فرزاد وحید در سال ۱۳۲۸ در خانواده ای فرهنگی در تهران به دنیا امد.
او دانش آموخته دبیرستان البرز و دانشگاه شریف است.
در سال ۱۳۵۳ برای ادامه تحصیلات خود در رشته مهندسی شیمی به انگلستان رفت و در دانشگاه نیو کاسل به ادامه تحصیل پرداخت و تز دکتری خود را در مورد سنتز ازون در تخلیه الکتریکی نوشت.
پس از بازگشت به تهران در سال ۱۳۵۹بعنوان استادیار در دانشگاه تهران به کار مشغول شد و با شروع جنگ ایران و عراق به انگلستان بازگشت و در دانشگاه های نیوکاسل و بریستول به عنوان محقق مشغول بکار شد.
پس از مدتی تدریس ریاضیات در مقاطع مختلف سرانجام از دانشگاه میدلسکس با درجه دانشیاری بازنشسته شد. او در تمام طول زندگی خود به شعر عشق ورزیده و شاعرانی چون حافظ ، خیام ، سعدی ، مولانا و فردوسی را تحسین می نموده است، به همین دلیل در شعرهایش حال و هوای اشعار فارسی به خوبی به چشم میخورد.
