اخباروگزارشات کارگری13بهمن1393
– محاکمه ۹ کارگر معدن بافق در پی شکایت دولت
– همسران کارگران اخراجی آنومالی شمالی معدن بافق اجازه راه اندازی دامپتراک ها را ندادند
– نیروهای انتظامی باردیگرتجمع اعتراضی کارگران کارخانه ذوب آهن اردبیل رابرهم زدند
– با نزدیک شدن 15 بهمن ماه فضای کارخانه ایرانخودرو ملتهب شده است
– تجمع کارگران اخراجی سیمان آباده جلو درب کارخانه-اخراج کارگران اهرمی برای فشاربه مسئولین
– تجمع کارگران کارخانه ظروف چینی همگام در استانداری چهارمحال وبختیاری
– وعده اجرای طرح طبقه بندی مشاغل به کارگران نیشکر هفت تپه پس ازچندین اعتصاب وتجمع!
– عدم پرداخت پاداش بهرهوری کارگران پیمانی شرکتهای تابعه نفت و گاز منطقه زاگرس جنوبی
– گزارشی ازکارگران کارگاه های کفاشی
– ثبت سالیانه حدود 15هزار حادثه کاری و مرگ بیش ازهزار کارگر ساختمانی
– اعتصاب کارگران فلزکار ترکیه
محاکمه ۹ کارگر معدن بافق در پی شکایت دولت
۵ ماه از آخرین اعتصاب نزدیک به ۵ هزار کارگر معدن سنگ آهن مرکزی بافق میگذرد. با وجود آنکه کارگران اعتصابی در پی وعده لغو خصوصی سازی ۲۸/۵ درصد از سهام این معدن و عدم پیگرد قضایی ۹ کارگر بازداشتی به کار بازگشته بودند، از بافق خبر میرسد که نه تنها سرنوشت این سهام ۲۸/۵ درصدی در هالهای از ابهام قرار دارد بلکه اتهامات وارده بر این ۹ کارگر پس گرفته نشده و یک جلسه از دادگاه آنها برگزار شده است.
به گزارش13بهمن ایلنا، اولین جلسه دادگاه ۹ کارگری که در پی شکایت کارفرما در جریان آخرین اعتصاب کارگران معدن سنگ آهن مرکزی بافق بازداشت شده بودند در حالی برگزار شده است که کارفرما در جریان همان اعتراضات اعلام کرده بود شکایتش از کارگران را پس گرفته است.
بر اساس این گزارش، «امیرحسین کارگران» و «علی صبری» دو کارگری که پیش از آغاز اعتصاب کارگران بازداشت شده بودند به اخلال در نظم عمومی، بازداشتن مردم از کسب و کار و ایراد خسارت و ناامنی به صورت گسترده از طریق به تعطیلی کشاندن معدن سنگ آهن مرکزی متهم شدهاند و «رضا خواجه زاده»، «محمدرضا ایرانی»، «علیمحمد تشکری»، «رضا دهستانی» و «کاظم کارگران» علاوه بر سه اتهام قبلی، عنوان «تمرد از فرمان مامورین» را نیز در لیست اتهامات وارده بر خود میبینند.
منابع کارگری میگویند اتهامات وارده بر «جلیل کمالی» از سایر کارگران سبکتر است اما در لیست اتهامات وارده بر «محمدحسن تشکری»، رئیس وقت شورای اسلامی شهر بافق عناوین امنیتی دیده میشود.
به یک روایت قاضی در اولین جلسه رسیدگی به اتهامات این ۹ کارگر گفته است اگر چه کارفرما شکایت خود را پس گرفته است اما آنها با شکایت فرمانداری به دادگاه احضار شدهاند.
کارگران میگویند پس از اولین جلسه دادگاه به فرمانداری مراجعه کردهاند تا از دلایل شکایت فرمانداری با خبر شوند اما فرماندار بافق به آنها گفته است که او از آنها شکایت نکرده بلکه دولت از آنها شکایت کرده است.
همسران کارگران اخراجی آنومالی شمالی معدن بافق اجازه راه اندازی دامپتراک ها را ندادند
خانمهای کارگران که بعداز چهل روز بیکاری شوهرانشان کلافه شده بودند شکایت کنان به دفتر اعزام شهداب مراجعه کردند. زمان سوخت گیری دامتراک ها که شد خانم ها اجازه راه اندازی را ندادند و شاید واقعا چاره ای به جز این برایشان نمانده بود وقتی می دیدند حتی برای تهیه مایحتاج ساده زندگی دچار مشکل شده اند.
به گزارش13بهمن بافق پویا،بیکاری و تعطیلی کار واژه هایی هستند که امروزه همین که به زبان می آوریم شهروند بافقی را به یاد آنومالی شمالی در معدن بافق می اندازد. همچنان تنش و چالش بیکاری در بین کارگران آنومالی ادامه دارد و هیچکدام از وعده های مسئولین در مورد حل مشکل کارگران آنومالی عملی نشد و این مسئله باعث شد تا دوباره به پا خیزند و برای گرفتن حق خود همراه با خانواده راهی دفتر شرکت شوند.
این حرکت توسط کارگران روز شنبه ۱۱ بهمن صورت گرفت و متأسفانه چون جواب قانع کننده ای دریافت نکردند، صبح روز یک شنبه ساعت ۷:۳۰ به ساختمان اداری شهداب مراجعه کردند ولی با در بسته روبرو شدند . خانمهای کارگران که بعداز چهل روز بیکاری شوهرانشان کلافه شده بودند شکایت کنان به دفتر اعزام شهداب مراجعه کردند. در بین بزرگتر ها بچه هایی که شاید موقعیت را درک نمی کردند ولی نگرانی پدر و مادر را می دیدند و حس میکردند نیز دیده می شد.
زمان سوخت گیری دامتراک ها که شد خانم ها اجازه راه اندازی را ندادند و شاید واقعا چاره ای به جز این برایشان نمانده بود وقتی می دیدند حتی برای تهیه مایحتاج ساده زندگی دچار مشکل شده اند.
پس از ساعتی معاون فرماندار و میر طاهری حراست سنگ آهن در جمع کارگران حضور پیدا کردند. نتیجه صحبت ها این شد که دوشنبه مورخ سیزدهم بهمن ماه سال جاری جلسه ای با حضور شرافت ، مرشد زاده ، چند تن از کارگران آنومالی و مسئولین برگزار شود تا به راه حلی دست پیدا کنند.
نیروهای انتظامی باردیگرتجمع اعتراضی کارگران کارخانه ذوب آهن اردبیل رابرهم زدند
اجتماع اعتراضی کارگران ذوب آهن همانند روز نخست با دخالت ماموران انتظامی متوقف شد. کارگران بعد از آنکه از سوی نیروهای نظامی به پارک مجاور ساختمان استانداری انتقال پیدا کردند به مروور متفرق شدند.
کارگران ذوب آهن اردبیل در اعتراض به ادامه یافتن بلاتکلیفی و بیتوجهی کارفرما به مطالباتشان، امروز نیز برای دومین روز در هفته جاری در مقابل ساختمان استانداری تجمع کردند.
به گزارش13بهمن ایلنا،یکی از کارگران حاضر در تجمع امروز گفت: در تجمع روز نخست (شنبه ۱۱ بهمن ماه) در مقابل ساختمان استانداری هیچ پاسخ قاطعی از سوی مسئولان شنیده نشد و ما ناچار شدیم برای احقاق حقوق از دست رفتهمان مجددا امروز نیز در مقابل ساختمان استانداری تجمع کنیم.
به گفته کارگران، در اجتماع امروز کارگران ذوب آهن اردبیل، مدیر کل سیاسی استانداری اردبیل در جمع معترضین حاضر شد و با دعوت نمایندگان کارگری و کارفرمایی تشکیل جلسه داد.
کارگران کارخانه ذوب آهن اردبیل میگویند در جلسه امروز کمیسیون کارگری که مدیر کل سیاسی استانداری پیرامون بررسی مشکلات کارگران ذوب آهن ترتیب داده بود، نماینده کارفرما مکلف به مشخص کردن وضعیت کارگران و پرداخت مطالباتشان تا یک ماه آینده شد.
به گفته کارگران؛ کارفرما به بهانه اینکه تولید در این واحد صنعتی توجیه اقتصادی ندارد فعالیت این کارخانه را از اردیبهشت ماه سال جاری متوقف کرده است اما نظر کارگران خلاف عقیده کارفرماست.
کارگران همچنین درباره مطالبات معوقهشان گفتند: ما ۸ ماه حقوق در ماه های اردیبهشت، خرداد، مرداد، شهریور، مهر، آبان، آذر و دی به همراه یکسال عیدی سال ۹۲ را از کارفرما طلب داریم. همچنین بیمه تامین اجتماعی کارگران نیز دچار مشکلاتی بسیاری بود که طبق آخرین گزارش، از دیروز دفترچههای درمانی کارگران در حال تمدید اعتبار است.
بنا بر گزارش کارگران اجتماع اعتراضی کارگران ذوب آهن همانند روز نخست با دخالت ماموران انتظامی متوقف شد. کارگران بعد از آنکه از سوی نیروهای نظامی به پارک مجاور ساختمان استانداری انتقال پیدا کردند به مروور متفرق شدند.
با نزدیک شدن 15 بهمن ماه فضای کارخانه ایرانخودرو ملتهب شده است
اتحادیه آزاد کارگران ایران: بدنبال 8 روز اعتصاب غذای کارگران ایرانخودرو که از 16 دی ماه آغاز و در 24 همان ماه با وعده مدیریت شرکت مبنی بر تحقق خواست کارگران تا 15 بهمن ماه پایان گرفت از چند روز گذشته فضای ملتهبی بر این کارخانه حاکم است و حرف و حدیثهای مختلفی مبنی بر افزایش مزد کارگران و تحقق دیگر خواستهای آنان بر سر زبانهاست. بنا بر اظهار کارگران ایرانخودرو احتمالا این خود مدیریت کارخانه است که بازار شایعات از جمله شایعه افزایش 35 و 20 درصدی مزد را بر سر زبانها انداخته است تا فضای اعتراضی در میان کارگران اوج نگیرد. در این میان و از زمان خاتمه اعتراض کارگران ایرانخودرو چیزی که بطور کتبی از سوی مدیریت در رابطه با تحقق وعده های داده شده انجام گرفته است نصب نامه ای در قسمتهای مختلف کارخانه بوده است. بر اساس این نامه که امروز در قسمتهای مختلف کارخانه نصب شد اعلام شده است آکورد کارگران تولید 30 درصد، کارگران پشتیبانی 20 درصد و کارگران ستادی 10 درصد افزایش یافته است. در این نامه اشاره کوتاهی نیز به اجرا و بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل شده است و از تعلق آکورد به کارگران خدمات که زیر پوشش شرکتهای پیمانکاری مشغول بکار هستند خبری نیست. همچنین پرداخت ماهیانه 200 هزار تومان شارژ بن کارت قطعی شده است اما در رابطه با دیگر مطالبات کارگران بویژه افزایش مزد پایه که از اصلی ترین خواستهای کارگران معترض این کارخانه بزرگ صنعتی بوده است هیچ کار نهایی و قطعی صورت نگرفته است. بنا بر اظهار کارگران ایرانخودور مدیریت در تلاش است یا به این خواست اصلی کارگران تن ندهد و یا اینکه با یک وعده شفاهی مبنی بر افزایش مزد پایه به میزان 7- 8 درصد در سال آینده ( علاوه بر افزایش حداقل مزد توسط شورایعالی کار) این مسئله را پشت سر بگذارد.
بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، 15 بهمن ماه روز اولتیماتوم کارگران ایرانخودرو در حالی پس فردا سر میرسد که مدیریت کارخانه تلاش دارد با وعده و وعید و دادن برخی امتیازات از قبیل اکورد و شارژ بن کارت و مسائلی از این قبیل، منجمله وعده اجرا و بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل کارگران را آرام کند. این تلاش از سوی مدیریت در حالی جریان دارد که کارگران ایرانخودرو با قاطعیت همچنان بر افزایش مزد پایه و کتبی شدن کلیه وعده ها به عنوان توافق میان کارگران و مدیریت شرکت تاکید دارند و حتی بحث آغاز اعتراض در میان آنان در صورت تن ندادن مدیریت به توافق کتبی جریان دارد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 13 بهمن ماه 1393
تجمع کارگران اخراجی سیمان آباده جلو درب کارخانه-اخراج کارگران اهرمی برای فشاربه مسئولین
کارگران اخراجی کارخانه سیمان آباده صبح روز شنبه 11 بهمن ماه با حاضر شدن در جلو درب کارخانه سیمان، کماکان با درب بسته مواجه شدند.
به گزارش13بهمن آباده نما، با پایان یافتن زمان مشخص شده از سوی کارخانه سیمان آباده در تعلیق حدود 80 نفر از کارگران، هنوز کارگران این کارخانه در بلا تکلیفی بسر می برند.
بر اساس برخی شنیده ها مدیرعامل شرکت سیمان آباده علت بکار نگرفتن مجدد کارگران را عملی نشدن پاره ای از وعده های مسئولین شهرستان ذکر کرده است.
این در حالی است که محمدرضا زارع فرماندار آباده چندی پیش گفت: طی جلسه ای با حضور معاون برنامه ریزی و اشتغال استانداری و دستگاه های مرتبط، در این جلسه مقرر شد در بازپرداخت بدهی های این شرکت به برخی سازمان های مربوطه، مدت زمان بیشتری در نظر گرفته شود و صدور دفترچه های تامین اجتماعی نیز انجام شود.
وی ادامه داد: در خصوص مطالبات شرکت سیمان آباده از وزارت نفت نیز استاندار طی نامه ای به وزیر نفت، خواستار تسریع در پرداخت معوقات این کارخانه شد.
وی ادامه داد: در مقابل هم قرار شد شرکت سیمان آباده هیچ یک از کارگران خود را اخراج نکند و به فعالیت معمول خود ادامه دهد.
محمدرضا زارع در خصوص مشکل اصلی کارخانه سیمان آباده خاطرنشان کرد: چند مشکل فرا روی کارخانه سیمان وجود دارد که یکی از آن ها بدهی شرکت نفت و برخی شرکت های بزرگ دیگر به سیمان آباده است و مشکل بعدی نیز عمل نکردن شرکت سیمان به تعهدات خود نسبت به برخی ادارات می باشد.
وی ادامه داد:همچنین درخواست انجمن صنفی کارخانه های سیمان کشور در خصوص توقف تولید کلینکر و کندی روند صادرات سیمان آباده از دیگر مشکلات پیش روی کارخانه می باشد.
امروز با گذشت 2 روز از پایان فرجه زمانی اعلام شده از سوی کارخانه سیمان برای کارگران، هنوز این کارخانه اقدام به بازگرداندن کارگران خود نکرده است و بنا به برخی شنیده ها حقوق کارگران نیز از 11 بهمن به بعد قطع خواهد شد.
حال این سوال مطرح است چرا با وجود تصمیماتی که در استانداری اتخاذ شده است، چرا این مشکل کماکان به قوت خود باقی مانده است؟
از نگاهی دیگر آیا می توان گفت سوء مدیریت مجموعه مدیریتی کارخانه سیمان کار را به اینجا کشانده است؟
آیا تهدید به اخراج کارگران به بهانه های مختلف، اهرم جوانمردانه ای برای فشار به مسئولین شهر است؟
آیا استفاده ابزاری از کارگران زحمتکش برای پیش برد برخی خواسته های سهامداران عمده، توهین به این قشر نیست؟
از دیگر سو مسئولین باید بگونه ای عمل کنند تا در صورت بوجود آمدن مشکلات این چنینی، مجموعه ای این اجازه را به خود ندهد که خیلی راحت لبه تیغ خود را بر گردن کارگران بگذارد.
براساس گزارش همین منبع،حقوق آذر و دی ماه و همچنین حق بیمه کارگران در چند ماه گذشته پرداخت نشده است.
شرکت “سیمان آباده سهامی عام “در سال ۱۳۶۴، به منظور احداث کارخانه سیمان در شهرستان آباده با سرمایه اولیه ۱۴۰ میلیون ریال تأسیس شد.
در همان سال، موافقت اصولی احداث یک واحد کارخانه سیمان به ظرفیت ۱۶۵.۰۰۰ تن در سال، بنام شرکت صادر و کارخانه با مشارکت بانک صادرات ایران با سرمایه ۹۰۰۰ میلیون ریال ساخته شد و در سال ۱۳۷۲ راه اندازی گردید.
شرکت در سال ۱۳۷۹ کلیه اقساط مربوط به تسهیلات دریافتی را پرداخت و با بانک تسویه نمود.
کارخانه سیمان آباده هم اکنون با تولید ۳۰۰ هزار تن سیمان در سال و اشتغالزایی ۲۲۰ کارگر به کار خود ادامه می دهد.
تجمع کارگران کارخانه ظروف چینی همگام در استانداری چهارمحال وبختیاری
امروز کارگران بیکارشده کارخانه ظروف چینی همگام پس از9سال انتظاربرای دریافت مطالباتشان(حقوق، عیدی، سنوات و پاداش) باحضور دراستانداری چهارمحال وبختیاری، پیگیر دریافت مطالبات خود از این شرکت و راه اندازی مجدد آن شدند.
شرکت ‘چینی همگام’ از شرکت های مهم تولید ظروف چینی با بیش از 20 سال سابقه فعالیت است که در سال 84 به دلیل واردات بی رویه ظروف چینی ورشکست شد، اما اکنون زمزمه های راه اندازی مجدد این شرکت به گوش می رسد.
به گزارش 13بهمن ایرنا،امروز جمعی از کارگران این شرکت باحضور دراستانداری چهارمحال وبختیاری، پیگیر دریافت مطالبات خود از این شرکت و راه اندازی مجدد آن شدند.
به گفته تعدادی ازکارگران شرکت چینی همگام ،از سال 84 و توقف فعالیت این شرکت مطالبات آنان نظیر حقوق، عیدی، سنوات و پاداش پرداخت نشده است.
‘حشمت الله رئیسی’ یکی از این کارگران گفت: مطالبات کارگران از شرکت، بین 50 تا 60 میلیون ریال است که در مجموع حدود پنج میلیارد ریال می شود .
وی افزود: حدود 9سال است، که در انتظار اقدام مسئولان استان برای پرداخت این مطالبات هستیم، اما تاکنون اقدامی عملی برای تسویه مطالبات انجام نشده است.
‘زیبا آقابابایی’ یکی دیگر از این کارگران شرکت چینی همگام اظهار داشت: هم اکنون حدود 180کارگر این شرکت با مشکلات مالی دست به گریبانند و نیازمند دریافت مطالبات خود هستند .
وی افزود: این مطالبه مربوط به سال 84 است که اگر در زمان خود وصول می شد توان وقدرت مالی خانوارهای این کارگران را برای انجام برخی فعالیت های اقتصادی و رفع مشکلات مالی فراهم می کرد اما با گذشت حدود یک دهه هنوز کارگران به مطالبات خود نرسیده اند.
‘سیمین کبیری’ دیگر کارگر این شرکت نیز بیان داشت: با وجود پیگیری های مکرر و قول های مساعدت مسوولان، هنوز هیچ اقدام عملی برای پرداخت مطالبات کارگران انجام نشده است.
وعده اجرای طرح طبقه بندی مشاغل به کارگران نیشکر هفت تپه پس ازچندین اعتصاب وتجمع!
پیش از این چندین تجمع در اعتراض به شیوه غلط اجرای طرح طبقه بندی مشاغل در محوطه مجتمع انجام دادهایم که آخرین بار مهر ماه سال جاری بود که یک هفته دست از کار کشیدیم و اعتصاب کردیم. همان موقع بود که مدیریت جدید مجتمع وعده افزایش حقوق کارگران با اجرای این طرح را داد و کارگران به کار خود بازگشتند.
به گفته کارگران، مدیرعامل جدید این کارخانه بعد از شنیدن مشکلات از زبان کارگران با پذیرفتن اشکالات طرح طبقهبندی مشاغل در این شرکت، دستور توقف اجرای ناقص این طرح را از شهریورماه صادر کرد.
کارگران هفت تپه میگویند، پیش از این حقوق آنان هیچ تناسبی با وضعیت معیشتیشان نداشت اما با اجرای درست این طرح بعد از گذشت ۲۴ سال به حقوق هر یک ازکارگران به تناسب سوابق و تحصیلاتشان رقمی حدود ۴۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان اضافه میشود.
کارگران مجتمع هفت تپه همچنین گفتهاند پیش از این در محاسبات اجرای طرح طبقه بندی مشاغل فقط به میزان تحصیلات کارگران توجه میشد اما با بازبینی اجرای این طرح از سوی مدیریت جدید سوابق کار کارگران که از ۱۰ تا ۳ سال است در نظر گرفته شده است.
کارگران هفت تپه در خصوص جزئیات بازنشستگیشان بعد از اجرای طرح طبق بندی مشاغل میگویند؛ پیش از این کارگرانی که در این مجتمع بر مبنای محاسبات بازنشستگی دو سال پایان خدمت، بازنشسته میشدند حداقل مستمری را دریافت میکردند اما با اجرای درست این طرح امیدواریم دریافتی کارگران به تناسب اوضاع اقتصادی رضایت بخش باشد.
به گفته کارگران، حدود ۷۰۰ نفر از کارگران مجتمع کشت وصنعت هفت تپه تا چهار الی ۵ ماه آینده مشمول بازنشستگی تحت قانون مشاغل سخت و زیان آور قرار میگیرند.
عدم پرداخت پاداش بهرهوری کارگران پیمانی شرکتهای تابعه نفت و گاز منطقه زاگرس جنوبی
منابع خبری در منطقه عملیاتی پارسیان از پرداخت نشدن پاداش بهرهوری نیمه نخست سال به کارگران پیمانی شاغل در شرکتهای تابعه نفت و گاز منطقه زاگرس جنوبی خبر دادند. همزمان گزارشهای مشابهی نیز از سایر مناطق نفتخیز به گوش میرسد. این در حالی است که پیش از این دستورالعملی از سوی وزیر نفت منتشر شده بود که بر اساس آن کارگران پیمانکاری نیز مشمول دریافت حق بهرهوری میشدند.
به گزارش13بهمن ایلنا،شرکت نفت هر سال دو بار به کارگران رسمی، قراردادی و پیمانی شاغل در منطقه زاگرس جنوبی پاداش بهرهوری پرداخت میکرد اما امسال طبق ابلاغ دستورالعملی از سوی وزارت نفت هیچ سهمی برای پرداخت پاداش بهرهوری کارگرانی که بصورت پیمانکاری در پروژههای در دست احداث منطقه زاگرس جنوبی مشغول کار هستند، درنظر گرفته نشده است.
کارگران منطقه عملیاتی پارسیان میگویند؛ مبلغ پاداش تعیین شده با احتساب شاخصهایی همچون پایه حقوق، فوقالعاده ویژه، کارگاهی، حق جذب، حق مقام، بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی از ۷۵۰ هزار تومان تا ۳ میلیون تومان برای هر یک از مشمولان متغیر است.
گارگران پیمانی منطقه عملیاتی پارسیان معتقدند هر چند این پرداختیها علاوه بر ایجاد انگیزه بیان گر حمایت مالی از نیروی کار صنعت نفت ایران است اما این حمایت و قدردانی نباید تنها شامل گروه کوچکی از نیروهای کار شود. بنابراین از مسئولان وزارت نفت انتظار میرود که حداقل در تخصیص پرداختهای انگیزشی سهم واقعی این گروه از کارگران را نیز در نظر بگیرند.
برپایه این گزارش،پاسخ واحد حسابداری منطقه زاگرس جنوبی در رویارویی با واکنش کارگران این است که میگویند وزارت نفت هیچ دستوری در خصوص پرداخت پاداش بهرهوری به نیروهای پیمانکاری اعلام نکرده است.
به گفته کارگران؛ به احتمال قوی منظور از دستور پرداخت پاداش بهرهوری یک نامه اداری است که در تاریخ ۲۰ مهرماه سال جاری از سوی وزیر نفت دولت یازدهم در خصوص پرداخت معادل یک ماه حقوق و مزایا تحت عنوان حقالزحمه بهرهوری نیمه اول سال ۹۳ صادر شده است که کارگران پیمانی از دریافت آن مثتثنی شدهاند.
گزارشی ازکارگران کارگاه های کفاشی
آیا مسئولان ما برای 2 ماه میتوانند با حقوق 600 تا 700 هزار تومانی زندگی کنند که این رقم را برای حداقل دستمزد در نظر گرفتهاند؟
در ابتدا وارد فروشگاه کفش لرد میشویم و با جوانی 29 ساله که خود را سعید طاهری معرفی میکند درباره وضعیت معیشت کارگران در کارگاههای تولیدی صحبت میکنیم. وی صحبتهای زیادی درباره مشکلات کارگران دارد و در این باره میگوید: کارگران در کارگاهها با سختی و مشقتهای زیادی مواجه هستند و زمانی که در کارگاه کفاشی وارد میشوی، بوی تند واکس و مواد شیمیایی چسب چرم و کفش که ریه را شدیداً آسیب میزند به مشام میرسد. در همین حال اگر کارگری با واکس و مواد شیمیایی سر و کار داشته باشد، به شدت سلامتی خود را به خطر انداخته و به خاطر مزدی که به آن احتیاج دارد، ساعتها سختی را تحمل میکند. حتی برخی از کارگران کارگاه کفشسازی به عنوان پشتکار زن فعالیت میکنند، دستهایشان پینه بسته و پس از مدتی امکان کار کردن برایشان فراهم نیست. این فعال صنعت که خودش قبلا هم کارگری کرده و هم اکنون کارگران زیادی را از نزدیک دیده درباره عدم حمایت دستگاهها از جمله اتحادیه این چنین روایت میکند که کارگران کفاش و فروشندگان در این صنف به هیچ عنوان قرارداد نمیبندند و هر کدام به صورت دستمزدی به ازای تولید یک کفش کار میکنند. به عنوان مثال کار تمام کن با پیشکار یا کارگر ساده مزدهای متفاوتی دارند که بر اساس توافق با صاحب کار مزد دریافت میکنند. از وی درباره وضعیت بیمه کارگران سؤال میپرسیم که این گونه پاسخ میدهد، کارگران کارگاههای کفاشی بیمه هستند، اما در بحث معیشت و تأمین هزینههای زندگی مشکلات زیادی دارند. در این صنف بیشتر از کارگران جوان استفاده میشود تا کارگرانی که در این صنعت پا به سن گذاشته و پیر میشوند. معمولا در این صنف کارگران به سن بازنشستگی نمیرسند و در همان 10 سال ابتدای کار از کار افتاده و کارفرمایان کمتر از آنان استفاده میکنند. کارگران این صنعت بعد از یک دوره کار درگیر مسائل درمانی در بیمارستانها میشوند و هیچ کارفرمایی هم به آنان کار نخواهد داد. * کارگران مزد را با سلامتی معاوضه میکنند سعید درباره وضعیت زندگیاش میگوید، اکنون در منطقه پیروزی مستأجر هستم و در سال با توجه به کمبود درآمد به سختی سالی یک بار به مسافرت میروم؛ در شرایطی که حقوق و دستمزد به صورت ناعادلانه در وزارت کار تعیین میشود، کارفرمایان هم کمتر به موضوع حقوق کارگر توجه میکنند. علاوه بر این اتحادیه هم هیچ گونه بررسی در نحوه کار کارگران صنف کفاش انجام نمیدهد، یعنی ببینند کارگران چند سال بیمه دارند و بر اساس سابقه آنها رتبهبندی کند و تسهیلاتی را در اختیار آنان قرار دهد. * خوب شعار میدهند ولی خوب عمل نمیکنند.
علیرضا کارگر دیگری است که در فروشگاه کفاشی هنر مشغول به کار است؛ وی 40 سال دارد درباره مشکلاتی که در تولید و کسب و کار این گونه میگوید: متأسفانه شعارزدگی در بین مسئولان ما زیاد است، چرا که شما هیچیک از وزرا را پیدا نمیکنید که نگوید تولید در اولویت ما قرار ندارد. حرفهای خوب زیاد زده میشود، اما واقعیت این است که یک کارگر مشکلات زیادی داشته و به نان شب محتاج میشود. زمانی که دستمزد یک کارگر داده میشود، فقط صرف هزینههای مربوط به خوراک خواهد شد و هیچ پولی برای پسانداز باقی نمیماند. اکنون چطور میتوان زمانی که در خانواده کارگر فرزندی بیمار شد، هزینههای آن را درست کرد و حتی برای برنامهریزی یک تفریح که معمولا در بین ما ایرانیها به دلیل رکود کسب و کار کمتر شده، دچار مشکل میشویم. دستمزد اگر 10 درصد و یا 20 درصد هم اضافه شود هیچ فایدهای نخواهد داشت، چرا که مردم قدرت خریدشان پایین آمده است. زمانی که دولت حقوق کارگر را صد درصد افزایش دهد، اما رفاه نسبی وجود نداشته باشد، بیهوده خواهد بود، البته صاحبان کار هم مشکلات خاص خودشان را دارند، اما تمام برنامهریزیها در کشور طوری انجام میشود که تولید تعطیل شود. علیرضا که حرفهای زیادی برای گفتن دارد درباره شعارهای مسئولان ابراز ناراحتی کرده و اینطور ادامه میدهد: همه میگویند اولویت اول ما تولید است، اما هیچکس دغدغه تولید ندارد، مطمئن باشید. همه قوانین به ضرر تولید و به نفع واسطهگری است. کارخانجات صنف ما مشکل دارند و گرفتاریهای مربوط به مالیات، عوارض، مجوز و واردات بیرویه نمیگذارد، کسب و کار رونق بگیرد اما وقتی شما به میدان فردوسی مراجعه میکنی دلالی بیشترین سود را دارد و کسی هم نیست مالیات، عوارض و یا گرفتاری برای آنان ایجاد کند، بنابراین میبینیم که دلالی بیشتر از تولید مورد توجه قرار میگیرد. کارگر در یک کارگاه تولیدی تولید را رها کرده و شغل دیگری مثل پیکموتوری را انتخاب میکند؛ کار کفاشی نه کلاس دارد و نه وجهه اجتماعی دارد، بنابراین تنها مزیتی که میتواند سرمایه به این صنعت جذب کند، سود خواهد بود. وی درباره مشاغلی که کمتر مورد توجه قرار میگیرد، این گونه انتقاد میکند: کارهایی مثل کفاشی و خیاطی هنر هستند، اما نگاه دیگری به آنان میشود. * آیندهای برای کارگران متصور نیست علیرضا که ظاهرا مطالعات زیادی در سایتها و خبرگزاریها دارد، درباره شغل خبرنگاری این طور روایت میکند: شما در این صنف میدانید که ارتقاء شغلی دارید و آیندهای برای آن وجود دارد، اما کارگر، کارگر خواهد ماند. کارگر چطور میتواند با حقوق کارگری بعدها پسانداز کرده و صاحب کارگاه تولیدی شود؛ مسئولان و وزرای ما باید به این نکات توجه کنند که چرا کار به کارگر سپرده نمیشود و سیستم دولتی همچنان پابرجاست. وی سرمایهگذاری در تولید را ریسک بالایی در کشور ما میداند و در این باره میگوید: مغازه متری 100 میلیون تومانی چه زمانی به کارگر با حقوق 600 هزار تومانی خواهد رسید؛ آیا مسئولان ما برای 2 ماه میتوانند با حقوق 600 تا 700 هزار تومانی زندگی کنند که این رقم را برای حداقل دستمزد در نظر گرفتهاند؟
گوشه هایی ازیک گزارش فارس بتاریخ13بهمن
ثبت سالیانه حدود 15هزار حادثه کاری و مرگ بیش ازهزار کارگر ساختمانی
ایرنا بتاریخ12بهمن طی گزارشی از ثبت سالیانه حدود 15هزار حادثه کاری و مرگ بیش ازهزار کارگر ساختمانی،خبرداد.
براساس این گزارش،سالانه حدود 15 هزار حادثه ناشی از کار ساختمانی برای کارگران این صنعت درکشور به وقوع می پیوندد.
این گزارش می افزاید،براثر وقوع حوادث گزارش شده برای کارگران ساختمانی در سال 92 بیش از هزار نفر جان خود را از دست دادند.
اعتصاب کارگران فلزکار ترکیه
اعتصاب ۱۵۰۰۰ کارگر فلزکار در بیش از ۲۰ کارخانه در ۱۰ شهرترکیه که از صبح روز جمعه ۱۰ بهمن ماه در اعتراض به اجحافات اتحادیه کارفرمایان کارگاه های فلزکاری ترکیه آغاز شده بود در عصر روزجمعه با تصمیم دولت اسلام گرای پرزیدنت رجب طایب اردوغان ملغی اعلام شد دولت در عصر روز جمعه مدعی شد که ازآنجا که اقدام فلزکاران امنیت ملی را به خطر می اندازد اعتصاب کارگران برای ۶۰ روز به تعویق افتاده است.
سندیکای متحد کارگران فلزکار ترکیه در اعتراض به عملکرد سندیکای وابسته به دولت و اتحادیه کارفرمایان کارگاه های فلزکاری در تحمیل قراردادهای دسته جمعی که در تضاد آشکار با حقوق و شرایط کاری کارگران می باشد، تصمیم به سازمان دهی اعتصاب بر پایه آرای کارگران فلزکار در کارگاه های صنعتی کشور گرفت.
دولت اردوغان با تصمیم های خود ترکیه را به جهنمی برای کارگران و زحمتکشان ترکیه تبدیل کرده است. تصمیم دولت ترکیه غیرقانونی و در نقض قوانین جاری کشور می باشد اعتصاب کارگران فلزکار آنگونه که دولت اردوغان مدعی است امنیت ملی را به خطر نمی اندازد. آنچه که با اعتصاب قانونی فلزکاران ترکیه به خطر افتاده است و دولت اردوغان به عنوان تهدیدی علیه امنیت ملی محسوب می کند در حقیقت منافع سرمایه داران می باشد۰
سندیکای کارگران فلزکار مکانیک تصمیم دولت اردوغان را قویا محکوم کرده وحمایت خود را از سندیکای متحد کارگران فلزکار ترکیه اعلام می کند.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک
11/11/1393
سیزدهم بهمن ماه1393
