خبرگزاری هرانا – سهیل عربی، زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین اخیرا به حدود دو ماه اعتصاب غذای اعتراضی خود پایان داده است. او در روزهای گذشته به بند ۳۵۰ زندان اوین که محل شناخته شده نگهداری زندانی سیاسی است منتقل شد. آقای عربی به مناسب این جابجایی و پایان اعتصاب غذای خود نامه ای نوشته است که در ادامه میخوانید.
به گزارش هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سهیل عربی، زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین که از مردادماه سال جاری اعتصاب غذای خود را در اعتراض به آزار و اذیت خانواده و پرونده سازی های دستگاه امنیتی و همینطور جلوگیری از آزادی به موقع خود آغاز کرده بود مدتی پیش پس از ۵۲ روز اعتصاب با وعده مساعد مسئولین به این اعتراض پایان داد.
آقای عربی در اواخر هفته گذشته به بند ۳۵۰ زندان اوین که محل نگهداری زندانیان عقیدتی است منتقل شد. این انتقال و اجرای اصل تفکیک جرایم با استقبال آقای عربی روبرو شد.
این زندانی عقیدتی به همین مناسبت با نگارش نامه ای سرگشاد به مناسبت پایان اعتصاب غذای اعتراضی خود و همینطور استقبال از اجرای اصل تفکیک جرایم واکنش نشان داده است.
در این گزارش همچنین جدیدترین تصاویر سهیل عربی منتشر می شود که به وضوح نشان دهنده تاثیر اعتصاب غذای طولانی او در مقایسه با شرایط پیش از اعتصاب است.
متن کامل نامه سهیل عربی را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید:
ما تا رسیدن به بی مرگی امید هر روز مرده ایم، به خانه (بند ۳۵۰ اوین) باز گشتم, موقتا اعتصاب غذایم را شکستم، پیروز شدیم ،موقتا اعتصاب غذایم را شکستم.
سلام مادر ،بازگشت به بند ۳۵۰ آنقدر مرا خوشحال کرد که حتی آزاد شدن از زندان هم برایم اینقدر خوش آیند نبود. دیگر نگران نباش به خاطر تو و به این دلیل که هیچ چیز به جز اشکهای تو مرا نمی تواند بشکند پس از مشورت با اساتید و دوستانم عبد الفتاح سلطانی ،اسماعیل عبدی و آرش صادقی عزیز موقتا به اعتصاب غذایم پایان دادم. شادم و شاد باش ! باور کن هیچ جای دنیا را به اندازه اینجا و آدمهایش دوست ندارم . من بی لنز ناب زیستن نتوانم بی قلم کشید بار تن نتوانم خرسند از آنم که بازجو گوید هشت سال دیگه حبس بکش و من می توانم
من نمی توانم در جامعه ای زندگی کنم که افرادش در برابر ظلم و جنایت سکوت می کنند. نه زندگی کرده ایم که از مرگ بترسیم و نه آزادمان گذاشتند که از زندانهایشان هراسی داشته باشیم. بسیاری از انسانهای بیرون از زندان گمان می کنند که زنده اند اما تا روزی که در بند ۳۵۰ باشم نه اعتصاب غذا میکنم و نه درخواستی از مسئولان جمهوری اسلامی خواهم داشت و حتی به بازپرسی هم نخواهم رفت. مزدورانی چون صلواتی و مقیسه شایسته آن نیستند که قاضی من باشند ، روزی در یک دادگاه علنی محاکمه می شوم و قضاتی عادل مرا برای ساعتها وقتی که گذاشتم تا به قصد روشنگری مقاله بنویسم و ترجنه کنم و عکس بیاندازم تقدیر خواهند کرد.
گمان می کنم زندگی در اتاق هشت درکنار قهرمانهایی چون اسماعیل عبدی ، آرش صادقی بهترین پاداش برای خوب زیستتم بوده است.
به خودم افتخار می کنم ، سختی های بسیاری کشیدم که به لجن تن در ندهم و حافظ شرایط موجود نشوم.
بزرگترین درسی که در دانشگاه اوین آموختم این بود که آنچه ما را نکشد باعث قدرتمند تر شدن ما خواهد شد.
چهار سال حبس ،دو سال زیر حکم اعدام بودن و پنجاه و دو روز اعتصاب غذا چنان قدرتی به من داده است که دیگر از هیچ چیز نمی هراسم.
با قدرت بیشتر به مبارزه ادامه می دهم و از تمام انسانهایی که در سرتاسر جهان از من حمایت کردند ممنونم.
به لطف هشتگ ها و حمایت های شما بود که حکم اعدام من شکست و پس از زجر های بسیاری که در بند هفت کشیدم به خانه بازگشتم.
باشد که به زودی سرنگونی این سیستم فاسد را جشن بگیریم .
می بینم آن روزی را که درهای اوین را می شکنید ، ما را از زندان آزاد می کنید و با هم “سر اومد زمستون” می خوانیم.
به امید پیروزی های بزرگتر
سهیل عربی
بیست و چهار مهر ۱۳۹۶
زندان اوین
بند ۳۵۰
اتاق هشت
پیشینه: سهیل عربی، عکاسی که اکنون ۳۲ ساله است، در شانزدهم آبان ماه ۱۳۹۲ به دلیل مطالب انتقادی که در صفحۀ فیسبوک خود منتشر کرده بود، توسط ماموران قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران بازداشت شد. او در شعبۀ ۷۶ دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی سیامک مدیرخراسانی به دلیل نوشتههایش در فیسبوک به اتهام سب النبی (توهین به پیامبر) به اعدام محکوم شد. پس از اعتراض دوباره وکلای آقای عربی، شعبه ۳۴ دیوان عالی کشور حکم اعدام را لغو کرد و پرونده را برای رسیدگی مجدد به یکی از دادگاههای بدوی فرستاد. این دادگاه در رسیدگی مجدد اتهام سب النبی (دشنام به پیامبر) را رد و از بابت اتهامات دیگر او را به حبس محکوم کرد.
سهیل عربی از ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۲ در بازداشت و زندان به سر میبرد و تمام این مدت از مرخصی محروم بوده است.
آقای عربی اتهامات دیگری نیز دارد که در دادگاههای مختلفی بررسی شده است از جمله در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ به اتهام توهین به رییس وقت دانشگاه علامه طباطبایی، آیت‌الله احمد جنتی و غلامعلی حدادعادل از طریق نوشته هایش در فیسبوک در شعبه ۱۰ دادگاه ویژۀ فرهنگ و ارشاد اسلامی به ۵۰۰ هزار تومان جریمه نقدی و تحمل ۳۰ ضربه شلاق محکوم شد. او همچنین در شهریور ۱۳۹۳ به اتهام توهین به علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی و تبلیغ علیه نظام در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۳ سال حبس محکوم شد که این حکم نیز به فاصله کوتاهی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تایید شد. در سایه اعمال ماده واحده تجمیع احکام از مجموعه حبس های صادره در سه دادگاه مورد اشاره میزان ۷ سال و ۶ ماه آن قابلیت اجرایی یافت.
در حالی که وی در حال تحمل چهارمین سال از دوره محکومیت خود به سر می برد مورخ ۹ مردادماه از بازداشت همسرش، نسترن نعیمی باخبر شد.
نسترین نعیمی، همسر سهیل عربی به اتهام معاونت در تبلیغ عیه نظام بازداشت شده بود، آقای عربی نیز در این پرونده مفتوح در شعبه سوم بازپرسی دادسرای مقدسی متهم است.
نامه سرگشاده سهیل عربی به مناسبت پایان اعتصاب غذا
