تاثیر لحن و گفتمان سیاسی ترامپ بر جامعه آمریکا
ادبیات و لحن سیاسی و خارجی‌ستیز و زن‌ستیز ترامپ، نه تنها به‌گرایشات راست و نژادپرست‌آمریکایی، بلکه مجوز اظهار نظرهای آزادانه نژادپرستانه در سطح جهانی صادر کرده است. همه اظهارنظرهای ترامپ در تبلیغات و سخن‌رانی‌های تبلیغاتی، در مورد جنسیت و نژاد و مهاجرین و پناهندگان، قبلا هم به‌طور هفتگی در تلویزیون پخش می‌شد. او تنها در این مورد تنها فردی است که این چنین چیزها را این‌طور آشکارتر و علنی‌تر در مقام کاندیدای ریاست جمهوری عنوان کرده، مسئله برجسته‌ای است.
به‌این ترتیب، با ظهور ترامپ، ادبیات زمخت و تهدیدآمیز و تهاجمی به‌یک امر روتین در فرهنگ سیاسی بالاترین مقام آمرسکا هم تبدیل می‌شود. از این منظر تاثیر ترامپ به‌عنوان یک عامل چندان منحصر به‌فرد نیست اما اکنون این گرایشات ضدانساین را در کاخ سفید نمایندگی خواهد کرد. این وضعیت نتیجه اجتناب‌ناپذیر بحران‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، دیپلماتیک و امنیتی در اثر تغییرات سریع تکنولوژیکی از ریاست جمهوری ترامپ و دوقطبی‌سازی جامعه در این دوره است.
پوپولیسم ترامپ، توجه میلیون‌ها آمریکایی را آن‌چنان به‌خود جلب کرد که او را راهی کاخ سفید کردند اما این ماجرا، بارها در طول تاریخ آمریکا تکرار شده است و چنداین هم تازگی ندارد بنابراین، عمدتا در دوران جنگ یا «اصلاحات» سیاسی که مردم احساس ناامنی بیش‌تری دارند پدید می‌آید.
در محیط‌های دانشگاهی، درگیری و گفتمان جهان بینی‌ها، سیاست هویت و تعریف آزادی و دموکراسی بیان سال‌هاست، خشن‌تر شده است. در محیط آنلاین بسیاری از آمریکایی‌ها، خیلی قبل از شیوع ادبیات خشن ترامپ درباره زنان و اتهاماتی که در مورد عدم کفایت او در جریان است، بحث کرده‌اند.
«کریس بوسکرک»، یکی از حامیان ترامپ گفته که او از ناکجاآباد پیدایش نشده. به‌گفته او، ترامپ چیزهایی که هم‌اکنون جریان داشته‌اند را تقویت کرده. ادبیات ترامپ یک دهه است که آغاز شده و آینه وضعیت جامعه است که در آن مردم با محدودیت‌های جدیدی در مدرسه و کارشان مواجه شده‌اند. اما طوفان توییت‌های ۳ صبح چیزی نیست که من را نگران کند.
او معتقد است ترامپ نوید تغییراتی را می‌دهد که مردم آمریکا را در این تغییرات قادر می‌سازد کاری را بکنند که می‌خواهند. حامیان ترامپ، به‌ابتذال او توجه نمی‌کنند بلکه به‌این توجه می‌کنند که یک فرد عادی توانسته بالا بیاید و متفاوت عمل کند.
او می‌گوید ترامپ از روش‌های ویژه برای بالا آمدن استفاده نکرده با این که او یک میلیاردر است اما از طرف قدرتمندان حمایت نشده، بلکه مثل مردم عادی آمریکا حرف می‌زند.
در سریال‌های تلویزیونی و تئاتر و تصمیم‌سازی ها تاثیرات ترامپ مشهود است. نوینس می‌گوید دو سال پیش حاضر نبود برنامه تلویزیونی میلیاردرها را نمایش دهد اما با وجود ترامپ این برنامه را که علیه میلیاردرهاست پخش کرده است. نویسنده فصل بعدی سریال هوملند می‌گوید این فصل درباره دوران ترامپ است.
آر جی کاتلر فیلم‌ساز مستند سازی که بر فرهنگ سیاسی در فیلم‌هایی نظیر «اتاق جنگ» و «جهان بر اساس دیک چنی» تمرکز داشته در حال ساخت سریالی در یک شهر کوچک در آمریکا قبل از انتخابات ۲۰۱۷ است. او می‌گوید این فیلم در زمانی است که هر بدی ممکن است اتفاق بیفتد. درباره دموکراسی، درباره چیزهای بسیار اساسی.
کالتر می‌گوید شخصیتی مانند ترامپ یعنی دارای کاریزما و رسانه‌شناس امری غیرقابل اجتناب بوده است. ترامپ از میان طوفان بلوغ رسانه‌های اجتماعی و قدرت فراگیر تلویزیون برآمده است. ترامپیزم به‌راهش ادامه می‌دهد. حتی اگر او ۳۷ درصد رای بیاورد به‌معنای رای چند ده میلیون نفر است. این‌که او شکست بخورد حتی برای او بهتر است چرا که سیاست‌های او هرگز به‌محک آزمایش گذاشته نخواهد شد.
حامیان ترامپ معتقدند او بهآنها اجازه داده تا در دفاع از پلیس‌هایی که به‌اقدامات نژادپرستانه دست می‌زنند آزادانه گفت‌و‌گو کنند. ترامپ به‌طرفداران این اجازه را داده که تا در مورد چیزهایی که از آن می‌ترسیدند حرف بزنند.
مشاور جمهوری‌خواه که بر روی گروه رای‌دهندگان تحقیق می‌کند گفته که در سال گذشته، ترامپ با اظهارات تحریک‌آمیزش به‌یک آدم عادی برای آمریکایی‌ها بدل شده است. قبل از آن مردم از اظهار نظرهای توهین‌آمیزشان شرم می‌کردند اما امروز آن‌ها از آن لذت می‌برند و جذب آن شده‌اند. هیچ سانسوری وجود ندارد. من بارها صحبت‌های ترامپ را گوش داده‌ام. ترامپ صدای درونی آن‌ها را آزاد کرده و من از شنیدن این صدا شوکه شده‌ام.
او، هم‌چنین می‌گوید هیچ نشانه‌ای از این‌که این شعارهای خشن قرار است گذرا باشد وجود ندارد. ادبیات خشن باعث ایجاد ادبیات خشن تر در آینده می‌شود. ما به‌عقب برنمی‌گردیم. ما ناگهان متمدن نمی‌شویم.
این تحلیل‌گر هم حزبی ترامپ، گفته است والدین زیادی به‌او مراجعه می‌کنند و می‌گویند فرزندان‌شان از ادبیات الهام گرفته شده از ترامپ در مدرسه استفاده می‌کنند. این زمانی است که شما می‌فهمید یک مشکلی وجود دارد.
معلمان در سراسر کشور گزارش داده‌اند که بچه‌ها فرم چهره ترامپ را تقلید می‌کنند بلکه به‌تهدید دانش‌آموزان مهاجر در مدرسه نیز می‌پردازند.
معلمان می‌گویند بچه‌های مهاجران قانونی و شهروندان آمریکا بهآنها مراجعه کرده‌اند و گفته‌اند چرا این بچه‌ها آن‌ها را اذیت می‌کنند و از آن‌ها متنفرند. این در حالی است که این بچه‌ها قبل از ترامپ با هم دوست بودند. آن‌ها در گوشی‌هایشان توییت‌های ترامپ را به‌معلمان نشان می‌دهند و ترس در چهره‌هایشان مشهود است.
این ترس محدود به‌بچه‌ها نمی‌شود، بلکه روانپزشکان و مشاوران نیز می‌گویند مردم دچار کم‌خوابی شده‌اند و از استرس رنج می‌برند.
چنین اعصاب فرسوده‌ای بازتابی از فروپاشی اعتماد جامعه است که پیش از ظهور ترامپ رخ داده است. در فرهنگی که در آن شخصبت‌های واقعی در برنامه تلویزیونی برای ورزش به‌جان هم می‌افتند، در جامعه‌ای که رابطه بدون تماس فیزیکی و دورادور باعث از بین رفتن اعتمادها شده است، ظهور کسی که حرف‌هایی که ما در فضای آنلاین با نام مستعار می‌زدیم را بلند می‌زند امر عجیبی نیست.
در بیش‌تر فرهنگ‌های عامه فاصله زیادی بین تغییرات اجتماعی و اتفاقاتی که ناگهان در سطح خیابان‌ها اتفاق می‌افتد وجود دارد.
نمایشنامه نویس‌ها، رمان نویس‌ها و ترانه‌سرایان می‌گویند از زمانی که ترامپ الهام بخش کارهایشان شده آن‌ها بر این مسئله که مردم روز‌به‌روز بیش‌تر در دنیای خودشان غوطه می‌خورند تمرکز کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند ما همین الان هم در ارتباط‌مان با همدیگر در شبکه‌های اجتماعی افتضاح عمل می‌کنیم در نتیجه ما برای آینده‌ای فاقد صفات انسانی بسیار آماده‌ایم.
برای بسیاری از افراد پایدارترین تاثیر ترامپ به‌سلطه رسانه‌ای او در این سال برمی‌گردد. تغییرات خطرناکی که ترامپ به‌وجود آورده این است که رسانه‌ها پخش زنده‌شان را به‌او اختصاص داده‌اند.
امروز با رویکردهای خصمانه ترامپ در عرصه سیاسی – فرهنگی، ما شاهد رییس جمهوری هستیم که در مورد سایز آلت تناسلی خودش شوخی می‌کند یا زنان را با اسامی وحشتناک خطاب قرار می‌دهد. نفر بعدی که چنین رویه‌ای را در پیش بگیرد پس برای رسانه‌ها قابل قبول‌تر است و خیلی‌ها نیز با وجود شکایت نسبت به‌این شرایط، باز هم به‌تماشای این برنامه‌ها ادامه می‌دهند.
بی‌تردید، اقدامات رییس جمهور آمریکا در چارچوب محدودیت‌های قانون اساسی، موازنه قدرت سیاسی و تحولات بین‌المللی انجام می‌پذیرد؛ ولی رویکردهای فردی روسای جمهور نیز می‌تواند در این امر تاثیرگذار باشد. از سوی دیگر، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نشان داده است که مواضع سیاسی نامزدها در جریان تبلیغات انتخاباتی ضرورتا و لزوما مشابه موضعی نیست که بعد از پیروزی پیش می‌گیرند.
بیانیه برنی سندرز درباره پیروزی ترامپ
برنی سندرز، کاندیدای پیشین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از حزب دمکرات، به دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری جدید ایالات متحده پیشنهاد داد تا به سود طبقه کارگر آمریکا همکاری کنند.
برنی سندرز
به‌گزارش سایت زمانه، برنی سندرز یکی از کاندیداهای حزب دمکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بود که با مواضع چپ نظر بسیاری از جوانان را جلب کرده بود.
سناتور سندرز در بیانیه تازه‌ای که پس از انتخاب دونالد ترامپ به‌عنوان رییس جمهوری آمریکا منتشر کرده گفته است ترامپ رگ خواب طبقه متوسط ناراضی و فروریخته را به‌دست آورد، طبقه‌ای که از «بنیان اقتصاد، سیاست و رسانه‌های موجود» خسته شده‌اند.
سندرز در این بیانیه گفته است اگر ترامپ «در پیش‌برد سیاست بهبود زندگی خانواده‌های کارگری جدی باشد من و دیگر نیروهای پیشرو آماده‌ایم با او همکاری کنیم».
سندرز افزوده است اما اگر ترامپ بخواهد «سیاست نژادپرستانه، ضدزن، خارجی‌ستیز و مخالف با محیط زیست را در پیش گیرد ما با آن به‌شدت مخالفت خواهیم کرد».
برنی سندرز در رقابت‌های مقدماتی با هیلاری کلینتون در حزب دمکرات، موضع‌گیری‌های تندی علیه کلینتون داشت. او به‌دلیل طرح شعارهای مدنی و تاکید بر حق بیمه درمانی و اجتماعی برای همه، رای میلیون‌ها نفر به‌ویژه جوانان آمریکایی را پشت سر خود داشت اما در رقابت با کلینتون در کارزار انتخاباتی شکست خورد و کنار رفت. سندرز بعد اعلام کرد که هر کاری بتواند و در عهده‌اش باشد، برای رییس‌جمهور شدن هیلاری کلینتون انجام می‌دهد. این اظهار نظر سندرز معطوف به لزوم پیش‌گیری از پیروزی دونالد ترامپ، نامزد جنجالی حزب جمهوری‌خواه بود. ترامپ در آن زمان در واکنش به‌سخنان سندرز، او را متهم کرد به این‌که خودش را به‌کلینتون فروخته است.
نظر کیسینجر در باره آمدن ترامپ؛ پوتین و ایران
کسینجر جایگاه سیاسی استراتژیک در سیاست‌ها کلان آمریکا و جهان دارد و نظریات و مواضع او برای سیستم سمرایه داری جهان و در راس همه برای سران خود ابالات متحده آمریکا، حائز اهمیت است.
نشریه آتلانتیک، نوشت: روز چهارشنبه روزی که آمریکا و جهان با شوک عظیم پیروزی ترامپ مواجه شدند به‌طور تلفنی با کسینجر درباره دیدگاه‌هایش بعد از انتخابات صحبت کردیم.
مصاحبه آتلانتیک با هنری کسینجر در زیر می‌آید:
انتخاب ترامپ چه معنی برای نقش آمریکا در جهان دارد؟
این انتخاب ما را قادر می‌سازد که بین سیاست خارجی و سیاست داخلی‌مان رابطه برقرار کنیم. قطعا یک فاصله‌ای بین دیدگاه عموم مردم از نقش آمریکا در سیاست خارجی و دیدگاه نخبگان در این مورد وجود دارد. من فکر می‌کنم رییس‌جمهور جدید این فرصت را دارد که بین این دو گروه آشتی ایجاد کند. این فرصت برای او هست اما به‌خودش بستگی دارد که این فرصت را بقاپد یا نه.
آیا نسبت به‌صلاحیت یا جدیت ترامپ احساس بهتری دارید؟
ما باید این بحث‌ها و این‌گونه سئوالات را کنار بگذاریم. او رییس‌جمهور کشور است. ما باید به‌او فرصت رشد فلسفه‌هایش را بدهیم.
آیا قرار است به‌او کمک کنید؟
من هیچ دسترسی به‌او ندارم اما این رویکرد من نسبت به‌همه روسای جمهور از زمان ترک دفترم تا کنون بوده است. اگر از من بخواهد من حتما کمکش خواهم کرد.
بزرگ‌ترین دغدغه‌ات درباره ثبات جهانی بعد از این انتخابات چیست؟
کشورهای خارجی عکس‌العمل‌هایشان ناشی از حجم شوکه شدن‌شان است. من می‌خواهم احتمال ایجاد سطح جدیدی از دیالوگ‌ها را متصور شوم. ترامپ به‌مردم آمریکا می‌گوید: این فلسفه من در سیاست خارجی است و برخی از سیاست‌هایش با فلسفه‌های سابق ما قابل انطباق نیست اما با اهداف اولیه مردم آمریکا منطبق است.
آیا فکر می‌کنید ترامپ به‌نوعی فردی است که دائما از پوتین عذر بخواهد؟
نه من فکر نمی‌کنم. ترامپ تنها دست به‌لفاظی زده است چرا که پوتین از او تعریف کرده و حرفهای خوبی درباره او زده است و ترامپ نیز احساس کرده باید به‌این حرفهای خوب پاسخ دهد
بنابر این هیچ شانسی برای این‌که روسیه از این وضعیت جدید سود ببرد وجود ندارد؟
این‌که پوتین صبر کند ببیند وضعیت به‌چه صورت خواهد شد محتمل‌تر است. روسیه و آمریکا در وضعیت‌هایی که هیچ یک از ما کنترلی روی آن نداریم نظیر اکراین و سوریه در تضادند. این امکان وجود دارد که برخی از شرکا در این درگیری‌ها برای اقدامات‌شان احساس راحتی بیش‌تری داشته باشند. پوتین صبر می‌کند ببیند گزینه‌هایش چه تغییری کرده.
آیا امکان بروز نا امنی وجود دارد؟
من به‌طور کلی عرض می‌کنم: من فکر می‌کنم بیش‌تر سیاست خارجی جهان در شش تا نه ماه آینده احساس بلاتکلیفی دارد و صبر می‌کند تا نتیجه انتخابات کاملا مشخص شود. آن‌ها شاهد انقلاب داخلی ما هستند. آن‌ها می‌خواهند درباره این مسئله مدتی مطالعه کنند اما از برخی جهات این حوادث تصمیم‌گیری را بار دیگر الزامی کرده است. تنها استثنا در این قانون این است که می‌تواند گروه‌های غیر دولتی باشد؛ آن‌جا ممکن است برای تحریک واکنش آمریکایی‌ها انگیزه‌هایی داشته باشند که در نهایت موقعیت مارا در کل جهان تضعیف می‌کند.
آیا تهدید داعش امروز جدی‌تر شده است؟
این گروه‌ها ممکن است دست به‌برخی حملات تروریستی در راستای اهداف‌شان بزنند تا واکنش ترامپ را در مقابل این اقدمات‌شان بسنجند.
حکومت ایران چه پاسخی می‌دهد؟
حکومت ایران، احتمالا به‌درستی این نتیجه را خواهد گرفت که توافق هسته‌ای امروز شکننده‌تر از گذشته است. هیچ‌کس چیز زیادی درباره سیاست خارجی ترامپ نمی‌داند و در نتیجه همه مدتی را به‌مطالعه این پدیده خواهند گذراند. در واقع «یک مطالعه دیوانه‌وار» واژه مناسب تری‌ست.
چرا فکر می‌کنید این اتفاق افتاد(پپروزی ترامپ)؟
بخش بزرگی از پدیده ترامپ واکنش طبقه متوسط آمریکا به‌حمله به‌ارزش‌های این طبقه توسط قشر روشنفکر و جامعه دانشگاهی‌ست. دلایل دیگری هم وجود دارد اما این مساله مهم‌ترین عامل آن است.
تظاهرات در شهرهای مختلف آمریکا علیه ترامپ با شعار: ترامپ «رییس‌جمهوری من نیست»!
کم‌تر از ۲۴ ساعت از اعلام پیروزی ترامپ شهرهای آمریکا شاهد اعتراضات گسترده و شدید مردمی است. معترضان در چندین شهر بزرگ آمریکا مانند نیویورک سیتی، شیکاگو، سانفرانسیسکو، واشنگتن و دیترویت به‌خیابان‌ها آمدند و شعار «ترامپ، رییس‌جمهور من نیست» سر دادند. به‌نظر می‌رسد بخشی از معترضین طرفدار برنی سندرز باشند.
تظاهرات علیۀ انتخاب دونالد ترامپ در سَن دیه گو در کالیفرنیا – ۹ نوامبر – ۱۹ آبان
با اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و پیروزی نامزد حزب جمهوری‌خواه، هزاران نفر، روز چهارشنبه ۹ نوامبر- ۱۹ آبان، در شهرهای مختلف این کشور به‌خیابان‌ها ریحتند و دست به‌اعتراض زدند. تظاهراتکنندگان از جمله در شهرهای «سیاتل، شیکاگو، نیویویورک، واشنگتن،لس انجلس، بوستون، سن فراسیسکو، فیلادلفیا، آستین و پورتلندتر» به‌خیابان‌ها آمده‌اند.
در شیکاگو، هزاران نفر مقابل «برج ترامپ» تجمع کرده و علیه رییس جمهوری برگزیده شعار ترامپ «رییس‌جمهوری من نیست» سر دادند. در این شهر، مردم از ساعت ۴۴ بعد از ظهر به‌خیابان آمدند. در میان تظاهرکنندگان از همه ملیت‌ها و با هر رنگ پوستی و نیز اقلیت‌های مذهبی و دگر‌باشان جنسی دیده می‌شد. آن‌ها شعار «رییس جمهوری من نه»، «امروز نه» سر دادند و از روی پرچم آمریکا رد شدند.
در نیویورک، هم تظاهرکنندگان مقابل برج ترامپ جمع شدند و شعار «من مالیات می‌دهم، تو هم باید مالیات بدهی» سر دادند.
لیدی گاگا، ترانه‌سرا و خواننده مشهور آمریکایی نیز در این شهر، با در دست داشتن پلاکاردی که روی آن نوشته شده بود: «عاشق تنفر از ترامپ»! با بالا رفتن از یک کامیون مقابل برج ترامپ، به‌جمع تظاهر کنندگان پیوست.
در نیویورک که شهری کاملا دموکرات است و در انتخابات روز سه‌شنبه به‌صورت گسترده‌ای به‌هیلاری کلینتون رای داد، چهره‌ها ناباور و پراخم بود. در متروی شلوغ و پر جمعیت نیویورک مردم به‌هم زل زده بودند و حتی به صورت هم نگاه نمی‌کردند.
در کالیفرنیا هم صبح روز چهارشنبه، صدها دانش‌آموز از کلاس‌شان خارج شدند و دست به‌نظاهرات زدند و شعار «نفرت برنده نمی‌شود» سر دادند. «الکس» یک تظاهر‌کننده جوان در لس‌آنجلس، به‌خبرنگاران گفت: «من از چهار سالگی به‌همراه مادرم از فرانسه به‌آمریکا مهاجرت کردم و در این‌جا بزرگ شدم، انگلیسی زبان اول من است و این‌جا کشورم محسوب می‌شود، کسی نمی‌تواند مهاجران را مجبور کند که خانه خود را ترک کنند».
در واشینگتن دی.سی، یکی دیگر از تظاهر کنندگان گفت: «ما نمی‌توانیم اجازه بدهیم که ترامپ، دیوار کشی کند و یا این که مهاجران را کشور خارج کند. این راه را ادامه می‌دهیم وهر روز به‌خیابان خواهیم آمد». بیش‌تر جمعیت تظاهرکنندگان را جوانان تشیکل می‌دهند. مخالفان ترامپ، در شبکه اجتماعی فیس‌بوک صفحه‌ای را با محتوای ضد ترامپ راه‌اندازی کردند و همین‌طور در توییتر فعال شدند.
تظاهرات علیه ترامپ در نیویورک
در «بوستون»، هزاران نفر با راه‌پیمایی و شعار دادن «ترامپ، نژادپرست است» نارضایتی خود به‌انتخاب وی به‌عنوان رییس‌جمهور ابراز کردند. معترضان پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آن‌ها نوشته شده بود: «ترامپ را استیضاح کنید» و «مجمع برگزینندگان را لغو کنید».
صدها نفر از دانشجویان «دانشگاه تگزاس»، با تعطیلی کلاس‌های درس به‌سمت مرکز شهر «آستین» راه‌پیمایی کردند. دانشجویان در خیابان‌های نزدیک ساختمان «کاپیتول تگزاس»، که دفتر فرماندار در آن‌جا قرار دارد تجمع کرده و سپس مسیر عبور و مرور خودروها در یک پل شلوغ را مسدود کردند.
اما در ایالت «اورگون»، ده‌ها نفر خیابان‌ها در مرکز شهر «پورتلند» را مسدود کرده‌اند. هم‌چنین گزارش‌ها حاکی است مردم در این شهر پرچم آمریکا را به آتش کشیده و موجب تاخیر در حرکت قطارهای شهری شدند. تجمع‌ها تا بعد از نیمه شب ادامه داشت و تظاهرکنندگان گفتند که در روزهای آینده، به‌خیابان ها بازمی گردند.
معترضان ضدترامپ در اورگن معترضین در سانفرانسیسکو
این اعتراضات مردمی از عصر روز چهارشنبه ۹ نوامبر، آغاز شد و سومین شب از تظاهرات گسترده‌ای را رقم زد که بعد از پیروزی دونالد ترامپ، نامزد حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری امریکا به‌راه افتاده است.
مقامات شهر پورتلند در ایالت اورگان روز جمعه بعد از اعتراضات مسالمت‌آمیزی که شب پیش از آن به‌خشونت کشیده شد، خواستار آرامش شدند.
حدود ۴ هزار معترض شامگاه پنج‌شنبه با برپایی تظاهرات در این شهر، در اعتراض به‌انتخاب ترامپ به‌عنوان رییس‌جمهور شعار سر دادند. این در حالی است که برخی از معترضان به‌خودروها آسیب رساندند و شیشه پنجره‌ها را شکستند.
ده‌ها تن از تظاهراتکنندگان توسط پلیس دستگیر شدند.
در سیاتل پنج نفر با شلیک گلوله زخمی شدند. به‌گفته مسئولان آتش‌نشانی این شهر حال دو نفر از زخمیان وخیم است. در نزدیکی محل تیراندازی تظاهراتی علیه ترامپ جریان داشته است. پلیس سیاتل اعلام کرده به‌احتمال قوی این تیراندازی‌ها ارتباطی با تظاهرات نداشته‌اند. به گزارش خبرگزاری رویترز مسئولان کارزار انتخاباتی ترامپ حاضر به اظهار نظر در مورد اعتراضات گسترده نشده‌اند. بسیاری از معترضان ترامپ را قشر دانشجویان و دانش‌آموزان تشکیل می‌دهند. تا بدین‌جا گزارشی در مورد دستگیری یا بروز خشونت در تظاهرات علیه ترامپ منتشر نشده است.
تصویری از تظاهرات در میدان کورت‌هاوس پایونیر در پورتلند تصویری از تظاهرات ضد ترامپ در نیویورک
چارلی هِیلز، شهردار پورتلند روز جمعه در یک کنفرانس خبری گفت ما با تعدادی آشوب‌طلب مواجه شدیم که با استفاده از فرصت به‌همسایگان ما و دوستان ما خسارت شدید وارد کردند.
در بوستون نیز صدها نفر تظاهرات کردند.
اعتراضات مشابهی نیز در فلوریدای جنوبی و دنور برگزار شد که در آن صدها دانش‌آموز دبیرستانی کلاس‌های خود را ترک کردند. یکی از دانش‌آموزان نوشته‌ای حمل می‌کرد که خطاب به‌ترامپ می‌گفت: «ما اراذل و اوباش نیستیم. ما جنایت‌کار نیستیم. ما انسانیم. درست مثل تو ترامپ».
به‌گزارش رویترز، در لس‌آنجلس نیز هزاران معترض با مسدودکردن رفت‌و‌آمد خودروها شعار می‌دادند: «خیابان‌های چه کسی؟ خیابان‌ها ما» و «ما رئیس‌جمهوری منتخب را نمی‌پذیریم.» پلیس ۱۸۵ نفر را دستگیر کرد.
در نیویورک، معترضان به پارک واشینگتن اسکوئر رفتند و «تظاهرات عشق» برگزار کردند.
خبرگزاری فرانسه نیز گزارش داد که معترضان به ادبیات «زن‌ستیزانه» دونالد ترامپ شنبه ۱۲ نوامبر در برلین، پایتخت آلمان به‌خیابان‌ها آمدند. این تظاهرات «Pussy Grabs Back» نام‌گذاری شده است که به‌رسوایی جنسی ترامپ اشاره دارد.
تظاهرات برلینی‌ها علیه ترامپ
ترامپ در ابتدا در توییتر خود، تظاهرات کنندگان را «معترضان حرفهای» دانست که «با رسانه‌ها تحریک شده‌اند.» اما بعد احساسات و «علاقه شدید» آن‌ها را ستود.
سازمان دیدبان حقوق بشر
در پی انتخاب ترامپ به‌عنوان رییس‌جمهوری منتخب آمریکا، سازمان دیدبان حقوق بشر در بیانیه‌ای از او خواسته است تا نسبت به‌مواضعش در جریان مبارزات انتخاباتی تجدید‌نظر کند و حرف‌هایش درباره زیر پا گذاشتن تعهدات آمریکا در زمینه حقوق بشر را تکرار نکند.
در این بیانیه، به‌ترامپ هشدار داده شده است که اگر دولت و کشور او موازین حقوق بشر را نادیده بگیرد، دیگر نمی‌تواند کشورهای دیگر را برای رعایت حقوق بشر تحت فشار بگذارد.
سازمان دیدبان حقوق بشر، هم‌چنین از ترامپ خواسته است تا حقوق بشر را محور سیاست‌های داخلی و خارجی خود قرار دهد.
کنث راث، مدیر اجرایی سازمان دیدبان حقوق بشر، با انتقاد از دونالد ترامپ گفته است حالا که او پیروز انتخابات شده باید از نفرت‌پراکنی کردن پرهیز کند و به همه کسانی که در ایالات متحده زندگی می‌کنند احترام بگذارد: «ترامپ با کمپینی وارد کاخ سفید شده است که در آن زن‌ستیزی، نژاد‌پرستی و دیگری‌هراسی گفتمان غالب بوده، اما رفتن این مسیر نمی‌تواند باعث موفقیت یک حکومت شود. ترامپ به‌عنوان رییس‌جمهوری منتخب باید شیوه رفتار و عملی را برگزیند که بیانگر احترام و توصیه کننده توجه به حقوق بشر برای همه باشد».
دونالد ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی خود در مورد حقوق زنان و اقلیت‌ها، پناهجویان و پناهندگان و … اظهار‌نظرهایی جنجال‌برانگیز کرد که با خشم و واکنش فعالان مدنی و حقوق بشری روبه‌رو شد.
دیدبان حقوق بشر به صحبت‌های او در ماه ژوئن سال ۲۰۱۵ اشاره کرده است که گفته بود: «مردمی که از مکزیک روانه آمریکا می‌شوند، بهترین آدم‌های آن‌جا نیستند که به‌این‌جا می‌آیند… مکزیک افراد مساله‌دار را به‌این‌جا می‌فرستد و آن‌ها مشکلات‌شان را برای ما می‌آورند: مواد مخدر و جرم و جنایت می‌آورند. آن‌ها متجاوزان جنسی هستند. البته تصور می‌کنم که احتمالا بعضی‌های‌شان هم آدم‌های خوبی باشند».
ترامپ، هم‌چنین گفته بود که ورود مسلمانان را به‌آمریکا ممنوع می‌کند.
علاوه بر این‌ها، رییس جمهوری جدید آمریکا در تبلیغات خود برای انتخابات، استفاده انواعی از شکنجه(به عنوان نمونه شکنجه آبی و غرق کردن مصنوعی متهمان) را برای گرفتن اطلاعات در مورد اقدامات تروریستی جایز دانست و به‌هوادارانش وعده داد بازداشتگاه گوآنتانامو را باز نگه دارد.
دیدبان حقوق بشر اما گفته است که با آغاز دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ در ماه ژانویه سال آینده میلادی، او وارث مشکلات عظیم حقوق بشری در داخل و خارج از ایالات متحده خواهد بود، از جمله این‌که او باید درباره نقش آمریکا در درگیری‌هایی که به نابودی گسترده غیرنظامیان در سوریه، عراق، افغانستان، یمن و … انجامیده و به‌جریانی روزمره تبدیل شده است تصمیم‌گیری کند.
این سازمان، هم‌چنین گفته است: «حالا ترامپ این فرصت را دارد که شعارهای اغلب منزجر کننده مبارزه‌های انتخاباتی‌اش را کنار بگذارد و رعایت حقوق بشر را محور سیاست‌های داخلی و خارجی دولت بعدی قرار دهد. او باید بداند اعتبار دولت ایالات متحده در زمینه پیش‌برد حقوق بشر، مدیریت خوب و حکومت قانون حفظ نمی‌شود مگر این‌که این کشور بتواند عملکرد خود در موضوعاتی مانند حقوق زنان و کودکان، حقوق کیفری، بازداشتگاه گوآنتانامو، عملیات پهپادها در خارج از مناطق جنگی و عدالت برای قربانیان شکنجه را بهبود بخشد».
***
دونالد ترامپ پس از دیدار با پل رایان، رییس مجلس نمایندگان، به‌خبرنگاران گفته است، همان‌طور که می‌دانید، در خصوص مساله نظام بهداشت(بیمه تامین اجتماعی) کاری می‌کنیم که برای همه مقرون به‌صرفه شود. ما یک کار واقعی در خصوص نظام بهداشت انجام خواهیم داد.
دونالد ترامپ، در جریان مبارزات انتخاباتی خود دو موضوع؛ لغو کردن طرح بیمه درمانی باراک اوباما و ایجاد دیوار برای جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی را محور اصلی تبلیغات خود قرار داده بود.
رییس جمهوری جدید آمریکا روز پنج‌شنبه ۱۰ نوامبر، تصریح کرده است: به‌همراه کنگره‌ای که اکثریت آن در اختیار جمهوری‌خواهان است، «دستاوردهای چشم‌گیری برای مردم آمریکا خواهیم داشت».
ترامپ، هم‌چنین پس از دیدار یک ساعته با مک کانل، رهبر اکثریت مجلس سنا، گفته است: «ما کارهای زیادی برای انجام داریم»!
او باز تاکید کرده است که: «قطعا ما نگاه جدی به‌مسئله مهاجران خواهیم داشت».
کنگره آمریکا قرار است هفته آینده کار خود را از سر بگیرد.
اما ترامپ، حتی در حزب خود، یعنی حزب جمهوری‌خواه یک غیرخودی به‌شمار می‌رود. او بر چهره‌های برجسته و بلندپایگان تکیه نکرده است، حتی با این افراد در ارتباط تنگاتنگ هم نیست و به‌طور غیررسمی هم با هیچ‌کدام از آن‌ها آشنایی ندارد.
این امر مسائل را پیچیده‌تر می‌کند، زیرا ترامپ به‌احتمال زیاد افرادی را دور خود جمع خواهد کرد که در صحنه سیاست بی‌تجربه و بدون ارتباطات موثر هستند اما در عین حال ماجراجو.
چنین تصمیمی پیامدهای مشخصی خواهد داشت، به‌ویژه در بخش اقتصاد، که در آن آزادسازی تجاری در سطح بین‌المللی مطرح است، و نیز در سیاست خارجی و امنیتی که پای ایران و اسرائیل و فلسطین در میان است.
آیا در جنگ سوریه، عراق، افغانستان و لیبی چه موضعی اتخاذ خواهد کرد؟
در زمینه سیاست خارجی، هم‌چنین چگونگی دخالت نظامی علیه تروریست‌های جهادی موضوعی پراهمیت است، و موقعیت واشنگتن در خاور نزدیک، روابط شکننده با روسیه و چین و این‌که آیا باید با این دو ابرقدرت روابط دوستانه داشت یا باید با آن‌ها به‌رقابت پرداخت، یا این‌که در نهایت خود را به‌انزوا کشاند، هم موضوعات پراهمیتی هستند.
او در زمینه سیاست داخلی آمریکا، به‌نخبگان سیاسی تعلق ندارد. به‌همین دلیل نزدیکی سیاستمداران کارکشته آمریکایی به‌او کار آسانی نخواهد بود.
علاوه بر این، سرنوشت رابطه با هم‌پیمانان آمریکا هم مطرح است. آیا پیمان ناتو برای ایالات متحده یک سیستم امنیتی مشترک به‌شمار می‌رود؟ آیا ترامپ سیاست مشترک با هم‌پیمانان را به‌رسمیت خواهد شناخت؟ یا این‌که معتقد است، اروپایی‌ها باید برای ثبات امنیت خود هزینه بیش‌تری بپردازند؟
دونالد ترامپ، در اولین واکنش به‌معترضین به‌انتخاب وی در صفحه توییتر خود نوشت :«انتخابات ریاست‌جمهوری برای همه و موفق‌آمیز بود، حالا برخی مخالفان با تحریک رسانه‌ها اعتراض می‌کنند، این عادلانه نیست».
پاسخ ترامپ به معترضین علیه انتخاب وی، ساعاتی پس انتشار خبر براه افتادن تظاهرات اعتراض‌آمیز در ایالت کالیفرنیا صورت گرفت.
پلیس نیویورک شمار تظاهر‌کننده‌گان مخالف ترامپ را حدود ۵ هزار نفر تخمین زد. تظاهر کننده‌گان گفتند اگر ترامپ رییس جمهور شود آن‌ها از آمریکا جدا خواهند شد.
از سوی دیگر، کاخ سفید آمریکا نیز برای آرام کردن مردم، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که باراک او باما رییس جمهوری آمریکا به‌حق اعتراض مسالمت‌آمیز اعتقاد دارد اما از هم‌وطنان آمریکایی خود می‌خواهد که بدانند که ما در وهله اول پیش از این‌که جمهوری‌خواه یا دمکرات باشیم همه آمریکایی هستیم.
اما در عین حال خیلی دقیق نمی‌توان گفت ترامپ چه‌کاره است. درست مثل دارایی‌هایش؛ منتقدان بدهی‌های مالیاتی او را تا ۶۵۰ میلیون دلار تخمین می‌زنند. او در پاسخ آن‌ها می‌گوید مالیات نمی‌دهد چون زرنگ است. سخنان پرخاشگرانه در مبارزه انتخاباتی، اظهارات آشتی‌جویانه پس از پیروزی در انتخابات!
کلینتون ۳۴ درصد آرای زنان سفیدپوست فاقد تحصیلات دانشگاهی و صرفا ۵۴ درصد آرای زنان را در کل داشت، در مقایسه با اوبامای ۲۰۱۲ که ۵۵ درصد این آرا را در اختیار داشت. البته کلینتون در برابر کاندیدایی فعالیت داشت که در فیلمی درباره زنان می‌گوید وقتی با آنان است «مستقیم می‌خواهد برود سر اصل مطلب».
کلینتون، تبلور اجماع این نسل از رهبران حزب دموکرات است. در ریاست جمهوری اوباما، دموکرات‌ها تقریبا یک‌صد کرسی قانون‌گذاری را از دست دادند. تعداد زیادی از فرمانداری‌ها، شصت و نه کرسی مجلس نمایندگان و سیزده کرسی سنا.
معضل کلینتون، در واقع معضل کل حزب دموکرات آمریکاست. طبق آمارهای اعلام شده، هفتاد و دو درصد آمریکایی‌هایی که رای‌گیری اخیر رای دادند، اعتقاد داشتند که «اقتصاد به‌نفع ثروتمندان و قدرتمندان راه‌اندازی شده است.» شصت و هشت درصد با این نظر موافق بودند که «برای احزاب و سیاستمداران سنتی، افرادی مثل من اهمیت ندارند».
برنی ساندرز در میان سیاستمداران دموکرات تقریبا تنها کسی بود که با این حس از خودبیگانگی و خشم طبقاتی به‌سخن آمد. سندرز پیامی ساده برای مردم آمریکا داشت: «شما سزاوار بیش از این هستید و حق دارید چنین باوری داشته باشید. مراقبت درمانی، آموزش دانشگاهی و دستمزد معیشتی». این پیغامی است که او را در میان سیاستمداران شناخته‌شده، محبوب‌ترین سیاست‌مدار این کشور ساخت.
اکنون رهبران احزاب از رای‌دهندگان خواسته بودند که سیاست را بهآنها واگذار کنند. آن‌ها، فکر می‌کردند آن را در کنترل خود دارند. اکنون همه با پیامدهای آن سروکار دارند و سروکار هم خواهند داشت.
انتخابات ریاست جمهوری آمریکا یکی از انتخابات سراسری، چندگانه و هم‌زمان این کشور است که روز سه‌شنبه علاوه بر تعیین رییس‌جمهوری آتی این کشور، هر ۴۳۵ عضو مجلس نمایندگان نیز مشخص می‌شوند. در همین انتخابات، تکلیف فرمانداران ۱۲ ایالت، ۳۴ کرسی از ۱۰۰ کرسی سنا، ۱۷ شهردار شهرهای بزرگ این کشور مشخص می‌شود و ساکنان ۴۳ ایالت آمریکا نمایندگان و سناتورهای مجالس ایالتی را نیز انتخاب می‌شوند.
کمیسیون انتخابات فدرال آمریکا(FEC)، هزینه کمپین‌های انتخاباتی ۲۰۱۶ ایالات متحده در ماه نوامبر را سه میلیارد دلار برآورد و آن را گران‌ترین کارزار انتخاباتی تاریخ این کشور اعلام کرد. مجموع هزینه‌های نامزدها و احزاب آمریکایی برای ورود به‌کاخ سفید در حالی سه میلیارد دلار برآورد می‌شود که این رقم در انتخابات پیشین آمریکا ۳/۲ میلیارد دلار اعلام شده است.
در مقایسه با آمریکا، هزینه انتخابات ۲۰۱۲ ریاست جمهوری فرانسه، ۶۶ میلیون یورو و گران‌ترین انتخابات اروپا مربوط به‌انتخابات ۲۰۱۵ انگلیس، با ۸۷ میلیون یورو اعلام شده است. بر اساس این گزارش، هزینه کمپین‌های انتخاباتی آمریکا از سال ۲۰۰۸(کارزار انتخاباتی باراک اوباما و جان مک کین)، به‌شکل سرسام‌آوری افزایش یافته و در مدت هشت سال اخیر سه برابر شده است.
این دوران جدیدی است که مستلزم نوع جدیدی از سیاست داخلی و بین‌المللی است. سیاستی که با زیست و زندگی و نیازهای شهروندان و مزدبگیران و امیدهای آن‌ها کاری ندارند. اکنون لیبرالیسم نخبه‌گرا در مقابل پوپولیسم جناح راست شکست خورده است.
در واقع می‌توان گفت رای به‌ترامپ، رای نه به‌وضع موجود اسفبار، و حاصل نارضایتی وسیع از احزاب و رهبران سیاسی حاکم و سیستم حکومتی در آمریکاست!
آن‌چه که اکنون مسلم است در واقع انتخاب ترامپ، شکست فلسفه «ملت – دولت» را نمایش گذاشت و باعث ایجاد تغییر شده، شاید یک تغییر اساسی در زمینه آقایی و ژاندارمی آمریکا بر جهان و به‌معنای پایان روابط تاکنونی با جهان. آن‌چه مسلم است اکنون جنبشی راه افتاده است که احتمالا جنبش «وال استریت» را اشغال کنید و «ما ۹۹ درصدیم»، سراسر آمریکا را فرا بگیرد.
چهارشنبه بیست و ششم آبان 1395- شانزدهم نوامبر 2016
ادامه دارد.
