زمان، داوری که آن سوی درگاهِ عمرِ شاعرِ بزرگ نشسته بود داخل شد و نامِ آن مرد را بر دوش گرفت و گذشت. این شانزده سال به‌روشنی نشان داد که برخلافِ میلِ آنان‌که نمی‌خواهند نامی از شاعرِ بزرگِ آزادی باقی بماند، نامِ او بیش از پار و پیرار و پیرسال‌های دیگر زنده است و شعله‌ی شریف‌اش از شام تا بامدادِ هر روزِ این خاک می‌تراود. این خلعتی‌ست که زمان و زمین و سرزمین بر نامِ نستوهِ آن شاعر بزرگ نشانده است و درآوردنی نیست.
امسال هم مانندِ سال‌های دیگر در دوم مردادماه به ساعت ۵ عصر به مزارستانِ امام‌زاده طاهر کرج می‌رویم و مزارِ شاعر بزرگی را که یک عمر برای «ما» و از دردهای مشترکِ قرون نوشت گلباران می‌کنیم و صدا در صدا به شعر می‌نشینیم.
وعده‌گاهِ ما: امام‌زاده طاهر کرج، شنبه دوم مردادماه ۱۳۹۵، ساعت ۵ عصر بر مزار شاعر ملی ایران، احمد شاملو
ساسان دانش
یک پاسخ
من به احمد شاملو اخترام می گذارم اما فکر می کنم که او هم برای خودش آیت الهی بود و دست کم پاپی! برایم دردآور و حتا استفرغ آفور است که با شاعر بزرگ خوندان با شاعر ملی خواندن در راستای نخوت خود او عمل کنیم به صورت تهوع آوری هی او را بر مردم حقنه کنیم. اگر چپی ها اینقدر در حقنه کردن و زورچپان کردن او ابرام نکرده بودند. و اگر خود او آن قدر غرور و نخوت و حتا تحقیر نسبت به دیگرا نداشت امروز واقعا بزرگ می نمود. اما حیف و صد حیف از آن همه امکانات که هم خودش و هم طرفدارانش و هم وارثنش را اینچنین تخریب می کنند و به خیال خودشان آباد. امیدوارم دیگرا نیز نظر خودشان را بنویسند. در ضمن از رنگین کمان خواهش می کنم تا با ایمیلی از گویا بخواهد تا آدرس این سایت را در ورودی گویا:
gooya.com
بگذارد. حیف است که مهجور بماند. من برای اولین بار سایت شما را می بینم.