به دیلان و بیشمار کودکان قربانی
درجنگ کثیفی که ربطی به مردمانش ندارد
رفتی به اعماق
تر گشته و بر گشته ای باز
ای بچه ی تُخس؟
پس خواهرت کو
دیلان شیطان!
با هم مگر آنشب نرفتید
در آنشب تار
خیزاب بازی
بر پشت طوفان؟
جا قحط بود آخر
پسر جان !
از کوسه و عفریته های آب
و از نهنگ ودیو جادوگر
از باد وتاریکی و در یای هراس آور
نترسیدید؟!
*
از بمب ترسیدیم آقا
از یکسر و دو گوش ها *
از بچه خواران
از خون و ازآوارترسیدیم
آقا
ماهی شدیم ودر پناه آب
رفتیم بی تاب
تا کهکشان های پُراز آبی
تا موج ها واوج ها
دربازی خیزاب ،
گشتیم درخواب
و خواهرم
در این میان گُم شد
من ماندم و این ماسه زاران
لالایی ِ یکریزباران
دریای آرام
و ساحل ِ رام
یکسرو دوگوش کنایه به انسان است و برای ترساندن بچه ها بکار می رود
خاک بسم بچه بهوش آمده: بخواب ننه یه سرو دو گوش آمده..
از شعر زیبا ی « روسا و ملت » اثر دهخدا..
24/04/2016
