آنا رایسکایا
جامعه اینترنتی روسیه حمایت خود را از حسین درخشان که «پیشگام وبلاگ‌نویسی در ایران» خوانده می‌شود و اکنون در زندان اوین به سر می‌برد ابراز کرد.
اینترنت در روسیه فضایی نسبتاً آزاد است، اما موارد درگیری میان وبلاگنویسان و دستگاه‌های حکومتی بی‌سابقه نیست و حتی چند تن از وبلاگنویسان روس به دلیل نوشته‌های خود به مجازات زندان محکوم شده‌اند.
از دید فعالین اینترنتی روسیه ابراز حمایت از همکار خود در هرجای دنیا که باشد، از جمله در جمهوری اسلامی ایران، کمترین کاری است که آنها می‌توانند در راستای پیشبرد آزادی‌های مدنی انجام دهند.
گفت‌وگوی رادیوفردا با دو موسس «انجمن وبلاگنویسان روسیه» که علیه نقض آزادی بیان در ایران دست به اعتراض زده‌اند.
در فضای چندین میلیون نفری اینترنتی روسیه، همه الک را به عنوان پیشگام وبلاگ‌نویسی سیاسی در این کشور می‌شناسند. تنها صفحه وی در وبلاگ «لایو جورنال» نزدیک به ۴۰۰ هزار خواننده دائمی دارد. او به تازگی به همراه ویکتور کورپ، دیگر وبلاگ‌نویس مشهور روس، انجمن وبلاگنویسان روسیه را تاسیس کرده است که هدف آن دفاع از آزادی بیان در اینترنت است.
الک معتقد است آزادی بیان مسئله‌ای جهانی است و به همین دلیل او نسبت به سرکوب وبلاگنویسان در کشورهای دیگر نمی‌تواند بی‌اعتنا باشد. وی سال گذشته در اعتراض به مرگ امیدرضا میرصیافی، وبلاگ‌نویس ایرانی، به وبلاگ محمود احمدی‌نژاد نامه‌ای با امضای هزار تن از فعالان اینترنتی روسیه فرستاد که هم‌چنان بی‌پاسخ مانده است.
این وبلاگ‌نویس مشهور اکنون برای راه‌اندازی کمپین «حمایت از حسین درخشان» در پی آن است که توجه مقام‌های روسیه را به این مسئله جلب کند.
او در این باره به رادیوفردا می‌گوید: «مبارزه برای آزادی بیان کار مردم ایران، روسیه یا اروپا نیست. این نهضتی فرامرزی است و تنها در ابعاد وسیع امکان موفقیت آن وجود دارد. به همین دلیل من معتقدم اگر یک وبلاگ‌نویس درایران تحت تعقیب دستگاه حکومتی قرار گیرد وبلاگنویسان سراسر دنیا باید علیه این مسئله اعتراض کنند. این وظیفه هر وجدان بیداری است که برای حمایت از همکار خود از جایش بلند شود. برای من به عنوان یک شهروند روس مهم این است که دولت‌مردان کشورم به نقض حقوق بشر در ایران اعتراض کنند. در این راستا نامه‌ای برای وزارت خارجه و رئیس جمهور مدودیف که خودش نیز وبلاگ‌نویس است تهیه کردیم و اکنون برای آن امضا جمع می‌کنیم.»
این وبلاگ‌نویس می‌افزاید: «باید متوجه باشیم نیروگاه اتمی یا سامانه‌های اس ۳۰۰ که دائماً در کانون توجه سیاست‌مداران و رسانه‌های روسیه قرار دارد این قدر مهم نیست که مسائل اجتماعی مهم است. ما می‌خواهیم به دولت روسیه و ایران این مسئله را گوشزد کنیم که ارزش انسان از هر سلاح و ابزاری بالاتر است و مسائل انسانی و انسان‌دوستی نباید در مقایسه با بحران هسته‌ای ایران رنگ ببازد، بلکه باید در مناسبات این کشورها نقش تعیین‌کننده داشته باشد. متاسفانه آحاد مردم روسیه اکثراً سیاسی نیستند و نمی‌توانیم کمپین یک میلیون امضایی را به نتیجه برسانیم، اما در چهارچوب انجمن وبلاگنویسان روسیه که فعالان این رشته را گرد هم آورده است هر چه در توان داشته باشیم انجام خواهیم داد. وبلاگنویسان ایرانی و تمام آزاداندیشان این کشور باید بدانند در روسیه هم‌فکر زیاد دارند. من می‌خواهم به خانواده و دوستان حسین درخشان بگویم با وجود هزاران کیلومتر فاصله، در روسیه کسانی هستند که با آنها ابراز همبستگی می‌کنند و آنها را دلداری می‌دهند.»
ویکتور، دیگر وبلاگ‌نویس مشهور روس، در گفت‌وگو با رادیوفردا اعلام کرد انجمن وبلاگنویسان روسیه که او ریاست آن را برعهده دارد به نمایندگی از جامعه اینترنتی روسیه علیه هرگونه محدودسازی فعالیت اینترنتی در ایران اعتراض می‌کند.
او گفت فعالان اینترنتی در روسیه از این که دستگاه حکومتی در ایران مدت‌هاست شبکه‌های اجتماعی، سرویس‌های ارتباطی و پایگاه‌های اینترنتی را مسدود کرده باخبر و به‌شدت با آن مخالفت است.
وی در این باره می‌گوید: «به جرأت می‌توانم بگویم در حال حاضر وبلاگ‌نویسی پرخواننده‌ترین وسیله ارتباطی و شکل‌دهنده روابط اجتماعی است. این که دولت‌های سرکوبگر وبلاگ‌ها را مسدود و وبلاگنویسان را بازداشت می‌کنند نشانه این است که تشکل‌های اجتماعی اینترنتی را قدرتی واقعی و دشمن خود می‌دانند. این مسئله به معنای آن است که نباید ناامید شویم، بلکه برعکس باید فعالیت اینترنتی را گسترش دهیم. انجمن وبلاگنویسان روسیه فهرستی از ابزارهای حمایت از آزادی بیان در اینترنت منتشر کرده و هر کسی می‌تواند پیشنهادهای خود را به آن اضافه کند. از دید ما این ابزار عبارت‌اند از انتشار بیانیه‌های حمایتی، برگزاری نظرسنجی، کمپین‌های جمع‌آوری امضا، ارسال نامه سرگشاده به دستگاه‌های ذی‌ربط و رسانه‌های عمومی و همکاری با انجمن‌های وکلا و مدافعین حقوق بشر. باید تلاش کرد هر مورد نقض آزادی بیان به گوش جامعه جهانی برسد. نباید از یاد ببریم هر یک از ما به تنهایی محکوم به شکست هستیم و برای این که شکست نخوریم باید هوای یکدیگر را داشته باشیم.»
فعالان اینترنتی روسیه در گفت‌وگو با رادیوفردا نسبت به این که مقام‌های ایرانی اعتراضات‌شان علیه بازداشت حسین درخشان و دیگر وبلاگنویسان و روزنامه‌نگاران ایرانی را مورد توجه قرار دهند ابراز تردید می‌کنند، اما امیدوارند مقام‌های روس به این مسئله اهمیت دهند.
چند روز پیش هم باراک اوباما از الهام علی، رئیس جمهور آذربایجان، خواست دو وبلاگ‌نویس زندانی در این کشور را آزاد کند.
وبلاگنویسان روس منتظرند تا دیمیری مدودیف نیز در اقدامی مشابه به حمایت از وبلاگنویسان زندانی ایران صدای خود را بلند کند.
منبع : رادیو فردا
جامعه رنگین کمان
