احمد .الف
امسال در اوٌلین روز بازگشایی مدرسه‌ها در کردستان سرزمینی که سیمهای خاردار شناسنامه‌اش شده است، اوٌل مهرماه شاگردان مدارس، کلاس به کلاس به احترام آموزگاری می‌ایستند که شوق درس خواندن و امید به زندگی را به آنان آموخت و آن آقا معلم یاد داد که چگونه باید به سرزمین‌‌شان عشق بورزند و برای سربلندیش بکوشند، امٌا چه بیرحمانه حق زندگی را از او گرفتند.
آقا معٌلمی که شاگردانی خارج از چهاردیواری کلاس‌های کامیاران داشت و امسال دوری از فرزاد کمانگر برای این بچه‌های مظلوم و محروم کردستان سخت خواهد بود. آخه فرزاد نشان افتخار این شاگردان شده بود و این نشان را آن ماهی سیاه کوچلو به بچه‌ها بخشیده بود و نه آن مرغان ماهی‌خوار، نام فرزاد نامی است که با دانش‌آموزان و مدرسه و درس پیوند خورده است و با بازگشایی مدرسه‌ها یاد و نام او در تمام ایران جاودانه و ماندگار خواهد شد و هیچ‌گاه فراموشش نخواهیم کرد چرا که بچه‌ها عشق و صداقت را از او یاد گرفتن، تا چگونه به سرزمین نور آگاهی برسند.
می دانم روزی این راه سخت و پر فراز و نشیب، هموار گشته و سختی ها و مرارت‌های آن روزی نشان افتخاری خواهد شد، مگر کردستان ما ، مگر فرزاد ما چه کرده بود ؟ گیرم که فرزاد را کشتید، تا امروز حکومت کنید فردا با شاگردانش چه می‌کنید ؟
احمد . الف معلم آموزش و پرورش سنندج
اول مهر ۱۳۸۹
