گرگی که طعمه از کف گرگ دگر ربود…

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

گرگی که طعمه از کف گرگ دگر ربود لایق بود که روباه پیشش کند سجود گرگی که گله ای گرگ او را نبد حریف هر دیو و دد فرستد بر نام او درود جناب آقای پرچی زاده، با تشکر از انتشار این گفتگو، از شما دعوت میکنم که بر قسمتی از تاریخ ایران ، که اشاره به روش و اخلاق قوم پیروز می کنه، تعمق بیشتری بفرمایید و با جامعه شناسی روز ایران مقایسه کنید. حداقل در قرن اخیر، اصول تغییر حکومت در ایران به منزله تطابق همه جانبه ی افکار عمومی با حاکم جدید بوده، چه به زور و چه با تطمیع. نتیجه ی بسیار ابتدایی از این نکته، بیانگر روحیات و عطش خود مردم ایران نسبت به دیکتاتوری عقاید است. امکان داره که شما با این نظر بنده مخالف باشید، ولی دیکتاتوری عقاید فردی رو هم نمیشه انکار کرد. این که ما ایرانیان در مواجهه با افکار مخالف، از هر روشی (منطقی/غیر منطقی) برای اثبات تفکر خودمون استفاده میکنیم و حتی نیم نگاهی به افکار طرف مقابل نداریم، امری کم و بیش آشکار به نظر میرسه و بصورت تجربی، بیشتر در رسانه هامون نمود پیدا میکنه. حال اینکه جامعه مطلوب بنده و شما بعد از تحول حکومت (به هر شکل) عاری از خصیصه ی دیکتاتوری عقیده است. طبق نظرات شما،‌ مبنی بر قیام گونه بودن این تحولات، و همچنین با در نظر گرفتن روحیه ی عدم پذیرش مخالف و مخالفت در بین ایرانیان، آیا این حکومت مطلوب، به دور از فاکتور دیکتاتوری حاصل میشود یا خیر؟ به علت ساده ای که در شعر بالا بیان شد، به نظر بنده،‌ در پس قیام و خونریزی علیه هر دیکتاتوری، دیکتاتوری بزرگتری در راه است. از طرفی عدم آمادگی مردم برای پیاده سازی هنجارهای مناسب اجتماعی، باعث میشه که صالح ترین حاکمان تبدیل به ستمگران تاریخ بشن. به هیچ وجه مقصودم بد گویی از ایران و ایرانی نیست، از پدران و پدر بزرگهامون بپرسیم که در دوره ی زندگی اونها، مردم برای پیش برد اهدافشون در زندگی چگونه رفتاری رو در پیش میگرفتند. تملق و چاپلوسی،‌ بدگویی از دیگران،‌ انواع زرنگی ها، اثبات حق با زور یا با گریه و … این رفتار ها در طول تاریخ در جامعه ی ایرانی تبدیل به هیولای هنجاری شده و تا امروز ادامه داشته و در نتیجه به واسطه ی وجود این هنجارها(ناهنجاریها) در یکی از خروجیهای اجتماعی به عنوان حکومت نمود پیدا کرده. در این رابطه، سهم اشتباه مردم ایران در سرکار بودن حکومتی ناعادلانه، بسیار چشمگیر است. اگر این حکومت هم مانند حکومت های قبلی با قیام و آشوب برکنار بشه، سرانجام کار ایران با حکومتی بس بدتر از امروز خواهد بود. تنها راه بهروزی ایران از طریق مطالعه و آگاهی است.

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.