اعدامهای رسمی و دولتی را که هنوز در بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورما رایج است کم داشتیم که اکنون صدای اعدامهای کور، خود سرانه و غیر رسمی که عاملان آن اغلب خود را مسلمان معرفی می کنند در چهارسوی جهان به گوش می رسد.
در ماه گذشته انفجارهای منجر به قتل وجرح صدها انسان بیگناه بوده ایم که به دست جنایتکاران داعش، القاعده، طالبان و بوکوهرام از راه انفجار کمربناهای حاوی مواد منفجره، گذاشتن بمب و حمله با سلاحهای مرگبار انجام می شده است. گرچه ترورهای پاریس وکشتن ۱٣۰ نفراز مردم عادی درآن به دست عوامل داعش به یکباره برسر زبانها افتاد، پیش و پس ازآن نیز ترورهایی گسترده تر و خونبارتر درمنطقه ی خاورمیانه، از جمله در کرانه ی باختری رود اردن، اتفاق افتاد که به سبب بی توجهی رسانه های بین- المللی کمتر توجه جهانیان به آنها جلب شد. این جنایتهای ضد بشری درهزاره جات افغانستان، بیروت، کمپ آزادی ( لیبرتی ) درعراق، در کامرون وکالیفرنیای آمریکا ونیز از راه بمبگذاری در هواپیمای مسافربری برفراز صحرای سینای مصر رخ داد.
کارزار لگام این گونه آدمکشیهای قساوت آمیز را که برپایه ی صدور احکام اعدام دسته جمعی به فرمان متعصبان کوردل و دشمنان آزادی و پیشرفت نوع بشر و جنایتکاران خود فروخته انجام می گیرد درشمار وظایف خود می داند؛ آنها را محکوم می کند و از همه ی ملتهای جهان می خواهد که ندای اعتراض خود را در برابر این تجاوزها و آدمکشیها در سراسر جهان بلند کنند و به هر روی این وظیفه ی مهم را مقدم بر همه ی هدفهای سیاسی دیگر خود بدانند و پیشنیاز آزادی و دمکراسی به حساب آورند.
ما کنشگران کارزار لگام بر آنیم که این اقدامهای خودسرانه و تعصب آمیز در مقیاس جهانی بی تردید بی پاسخ نخواهد ماند و جهانیان با بذل توجه هر چه بیشتر به پدیدار گسترنده ی اقدامهای ضد انسانی پاسخ دندان شکن خواهند داد و ریشه ی تروریسم کور را با تلاشهای بی وقفه ی خود در سطح جهانی خواهند خشکاند.
در یکی دوماه اخیر صدور احکام اعدام و اجرای آنها در جای جای ایران ادامه یافت. ایران همچنان پیشتاز اجرای مجازات اعدام است؛ بی آنکه هیچ نشانه ای از اثرگذاری این گونه اقدامها در پیشگیری از جرائم و جنایتهایی که علل اجتماعی و اقتصادی به ویژه محرومیت دارد بگذارد. تأسفبار تر اینکه مجازات اعدام جان فعالان سیاسی و عقیدتی و دگر اندیشان را نیز تهدید می کند. در این زمینه حتی مجازاتهای عادی نیز براساس قوانین موجود به اشد مجازات تبدیل می شود.
علاوه بر موج بی امان اعدامها به تازگی میزان باز داشتها در ایران نیز گسترش یافته است. در ماه گذشته عضو فعال و بشر دوست کارزار لگام، نرگس محجمدی، همچنان به دور از فرزندان خردسالش در زندان ماند وعلاوه براو فریده ی مرادخانی, عضو دیگر کارزار ما، به جرم شرکت در تجمع حق خواهانه ی شماری از مردم ، همراه با دهها تن از فالان مدنی دیگر بازداشت شد. در تظاهرات روزهای دوشنبه در مقابل لاستیک دنا و مدخل زندان اوین شماری بسیار از شرکت کنندگان در این تجمعهای اعتراضی بازداشت و روانه ی زندان شدند.
روز دوشنبه ۲آذرماه ۹۴، محمد نوری زاد، عضو کارزار لگام، در خیابان بازداشت و پس از سالها معطلی و کشمکش در خیابانی دیگر رهاشد. دکتر محمد ملکی نیز در روز دوشنبه ۹ آذر در حوالی میدان ونک باز داشت و سپس در محلی دیگر رها شد. بازداشت کنندگان به ظاهر از منابع متفاوت بوده، و با یکیگر اختلاف نظر داشته اند، و به هرحال، کارت شناسایی ارائه نداده اند.
مردم شریف ایران!
ما کنشگران کارزار لگام، ضمن ارائه دادن این گزارش به حضور شما، از وظایف خود می دانیم که هرگونه صدور و اجرای حکم اعدام رسمی، سازمانی یا گروهی و فرقه ای را در هر کجا و به هر بهانه و به هر تعداد محکوم کنیم و از همه ی مردم می خواهیم ، از هرراه ممکن با این گونه شیوه های ضد آزادی و دمکراسی که نه تنها دردی را دوا نمی کند، بلکه به اوجگیری خشونت می انجامد مقابله کنند.
ما همزمان هر گونه بازداشت و محکومیت بر پایه ی فعالیتهای سیاسی- عقیدتی و مدنی را در هر کجای جهان محکوم می کنیم و خواهان اجرای عدالت مدنی برای همه ی شهروندان کشورمان هستیم.
کنشگران کارزار لغو گام به گام اعدام ( لگام )
۱۵/۱۰/۹۴
