گزارش شده توسط یکی از شاهدان عینی
امروز صبح رفتم سر کار متوجه شدم که شرکت تعطیل هست و به من خبر ندادن تو راه بازگشت با این صحنه مواجه شدم و دیدم دو تا جوان وسط خیابان دست هاشونو بردن بالا!
اولش فکر کردم حتما اونجا بیمارستان هست و این ها دارن دعایی چیزی میخون. دقت که کردم دیدم نه. انگار ماجرا چیز دیگری هست!
کنجکاو شدم و از کسبه سوال کردم. گفتند این جوان ها کارمند یک شرکت فروش ساعت هستن به نام ساعت شاد و چون امروز تاخیر داشتند صاحب شرکت گفته برن وسط خیابان دست ها بالا چند ساعت بمونن تا ادب بشن!!!
رفتم جلو باهاشون صحبت کنم بیچاره ها از ترس اخراج حتی جواب ندادن. فقط یکی وقتی گفتم من رئیس شرکتتو آدمش میکنم گفت: آقا من زنو بچه دارم و اینجا ایرانه تورو خدا شر نکن!
آخه بی شرف تا کجا! جوان رعنای مردمو بیاری وسط خیابان تحقیر کنی؟ چرا؟ چون پول داری؟
در این چند روز تعداد زیادی پیام دریافت کردم.بعضی مخالف بعضی موافق برخی بی ادب و برخی هم مبادی آداب!
منطق کلی مخالف های انتشار عکس این بود که کارگر و کارفرما ازاین نوع رفتار و آموزش کاملا راضی هستند و اصلا این مساله ربطی به شما نداشت!
حتی برخی با افتخار از دوران آموزش در چنین مجموعه هایی گفتند و از اینکه دست هایشان را عین همین عکس وسط خیابان بالا بردند احساس غرور کردند و گفتند که الان هم جزو موفق ترین های قشر خودشان هستند!
بعضی دیگر هم که کلا فقط به همه از من و شما و عکس …. فقط فحش دادند !
اما دوست دارم از همه شما که با نگاهی به پیج هایتان اکثر شما را انسان هایی محترم و اهل مدارا و گفتگو یافتم چند سوال بپرسم و انتظار دارم بدون اتهام زدن و فرافکنی وفحاشی …. فقط به خود سوالات پاسخ دهید.
با فرض بر اینکه کارگر و کارفرما هردو راضی به این کار باشند آیا کارفرما مجاز است که در یک مکان عمومی کارگرش را مجازات کند؟
با منطق به من ثابت کنید که این نوع از آموزش که به نظر من صرفا یک خطای ذهنیست(با توجیه هر چقدر مراحل آموزش سخت تر آموزش ارزشمند تر)بازخورد مناسبی دارد؟
اگر هر شخصی بخواهد روش خاص و منحصر به فرد خود را در بحث آموزش بکار ببندد و جامعه و حکومت هیچ دخالتی در مدیریت آن نداشته باشد جامعه ما به کجا خواهد رسید؟(فرض کنید یک نفر ادعا کند باید هر روز جلوی در ورودی شرکت به کارگرانش پس گردنی بزند تا آنها در آینده موفق تر بشوند!) صد ها نفر در آن روز آن صحنه را دیدند .حالا که مرا متهم به سیاه نمایی می کنید چرا مثلا یک پلاکارد بزرگ نصب نکردید که آقایان و خانم ها ما به دلخواه خودمان اینگونه در خیابان ایستاده ایم و کاملا هم راضی هستیم (که حتی این کار هم باعث نمی شد که امثال من نسبت به این وضعیت بی تفاوت بمانیم) و چرا به این فکر نمی کنید که بازخورد منفی از کار شما شروع شد نه از یک عکس.
برای من اصلا شخص یا فرد خاصی که این نوع رفتار را با کارگرانش دارد مهم نیست چه بسا ممکن است شخصی نیت خیر خواهانه داشته باشد اما رفتارش اشتباه باشد اما من نگران نهادینه شدن این نوع رفتارها در جامعه ایران هستم و مجموعه های کاری هستم.
سوال نهایی من این است که چرا در حالی که کشورهای مختلف جهان شیوه های آموزشی نوین و تهی از خشونت را هر روز بسط می دهند به الگوهایی منسوخ شده رجوع کنیم؟
در نهایت از همه دوستان و عزیزان و اقوام که در مخالفت یا موافقت با این پست مورد فحاشی هتاکان قرار گرفتندصمیمانه عذر خواهی می کنم و امیدوارم روزی فرا برسد که که در آرامش کامل درباره مسایلی چنین گفتگو و نتیجه گیری کنیم.
رفتار منزجرکننده صاحب شرکت ساعت سازی شاد با کارکنانش در تهران