آقای لاهیجی شرایط زندانیان سیاسی در ایران چگونه است؟
موضوع زندان و زندانبانی در جمهوری اسلامی تبدیل به یک فاجعه شده. یعنی الان یک سال است که بنا به آمار رسمی خودشان آمار رسمی جمهوری اسلامی چهل درصد بالا رفته.
یکی از عواملش تعداد زیاد زندانیان سیاسی است طی دوسال گذشته. صدها تن همچنان در زندانند و به طور دائم ارقام تغییر پیدا می‌کند. اگر دو نفر آزاد می‌شوند، یا زندان‌شان تمام می‌شود، مثل آقای اولیایی‌فر وکیل دادگستری، یا اینکه به قید وثیقه آزاد می‌شوند، به جای دو نفر، ۱۰ نفر را می‌گیرند.
زندانیان سیاسی زن در زندان قرچک ورامین و خانواده‌های آنها در نامه‌های جداگانه از قرار دادن این زندانیان در کنار مجرمین خطرناک خبر داده‌اند و اینکه در بین این زندانیان کودکان ۱۴ یا ۱۵ ساله هم هستند که با مشکلات بسیاری رو به رو هستند و اساساً جان آنها و جان این زندانیان سیاسی در خطر است. آیا در قوانین ایران اصلاً چنین چیزی اجازه داده شده؟
با توجه به اینکه در جمهوری اسلامی هیچ قاعده و قانونی مورد رعایت قرار نمی‌گیرد و از جمله قواعد و آئین‌نامه‌های مندرج در خود مقررات ایران اینجا هم مسلم است که این هم باز یک شیوه رذیلانه‌ای است برای ایذا و اذیت زندانیان که به زندانیان توهین شود و آنها بیشتر تحت فشار و مضیقه قرار دهند.
چه در روزهای نخستین بازداشت از طریق انزوای مطلق زندانی سیاسی، از طریق قطع همه گونه ارتباطش با خانواده، سلول‌های انفرادی و چه در دوران گذراندن محکومیت همه گونه فشار را اعمال می‌کنند بلکه زندانی را ناگزیر کنند از این که خواسته‌های آنها را اجابت کند و حاضر به مصاحبه شود.
برای رساندن صدای این زندانیان به مجامع حقوق بشری چه اقدامی شده؟
وضعیتی که ما ترسیم کردیم، ایجاب کرد که شورای حقوق بشر پس از سال‌ها مسامحه به یک اکثریت بزرگ نه فقط قطعنامه‌ای بر وضعیت وخیم و روز به روز وخیم‌تر حقوق بشر در جمهوری اسلامی صادر کرد که دیدید پس از هشت سال دوباره برای رسیدگی به این وضعیت اسفبار و از جمله بازدید زندان‌های ایران، گزارشگر ویژه قرار است روز سی‌ام ماه مه یعنی سه هفته دیگر تعیین شود و در اوایل ژوئن یعنی حدود یک ماه دیگر مأموریت او آغاز می‌شود.
ما نمی‌دانیم با این سیاستی که جمهوری اسلامی در پیش گرفته اصلاً پاسخ به آن خواهند داد یا نه، ویزا خواهند داد یا نه، اگر به ایران برود آیا زمینه و موجبات انجام یک تحقیق گسترده و از جمله رسیدگی به وضعیت زندانی‌ها به ویژه زندانیان سیاسی را فراهم می‌آورند یا نه.
به هر حال همین جا خاطرنشان می‌کنم که در هر صورت، یعنی چه گزارشگر بتواند به ایران برود و چه اینکه در ایران نگذارند او به یک تحقیق جامع دست بزند، گزارشگر ویژه باید در ماه سپتامبر آینده که مجمع عمومی سازمان ملل کارش را آغاز می‌کند، گزارشی از وضعیت حقوق بشر به مجمع عمومی بدهد.
شیرین فامیلی
رادیو فردا
