اگر توافقی صورت بگیرد و تحریم ها هم برداشته شود، چنانچه ما بدون توجه به قوانین علم اقتصاد به همانگونه که چهل و هفت سال است که عمل می کنیم ادامه دهیم، هیچ گشایش قابل توجهی در سطح معیشت و زندگی مردم ایجاد نخواهد شد.
تا زمانیکه بقول خود پزشکیان و همتی میزان یارانه های ما از در آمد دولت بیشتر است و برای جبران کسری بودجه دولت بی رویه و بی توجه به کشش بازار اسکناس چاپ می کند، تورم در همان حد چهل پنحاه درصدی باقی خواهد ماند و هیچ سرمایه گذار عاقلی در کشورما سرمایه گذاری نخواهد کرد.
تغییر جهت اقتصادی هم تا زمانی که دولت با مردم بصورت بسیار شفاف معایب و منافع تصمیم های اقتصادی را در میان نگذارد و آنها را با خود همراه نکند ، تقریبا غیر ممکن خواهد بود.
دولتها باید به مردم اعتماد کنند و دلایل هر تصمیم اقتصادی را با نشان دادن ارقام و منحنی های اقتصادی تشریح کنند تا حمایت واقعی مردم را در جهت سیاستهای خود داشته باشند. تنها در این صورت است که همراهی مردم باعث موفقیت های اقتصادی می شود. درغیر این صورت اقتصاد به مانند کالسکه ای خواهد بود که دو اسب در جهت های مخالف یکدیگر آنرا می کشند.
ما باید از توهم دانستن پرهیز کنیم و آمادگی یاد گیری از تجربیات دیگران را داشته باشیم. آنچه که سنگاپور را سنگاپور کرد باید بیاموزیم. سپس با اندک تغییراتی از این مدل موفق برای شرایط کشور خودمان طرحی بریزیم که باعث موفقیت ما در صحنه تجارت و فن آوری شود .
ما باید تمام توهمات گذشته در مورد اقتصاد اسلامی را به دور بریزیم و با چشمانی باز تمام تجربیاتی که پیشگامان اقتصادی را موفق کرد ، مطالعه کنیم و مجهز به این اطلاعات جدید و دقت در مطالعه شرایط کشور خودمان برنامه های اقتصادی را ریخته و مدیریت کنیم.
نباید فراموش کنیم که فساد دستکاه های دولتی و تغییرات مرتب در قوانین وعدم امنیت سرمایه گذاری سرمایه گذار را فراری میدهد.
هم اکنون تمام پروژه های سود آور اعم از طرح های تکمیل زنجیره تولید محصولات پتروشیمی و زیر ساختهای لجستیکی که میتوانند در آمد بالایی در ترانسپورت کالا ایجاد کنند و امکانات جذب توریزم معطل سرمایه گذاری مانده اند.
سرمایه گذاری های مشترک با کشورهای پیشرفته میتواند به انتقال فن آوری و ایجاد تحرک اقتصادی کمک بسیاری کنند.
همه این امکانات فقط زمانی به مرحله اجرا در خواهند آمد که از اقتصاد رانتی موجود فاصله بگیریم و از اتلاف سرمایه و نیروی خلاقه جوانان پرهیز کنیم و از شعار دادن های بیهوده و عوام فریبی اجتماعی دوری کنیم.
آنچه که دولتهای پاپولیست در دنیا انجام میدهند وعده های غیر عملی و حساب نشده و متعاقب آن چاپ اسکناس بی رویه است. باید توجه داشت که تورم یک مالیات پنهان است که فعالیتهای اقتصادی را از حرکت باز میدارد و امکانات سرمایه گذاری را از بین می برد.
کشور ما با منابع سرشار معدنی و نیروی انسانی تحصیل کرده و خلاق باید در صف جلو کشورهای پیشرفته قرار گیرد و نه در ته صف کشورهای فقیر.
دکتر فرزاد وحید
یک پاسخ
جناب دکتر فرزاد وحید، تا زمانی که اپوزیسیون ایران و خصوصا خارج نشینان مجموعه ای هستند از شاه اللهی ها چپ اللهی ها و سلطنتطلبان و تجزیه طلبان و بنی صدریها و دینمداران و بیاندیشان دینی و ملی اسلامی ها و ملی انگلی ها و مصدقی ها که قادر نیستند این ایدیولوزیهای کهنه شده و بویناک را بیندازند در سطل آشغال و بدور تمامیت ارضی، پرچم شیروخورشید، لائیسیته و دموکراسی و حقوق بشر گرد هم آیند و صندوق رای را برای یک رفراندومِ نوع حکومت ملاک قرار دهند. این نظام اسلام ضد بشر همچنان بر سر کار خواهد ماند. اتفاقا مقاله ی شما از نظر روانی اگر چه نوعی شکست اقتصادی را نتیجه گیری میکند اما اصلا پیشنهادی برای یک اجماع در آن نیست و سترون و عقیم است و در راستای استمرار. من اصلا معنی وجودی این سایت یکدنده و خودکفا را نمی فهمم ایکاش این آقای فرهنگ قاسمی و دوستانش یک گشایشی به سوی دیگر جمهوریخواهان و مشروطه خواهان واقعی میکردند. حتما برنده ی اصلی ایران و ایرانیت میبود. اما بدبختانه همتان سرتان در زیر برف سنگین و گرم خودتان است. آنچه از این نوشته بر می آید این است که به نظام اسلام ضد انسان پیشنهاد میکند چگونه عمل کند تادوام بیاورد و سرکار بماند. آقای محترم اگر فقط مینویسی که وجود داشته باشی خب بنویس، ولی اگر مینویسی که اثری داشته باشد. متوجه باشد که ایران در سکرات نابودی ست. تنها یک اتحاد و شماها که در خارج هستید و دستتان باز است هر ماه یک تظاهرات میلیونی در برلین و پاریس و لندن و نیویورک و مادرید و …میتواند موثرترین کار برای گذار از این حکومت اسلام ضد بشر باشد. در غیر این صورت این استمنائات دردی را از جامعه درمان نمیکند. به هوش باشید. به هوش چرا که ایران با بمببارانی که در بندرعباس شد بسوی غزه ای شدن پیش میرود. اما در نهایت شماها ککتان هم نگزیده. من سال پیش نظری نوشتم اما شما تا آمدید آنرا منتشر کنید حوصله ی من سر رفت و شما را ترک کردم حالا دوباره نوشتم اما فکر نمی کنیم که تا دوسه روز دیگر هم ویزاری انتشارش را صادر فرمائید. خانمها و آقایان ما در حالت اورژانسی زندگی میکنیم. حالا میخواهید بیدار شوید و گوش به زنگ و واکنش نشان دهید و یا همچنان در خواب بمانید.