[youtube_sc url=”https://www.youtube.com/watch?v=SlcXSNrGQOU”]
در اساس اینها کارگزاران رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی که وظیفه سرکوب حرکات مستقل کارگری در ایران را به عهده دارند می باشند که به نام نمایندگان کارگران ایران راهی اجلاس ژنو می شوند. علیرغم این که مسئولین سازمان بین الملی کار به پاس اعتراضات مکرر و تلاش های فعالین راستین کارگری در ایران و مدافعان جنبش کارگری در خارج از کشور از این امر اطلاع دارند که افراد اعزامی از سوی حکومت ایران، نماینده جنبش مستقل کارگران ایران نیستند، اما همچنان به آنها اجازه می دهد که در اجلاس به نام و به نمایندگی از کارگران ایران شرکت داشته باشند!؟
نمایندگان و فعالین واقعی کارگری در ایران تحت سرکوب شدید و کنترل امنیتی قرار دارند و بسیاری از آنان یا در زندان بسر می برند و یا حکم حبس تعلیقی برایشان صادر شده و از کار اخراج گشته و خود وخانواده اشان تحت انواع و اقسام فشارهای امنیتی قرار دارند و یا به به ناگزیر به تبعید کشانده شده اند.
شرایط زندگی و کار کارگران ایران اسف بار است. فشار بر تشکل‌های کارگری مستقل و کارگران و معلمین و سایر مزدبگیران بیش از پیش افزایش پیدا کرده است. بازداشت و دستگیری کارگران، اذیت و آزار زندانیان کارگر، عدم دسترسی به درمان برای زندانیان و از جمله کارگران زندانی، سرکوب خشن اعتراضات و اعتصابات، اخراج، تبعیض، عدم پرداخت دستمزد و صدور احکام تنبیهی و زندان برای کارگران اعتصابی هم چنان ادامه دارد و ابعاد گسترده تری به خود گرفته است. مراسمهای غیر دولتی اول ما مه هر ساله با قدرت تمام سرکوب می شوند. حقوق‌های معوقه همچنان مساله کارگرانی است که با دستمزدی بسیار پایینتر از خط فقر مشغول به کارند و همان حقوق اندک را هم با تاخیرهای چند ماهه دریافت می‌کنند. تبعیض علیه زنان و کارگران مهاجر به خصوص کارگران افغان بطور گسترده ادامه دارد و وضعیت کودکان کار همچنان اسف بار است؛ تبعیض و فشار علیه معتقدان به سایر مذاهب ادامه دارد.
