ممنون پاییز جان. درست می فرمایید. اصولا «جدی» بودن معمولا بهانه ای است برای پنهان کردنِ بی منطقی و پوچی در پسِ نقابی از اعتقاد و تعصب. کارِ طنز برداشتنِ این نقابِ دروغ از چهره پوچی است. به همین دلیل هم هست که طنز کمابیش همیشه مقبول است، و حتی اگر آن را خوار بشمارند و در قبال اش جانماز آب بکشند در حقیقت آنچه را که در طبیعتِ طنز مستتر است اثبات کرده اند، که همانا پوچ بودنِ جدیتِ بی منطق باشد. جریانِ مضحکِ «لباسِ امپراطور» است که هیچ نیست؛ تنها کودکی باید فریاد بزند تا پوچیِ آن در عالم طنین افکن شود…
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو