دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند یکی آن که اندوخت و نخورد و دیگر آن که آموخت و نکرد

با درود “اسماعیل نوری علا” هم برای خودش دنیایی دارد. یک روز با خمینی است٬ روز دیگر با توده ایها می پرد بعد مدتی سکوت و بعد مبلغ اصلاحات چی ها و بعد ان شیفته گنجی و هواخواه فاطمه خانم حقیقت جو می شود. تکرار هزار باره که باند « رفسنجانی٬ خاتمی٬ موسوی ….» سد راه تغیراتند اما سمینار که برگزار می کند میهمانانش جمع اضداد است یک طرف حقیقت جو و شوهرش هستند که طبق ایه هر کجا باد می یاد بادش بده عمل می کنند و انطرف تر هوادار رسمی خامنه ای که همه را به تمسخر می گیرد و به تبلیغات برای حکومت ملایان می پردازد و کمی انطرفتر هم اسماعیل خوئی نشسته که مخالف صد در صد این حکومت لعنتی است. البته این ترکیب بی معنی را به حساب باورمندی ایشان به شعار «پیش سوی جبهه متحد خلق» رفقای سابق ایشان بگذارید اخر ویروس توده ای واگیر دارد «با شیر اندرون شد و با جان بدر رود.» با رضا پهلوی(شاهزاده) طرح دوستی می ریزد و« سرمایه ملی» اش می خواند و بعد از اختلاف پیدا کردن بر سر نحوه همکاری و فعالیت به مخالفت و کارشکنی گسترده بر علیه او می پردازد !!! حالا هم که به پرده اخر رسیده نوبرانه من دراوردی « سکولار دمکراسی» را علم کرده و لاف در غربت می زند که تنها راه نجات فدرالیسم است و تنها و تنها دلیل اینکارش میل به مطرح شدن است و بس. نگاهی کوتاه به کارنامه کاریش بیندازید تا متوجه شوید. زیرا خودش را پدیده ای می داند که همه باید برگرد او جمع شوند والا فورا موازی سازی می کند. خلاصه یکی نیست از ایشان بپرسد مردم ایران کیلویی چند؟ سعدیا شیراز داری نان مفت – پس توانی شعرهای خوب گفت گر بیایی یزد شال بافی کنی – مهره از پشتت بیفتد جفت جفت