با درود “مازیارشکوری گیل چالان” نمونه اسلام پناهی است که می خواهد با “مخلصم و چوخلسم” مشکلات را حل کند. “مازیارشکوری گیل چالان” نامه خود را با ( باسمه تعالی) شروع می کند اما این برادر شیعه باورمند به اسلام رحمانی شاید اگاه نباشد که بدلیل شروع جنایات جمهوری اسلامی از اولین شب بقدرت رسیدنش و استفاده از همین ( باسمه تعالی) در ابتدای صدور فرمان جنایت مردم بند دیگری را هم برای این معجون ابداع کردند بدین مضمون ( باسمه تعالی – بکشش بالا) پس فکر نکنید بکارگیری این کلمات و ادبیات خر رنگ کن دیگر در بازار سیاست طرفداری داشته باشد. حتا اگر به ادبیات امروزی معبودتان “ابراهیم یزدی” توجه کنید او هم سعی می کند کمتر از کلمات اسمانی استفاده کند زیرا به تجربه دریافته که استفاده هر کلمه از کتاب قران در سخنرانیها و یا نوشته ها از سوی شریعتمداران با هرنامی « با عمامه و یا کت و شلواری) مردم را متوحش میکند که باز جنایتی دیگری در راه است. لازم میدانم به”مازیارشکوری گیل چالان”یاداور شوم که نمیتوان ادعا کرد که درد وطن دارم و انگاه از دریچه تنگ مذهبی خاص بخواهی مشکلات زمینی کشور را با باورهای تنگ نظرانه اسلامی حل کرد. نمی توان از یک طرف دلسوز وطن بود و از طرف دیگر با اعتقاد به (باسمه تعالی) مشکلات هموطنان مسیحی یهودی٬ زرتشتی و بهایی و خدا ناباور را حل کرد. این مهم فقط از یک حکومت لائیک ساخته است و بس. شوربختانه ادبیات شما سرشار از تملق و بنده پروری است که این هم از ثمرات ثمرات« فرهنگ اسلام عزیز» است. نوشته شما جمع اضداد است در پایان نظرتان را جلب می کنم به جمله بی معنی زیر لطفا به این جمله دقت کنید:«جناب دکترابراهیم یزدی، دبیرکل محترم نهضت آزادی ایران» جمله ای است که از ۹ کلمه تشکیل شده٬ با کمال تعجب می بینیم ۵ کلمه تملق و چاپلوسی و حقارت است. در کدام کشور ازاد شاهد بکار گیری اینگونه ادبیات حقیر برای مخاطب قرار دادن دیگران هستید؟ لطفا بجای درس دادن به دیگران بروید کمی درس ازادگی و ازاد اندشی بیاموزید
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
