نامه سرگشاده به ملت ایران و به آقای حامد اسماعیلیون

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

“به نام سعادت ملت ایران”؛ دکتر محمد مصدق در اسفند ماه سال ۱۳۲۹ در مجلس دوره ی شانزدهم طرح ملی شدن صنعت نفت در سراسر کشور را به نام سعادت ملت ایران به مجلس پیشنهاد کرد و سپس به تصویب نمایندگان مجلس رسید. با کوتاه کردن دست انگلیس ها از صنایع نفت ایران، روز یازدهم مهرماه ۱۳۳۰ کارکنان انگلیسی شرکت نفت سابق و خانواده هایشان ایران را ترک کردند و این کار در تاریخ استعماری انگلیس بی سابقه بود. پس از ملی شدن نفت دولت انگلیس به شورای امنیت سازمان ملل و دیوان داوری بین المللی لاهه شکایت کرد. دکتر مصدق در ستیز با امپراتوری انگلیس در سازمان ملل و دیوان داوری لاهه هم پیروز شد و کوشید به دخالت های انگلیس در ایران پایان دهد. شوربختانه شاه با کمک جاسوسان و گماشتگان انگلیس در ایران پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ دکتر مصدق را زندانی و سپس در احمدآباد محصور و محدود کرد.        

دکتر مصدق ملت ایران را ولینعمت خود می نامید. کمتر کسی تاکنون مانند دکتر محمد مصدق آرزو و باور ملت ایران را بارور کرده است. اگر کسانی چنین بختی داشته اند هرگز نتوانسته اند این اعتماد را پابرجا کرده و نشان دهند که شایسته ی اعتماد ملت ایران هستند. هر کس نیز که شایسته ی این اعتماد نبود به جایی نرسید و فراموش شد. گویا این بخت به آقای حامد اسماعیلیون رو کرده است. او در سقوط هواپیمای پروازِ پ اس۷۵۲ PS752)) اوکراینی در ۱۸ دی ۱۳۹۸ (۸ ژانویه ۲۰۲۰) دختر و همسر خود را از دست داد. کسی نمی داند چرا جمهوری اسلامی این هواپیمای مسافری را با پرتاب دو موشک سرنگون کرده است اما می توان حدث زد شاید با سرنگون کردن این هواپیما حکومت مدارک و یا کسانی را همراه با مدارک مهمی از بین برده است. مدارک و یا کسانی که حکومت برای از بین بردن آن ها تن به چنین رسوایی بزرگ جهانی داده است. این چنین کشتاری در لحظه در هر جای ایران ممکن است روی دهد. حکومت اسلامی تا کنون بارها نشان داده است که با مردمان میهن ما بیش از هر اشغالگر خارجی، دشمن است. 

پس از این رویداد دلخراش آقای اسماعیلیون انجمنی برای دادخواهی کشته شدگان این هواپیما بنیاد نهاد. از آن هنگام هزاران و شاید هم میلیون ها ایرانی این کار او را ستوده اند و از او و خانواده های داغدار پشتیبانی کرده اند. من نیز یکی از کسانی بودم که  برای او پیام فرستادم، این که پاسخی دریافت نکرده ام برایم روشن است زیرا نمی شود به یکایک کسانی که پیامی می دهند، پاسخ داد. جاستین ترودو نخست وزیر کانادا گفته ‌است که از ۱۷۶ مسافر، ۱۳۸ نفر قصد سفر به کانادا داشته‌اند. وزیر خارجه ی اوکراین در گزارشی شمار ایرانیان در این هواپیما را ۸۲ تن گزارش کرده است. انجمن خانواده های جانباختگان پرواز پ اس ۷۵۲ تنها دادخواهی مسافران این هواپیما را به گردن ندارد، آن ها دادخواهی میلیون ها ایرانی را که در دوران حکومت اسلامی در ایران کشته شده اند را نیز به عهده دارند. هنوز هم  میلیون ها ایرانی مانند آن ۸۲ تن در معرض نابودی و کشته شدن هستند.  چنین انجمنی جهانی و راستین که زیر چشم میلیون ها مردمی که دارای هوش و دانش هستند، پدید آمده است می تواند و بایستی در کار رهبری کشور ما ایران نقشی چشم گیر داشته باشد. انجمن ها و سندیکاهای کارگری راستینی نیز علیرغم فشارها، زندان و کشتارهای حکومت در ایران پدید آمده اند. در حکومت اسلامی تاکنون ده ها و شاید صدها تن از رهبران و نمایندگان این انجمن ها و سندیکاها مانند بکتاش آبتین، …  کشته شده اند و یا در زندان های حکومت اسلامی در بند هستند.  این انجمن ها، سندیکاها، جبهه ملی، حزب ها، گروه های اجتماعی و همگی رهبران آن  ها می توانند و باید هر چه زودتر کنگره ای موقت برای سر و سامان دادن میهن مان پدید آورند و کار انتخابات برای برپاییِ یک مجلس شورای ملی از میان نمایندگان کنگره را به انجام برسانند. این مجلس شورای ملی موقت می تواند دولتی موقت با زمانی محدود و تعیین شده برای دوران گذارانتخاب کند. چنین دولت موقتی که از پشتیبانی میلیون ها ایرانی انقلابی برخوردار باشد می تواند حکومت اسلامی را برکنار کند.     

پس از تظاهرات بزرگ  هشتاد هزار ایرانی در برلین آقای حامد اسماعیلیون در پیامی که منتشر کرده است می نویسد: « در شرائطی به سر می بریم که هر کلمه را باید با ترازوی طلا فروشان سنجید…» او به تمامیت ارضی اشاره می کند و می نویسد: « … مسأله ی اصلی ایران است…». آری ایران مسأله اصلی است. تک تک سلول های آقای حامد اسماعیلیون، آن ۸۲ جانباخته ی ایرانی، شما و من از خاک ایران است. آقای اسماعیلیون اگر دخترش ری را و همسرش پریسا را از دست داده است، امروز باید برای زنده ماندن و خوشبختی میلیون ها ری را و پریسا تلاش کند. ما هر کس هستیم ایرانی و پرورده ی همین ملت و همین آب و خاک هستیم و برای رهایی مردمان میهن مان باید هر چه از دست مان بر می آید انجام دهیم. اگر کسی بخواهد ایران را فراموش کند مانند آن است که خود را از یاد برده است و یا از خود بیگانه شده است. از خود بیگانگی گونه ای بیماری اجتماعی است و برای کسی به کار می رود که با خویشتن خویش بیگانه شده است. آقای حامد اسماعیلیون در پایان می نویسد: « یادمان نرود دشمن اصلی جای دیگری‌ست و اگر وظیفه‌ای باشد آن وظیفه به زانو در آوردن حکومت جهل و تاریکی‌ست ». امید آن که آقای حامد اسماعیلیون و برگزیدگان انجمن دادخواهی جانباختگان هواپیمای پروازِ پ اس۷۵۲ PS752)) اوکراینی همراه با رهبران برگزیده ی سندیکاها، حزب ها و انجمن های ایرانی، کار سامان دادن به یک رهبری گروهی را تا رسیدن به یک انتخابات آزاد و یک مجلس شورای ملی بتوانند به انجام برسانند.

منوچهر تقوی بیات 

یازدهم آبان ماه  ۱۴۰۱ خورشیدی برابر با دوم نوامبر ۲۰۲۲ میلادی   

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.