هرکسی با ساز خود میرقصد
اما شهر بیدار است
پرده پندار من یکجا نمیگنجد
بال میخواهد که تا شاید
به سوی کهکشانها ره سپارد
میزنم فریاد
تا طنین صوت من در گوش سنگین زمان پیچد
آه ای ایران وای تهران
جوانانت چه آسان در غل و زنجیر
و در زیر شکنجه جان می بازند
وگاهی چوبه داری
به جرم زنده باد ایران و آزادی!
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
