داود آزادفر
لغو احکام اعدام و جلوگیری از سلب حق حیات از انسان ، یکی از مهمترین اهداف مجامع مدافع حقوق بشر و کنشگران اکتیو این حوزه است.اگر چه امروزه منزلت و کیان بشر کم و بیش با منافع سیاسی مبادله میگردد، اما این اصل نادمکراتیک نباید به ادله ای منفی تبدیل شده که در برابر پتانسیلهای این حوزه یاس و نا امیدی ایفاکند.با وجود رشد صعودی اجرای احکام اعدام و نیز علیرغم پیش قراول بودن ایران به نسبت تراکم جمعیت بعنوان اولین کشور در سطح بین المللی درخصوص اعدام باید با نگاهی عمیق تر به ژرف بنیادهایی که ریشه های فرهنگی در مابین توده های اجتماعی را دارا میباشند ، اشاره کرد.
متاسفانه علاوه بر عقلانیت وتعاریف غلط فقه های رادیکال اسلام گرا (شیعه –سنی) اندیشه بخشی از سیاسیون و رسانه های برون مرزی ایران که خود را یدک کشان کانالیزه شدن دمکراسی در جامعه میدانند ، در صعود قله و نیز ترویج نقض حقوق بنیادین انسان ، تاخت و تاز و اعدام های فله ایی که در چهارچوب حاکمیت جمهوری اسلامی صورت میگیرد بی تقصیر نمیباشند.
به خوبی بیاد دارم هنگامی که یعقوب میرنهاد روزنامه نگار وفعال حقوق بشر بلوچ در ۱۴ مرداد ماه ۱۳۸۷ اعدام شد، اطلاع رسانی بخش عمده ای از رسانه های برون مرزی در همان روز اعدام تناقض چندانی با تیتر انتخابی خبرگزاری فارس نداشت……
به گونه ای دیگر باید به صراحت بیان کرد ،که فرهنگ دمکراسی و محترم شمردن حقوق و جایگاه بشریت برای رسیدن به جامعه مدنی و دمکراتیک هنوز در اندیشه گروه بیشماری از سیاسیون دمکرات طلب ! نهادینه نگشته است ، یعنی اصول و قواعد دمکراتیک بعنوان شانتاژ در برابر افکارعمومی بر روی پلاکاردها به صورت نمایشی و تنها برای مخالفت با جمهوری اسلامی و حاکمیت فعلی ایران بکار گرفته میشود.
سکوت در برابر اعدام افرادی که به بهانه عضویت هواداری از هرسازمان و اندیشه ای سیاسی خاص که کلیه انها وارد خانه زندانیان سیاسی میشوند باید بعنوان سوال از این سیاسیون دیاسپورا و حتی آنانی که خود را مدافع حقوق بشر میدانند طرح شود ، چون این خود نقض وخیانتی بر علیه بشریت محسوب میگرد .
روزنامه شرق الواسط به هنگامی که جلال طالبانی ریس جمهور عراق فدرال از امضا متن اجرای حکم اعدام صدام حسین خودداری مینماید از زبان ایشان اینگونه نقل قول میکند.
(( اگر چه صدام حسین بزرگترین دشمن مردم عراق بخصوص کوردهای عراق بوده است و هزاران هزار انسان بی گناه کورد به دستور او انفال ، شیمیایی ، کشته و اعدام شده اند ، اما ما مخالف حکم اعدام هستیم حتی اگر آن حکم برای صدام حسین باشد…)))
از زوایای متنوع دیگری باید به اختصار به نگرش ها اندیشه ای و عملکردهای غیر دمکراتیکی که در ترویج و گسترش فرهنگ اعدام چه سیاسی وغیر سیاسی بعنوان متدی در چهارچوب قضایی جمهوری اسلامی پیروی میشود اشاره گردد.
بلوچستان: همواره در چند سال گذشته اعدام در مناطق بلوچ نشین ایران نه تنها در سکوت به اجرای درآمده است ، بلکه اکثریت این افراد که بنا بر اتهام واهی و تخلیلی جمهوری اسلامی به اتهام محاربه مفسد فی الارض شناخته شده اند بدون وکیل مدافع و در پشت درهای بسته محاکمه گردیده اند.و متاسفانه تا حال نیز در خصوص زندانیانی که در انتظار اجرای اعدام میباشند رسانه های برون مرزی سکوت اختیار کرده اند.
کردستان : بیشترین آمار زندانیان سیاسی محکوم به اعدام ایران مختص به مناطق کوردنشین میباشد.و حال ۱۶ فعال سیاسی ، مدنی در زندان در انتظار اجرای حکم اعدام بسر میبرند.
آقای خلیل بهرامیان وکیل مدافع فرزاد کمانگر ، شیرین علم هولی، مهدی اسلامی که به همراه علی حیدریان ، و فرهاد وکیلی در سحرگاه ۱۹ اردیبهشت سال جاری در زندان اوین تهران اعدام گردیدند ، در خصوص پرونده دو موکل خود حبیب الله گلپری پور و شیرکو معارفی میگوید:
جایگاه انسان نه تنها در اساس نامه جهانی حقوق بشر بلکه در شریعت اسلام نیز از همه چیز بالاتر شناخته میشود ، اما صدور احکام اعدام برای این زندانیان نه تنها دارای هیچ گونه برد حقوقی نمیباشد ، بلکه برخلاف تصویر واقعی اسلام نیز هست….
این حقوقدان پیش کسوت در جواب پرسش در خصوص اعدام های بلوچستان اینگونه اظهار نظر میکند ، دسترسی و حتی سفر کاری برای بررسی و مطالعه پرونده های این متهمان از دیدگاه نیروهای امنیتی غیر ممکن میباشد…..
درادامه آقای بهرامیان اعتراضات بین المللی نهاد و سازمانهای مدافع حقوق بشری را یکی از مکانیزمهای بارز برای لغو احکام اعدام در ایران میداند…
اعدام به بهانه حمل مواد مخدر:
در چند سال گذشته یکی ازمهمترین ادله های ارائه شده از سوی قوه قضایی سیاسی جمهوری اسلامی ایران در توجیه افکارعمومی در برابر اعدام های فله ای که به اجرای در می آورد، اتهام فرد مذکور در حمل مواد مخدر میباشد.که متاسفانه تا حال در صدق و ثوقم اتهامات این افراد هیچ گونه اطلاعات خاصی دردسترس نیست.
لغو حکم هرگونه اعدام و پیشگیری از افزایش آماری آن نه تنها میتواند ضمانتی برای تحقق یابی حقوق بشری باشد ، بلکه حاوی پیام های واقعگرایانه ای است که به صورت منسجم در به چالش کشیدن قانون قضایی ایران و غیر مشروع بودن آن اعلام موجودیت میکند. اگر چه اعدام سیاسی یکی از مهمترین مکانیزم ها برای سرکوب مخالفان سیاسی در ساختار جمهوری اسلامی میباشد . اما باید به این اصل واقف باشیم اعدام ، اعدام است و هیچ کس نمیتواند زندگی را از دیگری سلب نماید . برگزاری آکسیون ها ی اعتراض آمیز بین المللی برداشتن و مقابله با فرهنگ خودی و غیر خودی ، فارغ از هرگونه گرایش سیاسی اندیشه ای میتواند تضمین کننده و راه گشای بخش فراوان از اهداف و خواسته های دمکراتیک باشد.
جامعه رنگین کمان
