برای عدالت برای دمکراسی برای جمهوری
تقدیم به همه جان های شیفته ای که این روزها در خیابان ها بر علیه استبداد می رزمند.
شکاف دولت ملت ابعاد بزرگی به خود گرفته است و فضای خالی بین حکومت و ملت را می بایست نیرویی پر کند و اگر طرفداران، عدالت، دمکراسی و جمهوری در ایران نتوانند این فضای خالی را پر کنند و انرژی جوانان و مردم ستمدیده و بیزار از حکومت را در راستای درستی به حرکت در آورند معلوم نیست که کشور وضعش چه خواهد شد. قبل از 57 شکاف حکومت و ملت را متاسفانه بدلیل عدم آزادی احزاب روحانیون و اسلام گرایان پر کردند و به همین دلیل هم آن ها توانستند قدرت را بدست بگیرند. یک تفاوت زمان شاه و اکنون در این است که تشکل های مدنی با همه مشکلات در میدان هستند اما رژیم به گونه ای سیستماتیک فعالین طراز اول را زندانی و جنبش را از کادرهای صنفی برجسته محروم می کند. تشکل ها، محافل و شخصیت های بسیاری در صحنه حضور دارند و پیگیر خواست های خود و مردم هستند. اما بزرگ ترین مشکل جنبش ما عدم حضور سازمان یافته احزاب و سازمان های سیاسی است و برای این مشکل باید کاری کرد وگرنه حکومت می تواند با دستگیری های دائمی جنبش را بی اثر سازد.
برای پر گردن اشکاف دولت ملت پیشنهادات زیر برای ایجاد شبکه ها برای عدالت، دمکراسی ، جمهوری و رهبری جنبش های اجتمائی مطرح می گردد
شبکه های مستقل برای عدالت، دمکراسی و جمهوری
شبکه ها از سه تا 5 نفر تشکیل می شوند
شبکه ها مستقل و خودگردان هستند وبا دیگر شبکه ارتباطی ندارند و به هیچ مرکزی متصل نیستند و این امر سبب می شود سبب می شود که رژیم نتواند شبکه ها را کشف و سرکوب کند.
شبکه ها به میزان توانایی، امکانات سیاسی، توان سازمانی، تئوریک و عملی خود دست به کار می زنند
هر چه ارتباطات درون شبکه ای طبیعی تر باشد امکان متلاشی شدن شبکه توسط دستگاه اطلاعاتی دشوارتر می شود
کار شبکه نیمه علنی است بدین معنی کسی نمی داند که شبکه ای در محل کار یا زندگی وجود دارد و افراد شبکه سیاست های خود را به گونه ای علنی با مردم مطرح می کنند.
شبکه اسم ندارد اما برای خود افراد شبکه روشن است که چه اهدافی را به پیش می برند.
افراد شبکه می توانند به هر تعداد از مردم ، محافل سیاسی یا تشکل های مردمی رابطه داشته باشند. این امر کمک می کند در شرایط ویژه ای همان سه یا پنج نفر می توانند ده ها نفر را با خود همراه سازند. در لحظه حاضر این شبکه ها می توانند اعتراضات را هدایت کنند.
هر شبکه بسته به امکانات و موقعیت خود وظایف خود را مشخص می کند
هر شبکه لازم است که برخی پرنسیپ ها را برای خود مشخص کند.
اساس کار مقابله با تبعیض است و دراین روزها نه به حجاب اجباری بر پیدن گشت ارشاد و مبارزه علیه استبداد و حمایت از عدالت، دمکراسی و جمهوری است
هر شبکه ای می تواند از طریق امکانات اینترنتی تجارب، دیدگاه های خود را با دیگران در فضای مجازی در میان بگذارد.
هر شبکه ای با توجه به امکاناتش برنامه ریزی می کند. حمایت از سرکوب شدگان، فقرا یکی از کارهای مرکزی شبکه می تواند باشد زیرا پر کردن شکاف دولت ملت را فقط با حرف زدن نمی توان پر کرد بلکه باید از هم اکنون بداد ملت رسید. هر شبکه خواست های مردم محل کار و یا زندگی خود را فورموله می کند و در عمل به کار می بندد.
هر شبکه به صورت یک نهاد دمکراتیک عمل می کند و تصمیمات با بحث و گفتگو گرفته می شود و فرمانده و فرمانبر ندارد.
هر شبکه بر اساس ایده ها و برنامه هایی که جمع شبکه دارند عمل می کند مثلا اگر چپ است یا سوسیال دمکرات یا لیبرال پرنسیپ های خود ویژه دارد و یک حزب سیاسی نیست اما راستای کارش همانا تلاش برای عدالت، دمکراسی و جمهوری است یا بهتر بگوئیم زیر این چتر به فعالیت می پردازد. علت این کار این است که فعالیت احزاب سراسری غیر قانونی است و این شبکه ها در این مرحله وظایف آن ها را به عهده می گیرند.
یکی از وظایف شبکه ترویج و تبلیغ مبارزه مسالمت آمیز و خشونت پرهیز است
شبکه ها بسته به موقعیت شان باید حساسیت های کار خود را مد نظر قرار دهند. به عنوان نمونه در رادیو تلویزیون یا ارتش و نهادهای انتظامی استبداد حاکم حساسیت بیشتری به خرج می دهد و حضور نیروهای دمکراتیک را بر نمی تابد.
شبکه ها می توتند درسراسر کشور از جمله حرکت های اعتراضی را سازماندهی کنند.
برای رسیدن به هدف که استقرار جمهوری است نیاز به سرنگونی نیست اما برای ایجاد تغییر و گذر از جمهوری اسلامی نیاز به مبارزه مشترک، مسالمت آمیزو خشونت پرهیز با هدف آزادی زندانیان سیاسی، آزادی رسانه ها و آزادی احزب با هدف انتخابات آزاد برای تشکیل مجلس موئسسان قانون اساسی برای گذار از استبداد موجود می باشد.
شبکه ها از جنبش های مدنی سازمان یافته از تشکل های معلمان از سندیکاها و تشکل های کارگران، فعالان محیط زیست، نویسندگان، هنرمندان و … حمایت به عمل می آورند. با حجاب اجباری مخالفت کرده و از زنان در مقابل ماموران مزدور گشت ارشاد حمایت می کنند. از حق مردم برای اعتراض مسالمت آمیز ، از حق احزاب برای بر گذاری جلسات حمایت می کنند. شبکه ها در هر محله ای با تشکیل انجمن های یاری از نادارها برای توتنمند سازی شان تلاش می نمایند. شبکه ها کلاس های آموزشی ترتیب می دهند تا مردم یاد بگیرند که چگونه از حقوق خود دفاع کنند.
اکنون پس از قتل مهسا توسط گشت ارشاد وضع کشور حال تغییر است اما مردم نیاز به سازمان دهی بیشتر دارند. حال که مردم در سراسر کشور دست به اعتراض می زنند و برای بر چیدن حجاب اجباری، گشت ارشاد و استبداد فریاد می زنند تشکیل این شبکه ها از اهمیت بیشتری برخوردار می شود و برای ماندگاری و ادامه مبارزات ضرورت تام و تمام دارد.
هر چند جنبش جنبش به یک رهبری ملی نیاز دارد اما نبود این شبکه ها در سراسر کشور در شرایط رکود جنبش اعتراضی در اثر سرکوب ها می تواند دو باره ما را سال ها به عقب بیاندازد.
مبارزه مشترک سازمان یافته و سراسری راه نجات ما از رژیم آخوندی است
مزدک لیماکشی
یک توضیح: این نوشته در هشت ماه قبل نوشته شده اما به دلایلی بیرونی نشد.
