نوروز جشن زندگی در استقلال، در آزادی در دوستی و در شادی را بشما تبریک میگویم. نوروز، روز زندگی در نو شدن و خود ماندن را بشما تبریک میگویم. اگر نوروز دوامی تاریخی جسته است، بدینخاطر است که که ما بمثابه موجودات تاریخ ساز، تاریخ طولانی زندگی در سرزمین خویشیم. ایران، وطن ما تاریخی دراز دارد و این تاریخ در ما، در هویتی که نسلهای پیش ساخته اند و هویتی که ما میسازیم ادامه می یابد. پس بنگریم که ما بمثابه نسل امروز تاریخ را چگونه میسازیم و بدان کدام جهت را میدهیم. اگر جهت زندگی در استقلال و در آزادی در رشد بر میزان عدالت اجتماعی را دادیم، نوروز یافته ایم.
روزهای خود را نو کرده ایم، در همان حال که نو شده ایم خود مانده ایم. ما بمثابه انسان در زمان، به زمان معنا میدهیم. زمان شهادت میدهد وقتی میخواهیم عمل کنیم. مثلا اگر بخواهیم بر اصول استقلال و آزادی، زندگی کنیم، زمان به ما میگوید کدام الگوها و روشها به کار چنین زندگی می آیند. ما به زمان معنی میدهیم، زیرا ما هستیم که فرصتها را ایجاد میکنیم. هر گاه رابطه خود را با قدرت تنظیم کنیم، نه تنها فرصتها را ایجاد نمیکنیم، بلکه فرصتهایی را که زمان پدید می آورد، مثل تحول در منطقه و جهان، آنها فرصتها را نیز می سوزانیم. چنانکه رژیم کنونی استاد فرصت سوزی است. و باز ما در رابطه با قدرت، ناممکن را ممکن تصور میکنیم و ممکن را ناممکن. هر گاه رابطه خود را با قدرت تغییر بدهیم، مثلا رابطه را با استقلال و آزادی انسانی که هستیم و جامعه ای که هستیم بگردانیم، آنچه را که ناممکن تصور میکردیم، ممکن میشود و آنهایی که در رابطه با قدرت ممکن تصور میکریم، ناممکن می یابیم. مثلا، جنبش برای تغییر رژیم استبدادی به دولت حقوقمدار در حال حاضر در مقام تنظیم رابطه با قدرت، بنظر ما ناممکن می آید. اگر ما بخواهیم رابطه خود را با استقلال و آزادی خویش تنظیم کنیم این تغییر ممکن میشود. و اصلاح رژیم است که ناممکن میگردد. بدینترتیب هر وقت بخواهیم روز را نو کنیم، زندگی را نو کنیم، زمان حاضر است و شهادت میدهد و هر گاه تصمیم بگیریم که روز را نو کنیم و زندگی را نو کنیم با ز ماییم که به زمان معنا میدهیم. خود ما میشویم شهادت زمان برای نسل فردا. اینکه ما رشد را چگونه اندر بیابیم؟ زندگی ما این راه و روش و یا آن راه و روش را می یابد. هر گاه بگوییم رشد نو شدن است در عین خود ماندن، آنوقت زمان ما میشود از ازل تا به ابد. چون ما وطن را برای آن ایجاد کردیم که جاودان بپاید. پس می باید هدف را چنان برگزینیم که وطن جاودانه در استقلال و آزادی بپاید. و این در گرو رشد است و رشد نو شدن است در عین خود ماندن. بهترین آرزویهای من برای شما اینست که استقلال، آزادی و رشد اصول راهنمای شما بگردد. چنانکه شما و جامعه شما جامعه ای مستقل، آزاد، نو به نو شونده و پیشرو در جهانی بگردد که میبینید چسان گرفتار مسائل بیشمار است. هم اکنون ابرها، ابرهای رادیواکتیو و ابرهای گلوله ها بر جامعه ها فرو می بارند. پیش از هر زمان و بیش از هر زمان می باید برخاست. برای زندگی در استقلال و آزادی برخاست. نوروز، روزی است که ایرانیان برخاستند و استقلال و آزادی جستند. برخیزید و استقلال و آزادی را باز یابید. شاد و پیروز باشید.
{youtube width="600" height="400"}gUjnexBncjM{/youtube}
جامعه رنگین کمان
