مفحوظ

قاسمی جان خواندم. فارغ از اینکه نظرم در باره این مطلب چه باشد، طرحش بسیار بجاست. بدون شک، آسیب شناسی همگرایی جمهوری خواهان، همچنین دیگر خانواده های سیاسی، مقدمه ای است برای خیز برداشتن به سوی اقدامات عاجل و ضروری در این زمینه. بسیار خوب خواهد شد اگر این مطلب که بمناسبت کنگره اتحاد برای پیشبرد سکولاد دمکراسی تنظیم شده است، در آنجا قرائت شود. بهرحال تریبونی است که می تواند دعوت از دیگران برای واکاوی این موضوع را که در مقدمه آمده به اطلاع کنشگران این عرصه برساند. اما، اگر چنین دعوتی بخواهد بطور جدی عملی شود، راه کارهای دیگری دارد که حتماً بهشان فکر کرده ای. یادآوری می کنم که انجامشان زیاد به تعویق نیافتد. از نمایندگان همین چهار پنچ گروهبندی جمهوری خواهی دعوت کن که در میزگرد شرکت کنند حول همین آسیب شناسی. در کنارش که البته می توان مصاحبه هایی نیز با آنها ترتیب داد. پس از آن اگر صاحب نظری هم یافت شد که می شود و حاضر به وقت گذاشتن بود، می توان به این کارزار دعوت کرد. شاید اندکی باز کردن همین مقولات تاکتیکی و استراتژیکی مطروحه در مطالب، کمک بکند به توجه کردن به دلایل دیگر. بهر رو خسته نباشی باقی بقایت