مسئول محترم سیاست خارجی اتحادیه اروپا
جناب آقای انریک مورا
با سلام و احترام
طبق اخبار منتشر شده در رسانه ها، حضرتعالی برای شرکت در مراسم تحلیف آقای رئیسی بعنوان ریاست جمهوری نظام جمهوری اسلامی ایران، روز 14 مرداد در مجلس شورای اسلامی حضور خواهید داشت. بنده قصد ندارم به شما یادآوری کنم که آبان 98 حکومت ایران چه سرکوب خشن و بی رحمانه ای علیه مردم بی پناه به راه انداخت و چه خون هایی سنگفرش خیابان ها را سرخ کرد که آنها مطالبه ای مدنی و مسالمت آمیزتر از آنچه که شما در غرب شاهدید داشتند.
مردم کشورهای شما می توانند ساعتها در خیابانها تجمع کنند و مطالباتشان را از دولت بخواهند. اما مردم سرزمین من در مطالبه معیشت، آب و حق حیات با گلوله از پا در می آیند. قصد ندارم به شما یادآوری کنم ، امروز که شما پا به خاک سرزمین من میگذارید، کودکان زیر 18 سال خوزستان که فقط گفتند ما تشنه ایم، در زندان های خوزستان چه بر سرشان می آید. قصد ندارم از وضعیت آزادی بیان و زندان و شکنجه و سلول های انفرادی ایران بگویم. می خواهم یک مورد را به شما یادآور شوم. من از مرگ معترضان خیابان و زندان نمی گویم. درد عمیق تر از آن است. می خواهم از مرگ هزاران هزار زن و مرد و پزشک و کادر درمان بگویم که به دلیل عدم واکسیناسیون رایج در سراسر جهان، در خانه ها و بیمارستان ها غریبانه و بی پناه جان می دهند.
کشتاری بی سابقه، بی رحمانه و دلخراش در خانه های مردم سرزمین من اتفاق می افتد. گلوله نیست، شکنجه نیست، زندان نیست، بلکه درک کنید، مرگ خاموش در اتاق هایی تاریک و خانه های پر وحشت ایرانیان است.
آقای مسئول محترم
چطور است که شما برای ادامه مذاکرات با حکومت ایران می توانید به ایران سفر کنید و حکومت ایران شما را می پذیرد؟ اما واکسن های شما را برای مردم ایران نمی پذیرند؟ چون اولی برای بقای حکومت و دومی برای بقای مردم است.
من بعنوان یک فعال حقوق بشر اعلام میکنم، اقدام حکومت و حضرتعالی را برای بقاء حکومت و عدم بقاء مردم نمی پذیرم و معترضم.
این روز را من و مردم سرزمینم به خاطر می سپاریم، شما هم خوب به خاطر بسپارید.
نرگس محمدی
