این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

 (از سری شعر های خیابانی )

                        حسن حسام

تا خیابان ها ی شورشی 

تهی شوداز فریاد ِ مردم ِ اعماق

کمین کرده ای

               با چکمه ها

                            و مسلسل ها !

ای آیت ِ خداوند ! 

یغماگری که سرخ گشته ترا رُخ

از خون ِ نو نهالان،

درهیچ جنگلی آیا

غوغای بی شماره ی مرغان

با تیر و دام و تبر

              خاموش می شود ؟!

 

بگریز !

ای دزد ِ با چراغ

بگریز

از مردمان خسته ی در بند 

از مردمان ِ رقصان در میدان

بگریز !

خاموش می شوی

چو شب ِ تار،

              در سحر

بگریزاز قیامت ِ آتش!

آتشفشان خشم است این

گل داده در خیابان ها .

طغیان ِ بی قراری ها ،

وحاصل ِ شکفته ی بی داد است

کزانفجار ِ صاعقه وارش

                            می توفد 

و پایکوبان ، 

              می پیچد

                        رقصان

                               رقصان                              

درباغ ِ پُر طراوت ِ بیداری

و غنچه های هُشیاری

بر مدار ِ دلکش ِ آزادی 

                          با شادی

برمدار ِ نان و آبادی

در کوچه و خیابان

در ایران

             یکشنبه هفده دی نود وشش

                           پاریس

شبنامه 

مطالب مرتبط با این موضوع :

رنگین کمان

بیادرنگین کمان هایِ به خون خفته سراسر ایران و مادران داغدارشان وکیان پیر فلک و مادر شیرزنش پرسیدم ـ سردته دا، رودُم. (1) جواب نداد

مطالعه بیشتر

ای انقلاب …

حسن حسام : شعر پاورچین پاورچین می آیی ؟ از کوچه های یخ زده از دخمه های زندان تا شعله ی خیابان و زخمزار ِمرگستان

مطالعه بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.