بهروز سورن
من یقین دارم که بهار خواهد آمد.زمستان هیچگاه پایدار نبوده است.سرما رفتنی است و یخ ها آب میشوند. شکوفه خواهند زد درختان و گلزارها از پس از خشکسالی زمستانی نمایان میشوند. کمتر کسی افکار خود را جهت میداد که در کشورهای عربی که مهد اسلام هستند اینچنین تشنه آزادی و عدالت اجتماعی به خیابانها بریزند و با مشت گره کرده خود در برابر سلاح های گرم و سرد نیروهای ارتجاع و ستم در صفوفی پرشمار بایستند.
مصر خاموش در برابر جنایات ارتش اسرائیل امروز دغدغه خاطر محافل دیپلماتیک غرب و هواداران پنهان و عیان خشونت زایان حاکم در اسرائیل شده است و غلیان توده ای در تونس – مصر الجزایر و در ابعادی در یمن و بحرین و عربستان سعودی حاکمان سرمایه را نگران و مشوش کرده است که مبادا از پس شورش بیکاران علیه گرانی و پارتی بازی و علیه غارت منابع ملی و چپاول خاندان حکومتی در این کشورها, اتحادیه ها و نمایندگان مردمی سر بر آورند و جریان سود رسانی به شکم گندگان غرب را مختل سازند.
پیکر عزیز خود را در زیر تانکهای ارتش قرار میدهند تا پرچم آزادی و عدالت را برافراشته نگاه دارند حماسه می افرینند و تاریخ مینویسند.
یقین دارم که قصرهائی نظیر کاخ مبارک بدست توانای مردم ستمدیده مصر فرو خواهد ریخت.
http://peykeiran.com/Content.aspx?ID=28303
بی گمان میدانم که این اعتراضات ریشه در اعماق دارد. اعماقی که جز فقر و گرسنگی و بیکاری نمی شناسد و درد را جیره روزانه خویشتن دارند. پراکنده اما بی شمارند. آنها نیت کرده اند که کاخ ها را به آتش کشند و نشان دهند که اعماق میتواند آسمان را آتش باران کند. در تونس یا مصر و شاید هم بزودی ایران که این هنوز نتیجه سحر است.
http://www.rahekaregar.com/maghalat/2011/02/01/Copie.htm
خستگی ناپذیرند و جان برکف و چیزی جز جان عزیزشان برای از دست دادن ندارند.
جمهوری اسلامی چنان تف سربالائی شده است که هر اعتراضی توده ای شکل می گیرد بلافاصله صفوف نظری و مطالباتی خود را از آنان مجزا میکند. در تونس و مصر برخی از رهبران اسلامی اپوزیسیون بلافاصله از عدم شیاهت خود به جمهوری اسلامی و بویژه خمینی جلاد گفتند
رهبر حزب اسلام‌گرای تونس: من آیت‌الله روح الله خمینی نیستم
اخوان المسلمین هم خط فاصلی با جمهوری اسلامی و خامنه ای کشید.
تردیدی نیست که غلیانهای خودبخودی و انفجاری معمولا رهبران ارگانیک خود را به همراه ندارند و از سازماندهی نظری و تشکیلاتی منسجمی برخوردار نیستند. هم از اینرو به انحراف کشیده شدن جهتگیری ها و مطالبات حقیقی آغازگزان در تداوم خود میتواند به مسیری ناخواسته افتد و باز هم دوره ای را تاریخی به تعویق اندازد. ام بر این اعتقادم که دیر یا زود پرده ها دریده خواهد شد و سیمای کریه ستمکاران و مال اندوزان از پس آن نمایان خواهد شد.
شورش مردم عرب در این کشورها اما تنها شورش آنان نیست. همانطور که از اخبار و گزارشات هفته های اخیر پیداست امواج اعتراضات مرزها را پشت سر گذاشته است و همچنان کل مناطق عرب نشین را در می نوردد. در انتظار تحولات آتی در این کشورها باشیم و ضمن حمایت فعال از تهیدستان و آزادیخواهان این مناطق آرزومند پیروزی آنها بمانیم.
