بنیاد عبدالرحمن برومند
یکی از شاخص های اوضاع اجتماعی در ایران در دورۀ اوّل ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد رشد چشم گیر آگاهی عمومی و گرایش شهروندان به دفاع از حقوق بشر است. اگر چنانچه دهۀ هفتاد تاریخ ایران شاهد احیای جنبش دانشجویی بود، این جنبش در دهۀ هشتاد عملاً از نیروهای سیاسی داخل نظام جدا شد، و آگاهانه، حرکت و مبارزات خود را در بستر خود مختار جامعۀ مدنی به پیش برد. در این دهۀ همچنین شاهد رشد چشمگیر حرکت زنان و پیدایش سازمان ها و تشکلهای مستقل و خود جوش دفاع از حقوق بشر بوده ایم.
انتخابات دورۀ دهم ریاست جمهوری و اعتراضهای مردمی که در پی برگزاری آن رخ داد، مسئلۀ مسئولیت شهروندان در مقابل ظلم را به موضوع بحث روز در میان طیف وسیعی از شهروندان کشور تبدیل کرد. در رویارویی با دروغ های یک نظام سرکوبگر که آشکارا هموطنانشان را به خاک و خون می کشید، شهروندان ایرانی اطلاعرسانی و گزارش واقعیت رویدادها را تنها راه مقابله با این سرکوب، و سمفونی دروغی که به همراه داشت، یافتند. و البته که رد دروغ و شرح و افشای حقایق، مؤثر ترین راه مبارزۀ مسالمت آمیز با نظام های توتالیتر است که برپایۀ دروغ بنا شده و همواره از دروغ تغذیه می کنند. اعمال خشونت و سرکوب دولتی پس از وقایع مربوط به انتخابات دورۀ دهم ریاست جمهوری، و تعداد بیشمار قربانیانی که به جا گذاشته است وظیفۀ مستند کردن ظلم و گزارش نمودن آن را بر عهدۀ تک تک اعضای جامعۀ ایران گذاشته است. اگر چه در سی و دوسال اخیر سعی حکومت بر این بوده است که به شهروندان ایرانی القاء کند که آنها چیزی جز عناصر ناتوان و بیقدرتی که می بایست مطیع قدرت مطلقۀ حکومت باشند نیستند، و جهانیان نیز اعتنایی به وضعیت آنان ندارند، واقعیت امّا جزاین گواهی می دهد. در جهان امروز به همان نسبت که جامعۀ مدنی در ایران رشد کرده است، جامعۀ مدنی جهانی، بسا بیشتر، نیرومندتر شده و ابتکار عمل را به دست گرفته است. و قوی ترین شاهد بر این مدعا همانا حمایت بی سابقه و خود جوش افکار عمومی جهانی و رسانههای بینالمللی از جنبش اعتراضی مردم ایران است. امروز چه حکومت ایران بخواهد و چه نخواهد، شهروندان هر کشور، شهروندان دهکدهای جهانی نیز هستند، و اگر حکومتشان انسانیت آنان را نفی می کند، جامعۀ جهانی بر اساس همین انسانیت برایشان حیثیت و حقوق قائل است. شکل گیری تدریجی مراجع دادخواهی بین المللی و امکان شکایت به این مراجع، خود دال بر این واقعیت است که انسان ها در سطح جهانی به دفاع از حقوق انسانی یکدیگر بر می خیزند.با توجه به این واقعیت و برای تشویق شهروندان و مدافعان حقوق بشر به مستند کردن و گزارش مظالمی که شاهد یا قربانی آن بوده اند، و نیز تسلیم شکایت به مراجع بینالمللی، بنیاد عبدالرحمن برومند تصمیم به ترجمه دفترچۀ راهنمایی برای شناخت و کار با برنامۀ حقوق بشر سازمان ملل متحد، (ضمیمه) گرفت که کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد برای نیروهای جامعۀ مدنی تدوین کرده است. این راهنما به مناسبت روز دهم دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، در اختیار علاقمندان قرار میگیرد. لازم به تذکر است که هر شکایتی که به مراجع مختلف سازمان ملل ارسال می شود باید الزاماً به زبان انگلیسی یا یکی از زبان های رسمی سازمان ملل باشد. بنیاد برومند این ترجمه را به قربانیان خشونت دولتی و مدافعان ایرانی حقوق بشر در داخل و خارج از کشور تقدیم می کند
http://www.iranrights.org/farsi/attachments/doc_3026.pdf
بنیاد عبدالرحمن برومند – واشنگتن
١٠ دسامبر ٢٠١٠١٩ آذر ١٣٨٩
بنیاد برومند نهادی غیردولتی و غیرانتفاعی است که در فروردین ۱۳٨۰ تاسیس شده و متعهد به پیشبرد حقوق بشر و دمکراسی در ایران است. بنیاد سازمانی مستقل و بدون وابستگی سیاسی است که پایبند به پیشبرد آگاهی نسبت به حقوق بشر از راه آموزش و انتشار اطلاعات به مثابه پیش شرط ضروری برای ایجاد یک دمکراسی پایدار در ایران است.