صبر شادمانه

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

یادمان نرود که ایرانِ امروز بیش از خون به اندیشه نیاز دارد و بیش از قدرت نظامی به آب نیاز دارد و بیش از ایدئولوژی به اخلاق نیاز دارد و بیش از هوش به عقلانیت و فهم بدیهیات نیاز دارد و بیش از مرگ به زندگی نیاز دارد و بیش از گریه به شادی نیاز دارد و بیش از شعارهای آسمانی به شعورهای زمینی نیاز دارد، و بیش از نفرت به همدلی نیاز دارد.
جوامع تحول می‌یابند و دیکتاتورها دیر یا زود، با خون یا بی‌خون، می‌روند، اما اگر در فرایند این رفتن‌، خشونت و نفرتی تولید شود، آن خشونت و نفرت می‌ماند و دامان نسل‌‌های بعدی را می‌گیرد. همان‌گونه که ما هنوز داریم تاوان نهضت ملی شدن نفت و کودتای ۲۸ مرداد را می‌دهیم.
امروز ماموریت روشنفکری، شادمان نگهداشتن جامعه و امیدوار نگهداشتن جوانان است. جوانان، سرمایه‌های اصلی کشورند، اگر شادمانه و امیدوار بمانند، هیچ نگرانی نیست، دوباره کشور را می‌سازند. حکومت، گرفتار بیماریهای پیرانه‌سری است،‌ یعنی هم ناتوان‌تر از آن است که خودش را بازسازی کند و هم ناتوان‌تر آن است که بتواند مانع تحولاتی شود که جوانان خواستار آن هستند.
مرحله ورود حکومت به رفتارهای کاریکاتوری به شدت دارد در همه عرصه‌های حکمرانی بروز پیدا می‌کند و این خبر خوشی است .
ما فقط باید مراقب جوان‌ها باشیم که از دست نروند، که شادمان بمانند، که در خشم و نفرت فرو نروند که از ایران نگریزند، که ناامید نشوند.
از یک سو اقتصاد وارد فاز خودمختاری شده است یعنی دیگر با سیاست‌گذاری اقتصادی نمی‌توان آن را مدیریت کرد؛ معنی‌اش این است که حکومت دست به هر کاری در حوزه اقتصاد بزند اوضاع را بدتر خواهد کرد.
ازسوی‌دیگر جنبش مهسا اکنون جامعه ایران را وارد عمیق‌ترین انقلاب مدنی تاریخ ایران کرده است. ای کاش مردان مداخله نکنند و انقلاب فرهنگی زنان را به خشونت نکشانند. مردان بهتر است فقط از نظر روحی و اجتماعی، زنان را تقویت کنند و از آنان حمایت کنند. سعی نکنند جانشین زنان شوند یا رهبری آنان را به دست گیرند. مردان در ایران معاصر سه بار انقلاب کرده اند و هر سه بار گند زده‌اند. مراقب باشیم این بار انقلاب زنان را گند نزنیم. *حکومت در نقطه بن‌بستی آچمزگون است و هر کاری بکند انقلاب مدنی و فرهنگی زنان را تعمیق و تشدید می‌کند: همین جا بماند می‌بازد، عقب‌نشینی کند می‌بازد، حمله کند می‌بازد، سکوت کند می‌بازد، خشمگین شود می‌بازد، زندانی کند می‌بازد، زندانی نکند می‌بازد. فقط نادان‌ترین حکومت‌ها خود را به چنین بن‌بستی گرفتار می‌کنند.
✳️ اکنون ما چه کنیم؟
ما باید ورزش کنیم، به هر بهانه‌ای مهربانی و شادمانی کنیم، در خانواده و محله جلسات کتابخوانی راه بیندازیم، موسیقی بنوازیم، از کودکان کار حمایت کنیم، جوانان بیکار را شاغل کنیم، به نیازمندان وام بدهیم، پیادگان را سوار کنیم، به هم احترام بگذاریم، تمیز نان بپزیم، خوب رانندگی کنیم، در دادوستد راستگو باشیم، از بیماران نیازمند حمایت کنیم، گذشت داشته باشیم، در خیابان بداخلاقی نکنیم و همه جا به هم رحم کنیم تا این دوره سختی و سرسختی بگذرد. ما به دوره‌ای از «صبر شادمانه» نیازمندیم.

محسن رنانی

مطالب مرتبط با این موضوع :

یک پاسخ

  1. آقایان و خانمها و آقایان سایت رنگین کمان من نظری را در مورد گفتگوی مهرداد درویش پور نوشتم. از آنجا که مطمئنم آنرا منتشر نخواهد کرد برای شما نیز میفرستم شاید منتشرش کنید. چرا که به شما نیز مربوط است!
    آن این است:
    از پیش یک گلگی از سایت ایرانساز گویا بکنم و آن اینکه شما نظرات ما را که از ایران می فرستیم منتشر نمی کنید. من از درون این نظام اسلام ضد بشر خبر دارم. اینان از هر طرف در حال فروریختنند. پس شما را به ایران سوگند نظرات ما را که مشترک نیستیم را منتشر کنید!
    و آما آقای درویش پور پس مطلوب داریم و مطلوبتر!؟ چرا شما و دوستانتان آن هنگام که شاهزاده رضا پهلوی گفت جمهوریت بهترین راه است و من جمهوریخواه هستم، او را حمایت نکردید، برعکس بر او حمله ور شدید. مگر جمهوریخواهی ارث پدرتان است! مگر او حق نداشت بگوید جمهوریخواه است! آن احمقهائی که شورای نابخرادانه ملی تصمیم درست کردند با آن لوگوی بیشرفانه و ضد ایرانی و تجزیه طلبانه من همان موقع به آنها و خصوصا آن مردک گندکار، مسعود نقره کار گوشزد کردم، او مرا سایبری نطام نامید! آن یکی شورای مدیریت گذار و بخوانید گند گذار با پواژه اتنیکی ماتیکی همین طور، آن جمهوریخواهان و دیگران اعم از چپی ها حماسه آدمکشی در سیاهکل و یا تروریستهای مجاهدیم که دربان اتاق خواب صدام و پسرانش قصی و عدی بوده اند و…با آن پرچمهای ضد ایرانی مسخره. آقای درویش پور آقایان و خانمهای مخالف جمهوری اسلام ضد بشر راه یکی ست در چند اصل:
    اصل تمامیت ارضی ایران
    اصل حکومت مقتدر مرکزی
    اصل پرچم شیروخورشید که مثل ایران نه جمهوریخواه است و نه مشروطه خواه! این پرچم مال ایران و ایرانی ست!

    احترام به اقوام و جبران خسارتهای مادی و معنوی به آنها

    رفراندوم برای نوع حکومت: پادشاهی مشروطه ایران و یا جمهوری ایران و زیر نظر سازمانهای بین المللی و انسانهای شریف و خردمند و باسواد ایرانی.

    در این رابطه باید سران گروههای مختلف، شاه اللهی ها احمق، جمهور اللهی ها نادان، چپ اللهی های نابخرد و البته تجزیه طلبان و فدرالیستها را کنار بزنند.
    زنده با ایران با همه ی اقوام بافنده ی این سرزمین زیبا.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.