی برای مساله آلترناتیو، با طرح پرسش های زیر از همه ی کوشندگان سیاسی انتظار دارد تا با شرکت در این بحث و طرح نظرات خود، به تلاش گرانی که قصد دارند بار دیگر برای ایجاد یک آلترناتیو دمکراتیک و لائیک گام بردارند، یاری رسانند.
۱- علل ناکامی تلاش های تاکنونی اپوزیسیون در جهت تشکیل یک بدیل دمکراتیک و کارآمد و مورد وثوق ایرانیان کدامند؟
۲- نقش رژیم و سیاست های آن در انشقاق و بروز پراکندگی در میان اپوزیسیون چقدر موثر بوده است؟
۳- بدیل جمهوری اسلامی چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
۴- این بدیل کدام خانواده های سیاسی را می تواند در بر بگیرد؟
۵- منشور یا پلاتفرم بدیل باید به چه مقولاتی بپردازد که منعکس کننده مطالبات گره ای و اصلی مردم باشد؟
۶- با توجه به خانواده های سیاسی گوناگون، تعدد و کثرت تشکل های سیاسی هم خانواده و هم نحله فکری و حضور بیشمار کنشگران سیاسی منفرد، ساختار بدیل مورد نظر چگونه باید باشد؟
۷- رابطه بدیل که قطعاً حرکتش معطوف به قدرت سیاسی است با جنبش های اجتماعی و تشکل های جنبشی که نوع کارشان سلبی است، چگونه باید باشد؟
۸- وحدت نیروهایی که از یک نحله فکری هستند، تا چه حد پروسه تشکیل یک بدیل دمکراتیک را تسریع می کند؟
۹- بدلیل شرایط امنیتی داخل کشور، تشکیل بدیل جمهوری اسلامی در خارج کشور اجتناب ناپذیر و یا بیشتر محتمل است. مزایا و معایب چنین تحولی کدامند؟
۱۰- بدیل های دولت احمدی نژاد که در چارچوب حاکمیت فعالیت می کنند، در صورت خواستن و توانستن، چگونه رابطه ای می توانند با بدیل رژیم جمهوری اسلامی داشته باشند؟
۱۱- با توجه به شرایطی عینی، اگر امکان تحقق یک بدیل دمکراتیک و فراگیر وجود نداشته باشد، آیا نباید از تشکیل بدیل های مختلف استقبال کرد؟ در صورت بروز چنین وضعی، رابطه بین بدیل های مختلف چگونه باید باشد؟
۱۲- پذیرش اصل اتحاد در عمل و گوناگونی در نظر، بشرط تعهد به توافقات و پیمان هایی جمعی، تا چه اندازه می تواند موانع پیشاروی همگرایی و همبستگی ملی را مرتفع کرده و راهگشا باشد؟
با تشکر از شما برای مشارکت در این نظرخواهی
جامعه رنگین کمان
۱۴ ماه مه ۲۰۱۱
