دولت ترکیه و دستگاه قضایی آن در پنجم آوریل 2015، نخست ملاقاتهای عبدالله اوجالان را قطع کرد و بهمذاکره با وی پایان داد. دلیلش استقبال عمومی و مردمی از سیاستهای اوجالان در رابطه با حل مسئله مردم کرد بوده است. سپس هنگامی که رجب طیب اردوغان و حزبش بر علیه نتایج انتخابات پارلمانی دست بهکودتای سیاسی زدند و نهایت در ماه ژوئن 2015، جنگ وحشیانه هوایی و زمینی ارتش بهگریلاهای کردستان را آغاز کردند. این جنگ تحمیلی و تروریسم دولتی همچنان با تشدید سرکوب های شدید مخالفین و آزادی بیان و دستگیری مخالفین و روزنامهنگاران که اکنون رقم آن بهبیش از هشتاد هزار نفر رسیده است. بهعلاوه سیاست دشمنی دولت ترکیه با ورود بهشهر جرابلس در سوریه و حمله بهیگانهای مدافع خلق روژاوا و دیوارکشی بهدور کانتون کوبانی و…، وارد تحولات جدید و خطرناکی شده است.
حدود هجده ماه است که دولت و دستگاه قضایی ترکیه، کلیه ارتباطات اوجالان با وکلا و فامیلهایش را قطع کرده و هیچگونه اطلاعرسانی درباره وضعیت وی در زندان جزیره امرالی در حومه استانبول صورت نمیگیرد نگرانیها شدید را در جامعه ترکیه و کلیه کسانی که در سطح بینالمللی، خواهان آزادی وی هستند بهوجود آورده است. بههمین دلیل، هماکنون کمپین وسیعی با اعتصاب غذا و تجمعات و اعتراضات وسیعی در داخل ترکیه و خارج برای آزادی اوجالان آن راه افتاده است.
کمپینی که ضرورت دارد همه نیروهای آزاده و انساندوست و ضدسرمایهداری هم از جنبه انسانی و هم سیاسی و اجتماعی و از هر طریق ممکن بهآن بپیوندند.
در واقع موفقیت این کمپین، شکست بزرگی برای کل حاکمیت ترکیه و در راس همه مشت محکمی بهدهان رجب طیب اردوغان رییس جمهوری پرخاشگر و جنگطلب اسلامی این کشور که بهدنبال قدرت و اقتدار خود همچون حکومت هیتلر و حکومت اسلامی ایران و نئوعثمانیگری است. رییس جمهوری که کارنامه خود و اطرافیان و حزب عدالت و توسعه اسلامی، همکاری با گروههای تروریستی اسلامی مانند داعش، جبهه النصره، ارتش آزاد ترکیه در سوریه و اسلامیزه کردن جامعه ترکیه با جنگ و خونریزی و دستگیرهای وسیع مخالفین و بستن دهان روزنامهنگاران و منتقدین و مخالفین با افکار فاشیستی ملی-مذهبی است!
***
از صبح روز دوشنبه 5 سپتامبر 2016، اعتصاب غذای پنجاه نفره در دفتر نمایندگی حزب مناطق دمکراتیک در شهر آمد شروع شد. در جلوی این ساختمان پارچەنوشتەای با مضمون «تا زمان ملاقات با اوجالان در اعتصاب غذا خواهیم بود» نصب شده است.
خودروهای پلیس ترکیه دورادور ساختمان حزب مناطق دمکراتیک را محاصره کردهاند.
تصویری از رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان بر روپوش اعتصابکنندگان وجود دارد.
اعتصاب غذایی که از ساعت 10 صبح امروز دوشنبه پنجم سپتامبر 2016، متشکل از پنجاه داوطلب در مقابل دفتر نمایندگی حزب مناطق دمکراتیکها در شهر آمد تجمع کردەاند و با قرائت یک بیانیه اعتصاب غذای نامحدود خود را آغاز کردهاند. خواست اعتصابکنندگان صدور مجوز دیدار اعضای خانواده یا وکلای رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان در زندان امرالی است.
پیش از این طی گردهمآیی مطبوعاتی رهبران چند سازمان و نهاد از جمله کنگره جامعه دمکراتیک و حزب دمکراتیک خلقها اعلام شده بود که بهخاطر ماهها بیخبری از وضعیت اوجالان و عدم پاسخگویی مقامات مسئول ترکیه بهنگرانیها در مورد سلامتی وی، پنجاه تن از فعالان سیاسی و مدنی از پنجم سپتامبر دست بهاعتصاب غذای نامحدود زدهاند و این اعتصاب تا زمان دیدار با اوجالان متوقف نخواهد شد.
شماری از اعتصابکنندگان از نمایندگان پارلمان و شهرداران و سیاستمداران شناخته شده هستند. همچنین نیمی از اعتصابکنندگان را زنان تشکیل میدهند. در بیانیه شروع اعلام اعتصاب غذا تاکید شده که سلامتی و آزادی رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان از مهمترین مسائل مردم و جنبش کردستان است.
برای حمایت از اعتصابکنندگان یک سالن کنفرانس و محوطە تجمع مردمی آماده شده است. مسئولان کنگره جامعه دمکراتیک اعلام کردەاند که با اعلام تصمیم اعتصاب غذای نامحدود با خواست آگاهی از وضعیت اوجالان، هزاران داوطلب بهاین سازمان مراجعه کردەاند.
صباحت تونجل رییس مشترک حزب مناطق دمکراتیک که در میان اعتصابکنندگان است در یک کنفرانس خبری گفت: «رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان از هجده سال پیش تاکنون در یک سلول انفرادی نگهداری شده و بهخاطر ماهها بیخبری مطلق از وضعیت وی به شدت نگران هستیم».
وی، همچنین به تلاشهای اوجالان برای چارەیابی مسئله و رسیدن بهصلح اشاره کرد و گفت اما مذاکرات صلح بهپایان رسید و دوباره وضعیتی دردناک حاکم شد، از آن زمان انزوایی ضدانسانی علیه اوجالان اعمال شده است.
رییس مشترک حزب مناطق دمکراتیک با اعلام آنکه شروع اعتصاب غذای نامحدود بهدنبال عدم وجود راهی دیگر شروع شده است خواهان حمایت مردمی شد. پس از این کنفرانس خبری، اعتصاب غذا بهطور رسمی آغاز شد.
در دومین روز اعتصاب غذای پنجاه نفره در شهر آمد، رهبران کنگره جامعه دمکراتیک، کنگره دمکراتیک خلقها و حزب دمکراتیک خلقها با اعتصابکنندگان دیدار کردند.
خطیب دجله، فیگنیوکسکداغ، صلاحالدین دمیرتاش، گلستان کوچیگیت، ارتوغرل کورکجو و شماری از نمایندگان پارلمانی ه.د.پ روز سهشنبه 6 سپتامبر برای دیدار با اعتصابکنندگان بهدفتر نمایندگی حزب مناطق دمکراتیک رفتند.
ارتوغلرل کورکجو سخنگوی کنگره دمکراتیک خلقها طی یک سخنرانی مطبوعاتی در سالن محل اعتصاب گفت: «اعتصاب غذا اقدامی اعتراضی بوده و کسانی که چنین تصمیمی گرفتند بهعواقب آن آگاهند. باید از وضعیت اوجالان خبردار شویم و خانواده و وکلا قادر به ملاقات با وی شوند. وزیر دادگستری میگوید مشکلی در امرالی وجود ندارد، او در شرایطی اینگونه قاطعانه صحبت میکند که آنجا را با چشم خود ندیده است. بکر بوزداغ اعلام کرد پس از کودتای پانزدهم فوریه تدابیر امنیتی تازەای در امرالی اخذ شده اما این تدابیر چه هستند؟ اعتصاب غذای پنجاه نفره با خواست دیدار حضوری با اوجالان شروع شده و تا زمان ملاقات ادامه دارد. در این جریان از رفقایمان حمایت خواهیم کرد».
همچنین فیگن یوکسکداغ رییس مشترک حزب دمکراتیک خلقها نیز در یک سخنرانی اعلام کرد: «این اعتصاب، تصویری روشن از بحران در ترکیه است. مسئول این بحران، دولت است نه رفقای ما. مردم در برابر تاریکی جنگ ایستادگی کردەاند اما کسی نمیداند صبح فردا چه اتفاقی روی میدهد. دولتی که مدعیست کودتا را نافرجام گذاشته خود کودتایی دیگر انجام میدهد. علت رسیدن ترکیه بهوضعیت فعلی، پایان دادن بهفرایند صلح و شعلەور کردن جنگ است. با کشتار کردها و سرکوب آنها کسی نمیتواند مسئله را حل کند. سه سال بود که خونی ریخته و اشکی جاری نمیشد. حاکمیت ترکیه از این ناراحت بود چون با همین خونها خود را اداره میکند».
یوکسکداغ، در واکنش بهاظهارات بکر بوزداغ وزیر دادگستری ترکیه که گفته بود همه چیز در امرالی خوب است گفت: «این سخنان بهنگرانی ما پایان نمیدهد و باید اینرا خود مشاهده کنیم. فقط اعضای خانواده و وکلای مدافع اوجالان هستند که میتوانند در اینباره اطمینان خاطر بدهند. پنجاه رفیق اعتصابکننده ما با این درخواست، در عین حال در دفاع از بشریت مقاومت میکنند. کسانی که بر اوجالان انزوا تحمیل کردەاند همانهایی هستند که میخواهند ترکیه را در تاریکی فرو ببرند اما اجازه نمیدهیم».
همزمان با اعلام این اعتصاب غذای پنجاه نفره، مجمع زنان کردستان(ک.ژ.ک) عموم اقشار اجتماعی را بهخیابان فراخواند و خواهان حمایت عمومی شدند.
شورای هماهنگی مجمع زنان کردستان، با اشاره بههجوم سیاسی و نظامی ترکیه علیه خلق کرد بهتلاشهای اوجالان برای حل دمکراتیک مسئله کرد و معضل دمکراسی در ترکیه پرداخته و میافزاید: «دولت ترکیه فداکاریهای رهبر آپو برای صلح و همزیستی خلقها را با مواضع فاشیستی بههدر داد. دیکتاتوری اردوغان وقتی که استقبال مردمی از فرایند صلح را دید، آن را تهدیدی تلقی کرد که باید بر هم زده شود. بهدنبال کودتای سیاسی علیه نتایج انتخابات پارلمانی ماه ژوئن 2015، هجوم هوایی و زمینی ارتش بهگریلاهای کردستان آغاز شد. از پنجم آوریل 2015، همچنین کلیه تماسها با رهبر آپو قطع شد و تاکنون نیز هیچ خبری از زندان امرالی بدست نمیآید. سیاست دشمنی با کردها با ورود به جرابلس و حمله علیه روژاوا ادامه دارد».
ک.ژ.ک در مقابل، بر پیکار خلق کرد برای رسیدن به یک موجودیت سیاسی در قرن بیست و یکم تاکید کرده و میگوید: «این پیکار با سرمشقهای رهبر آپو همچنین پیشگام مبارزه برای برقراری صلح در خاورمیانه است. جنبش آپویی دستاوردهای مهم و مشهودی در زمینه برقراری پروژه خودمدیریتی دمکراتیک و تکوین -ملت دمکراتیک0 دارد. این پروژەها راهکاری عملی و واقعگرایانه برای حل اختلافات عمیق در خاورمیانه بوده که باید گفت در تعارض بامنافع قدرتهای سلطهجوی دنیای سرمایەداری و دولت-ملتهای منطقه است. منزویسازی رهبر آپو با توافق فی مابین آنها برای جلوگیری از مداخله وی در تحولات منطقه است».
این بیانیه میافزاید: «رهبر آپو در راس حملات همهجانبه علیه کردستان قرار دارد. یکسال و نیم است که هیچ خبری از رهبرمان بهدست نمیآید و تعهدات بینالمللی و حقوق بشر را ترکیه پایمال میکند. نحوه برخورد با رهبر آپو مانند یک اسیر است. در شب کودتای نظامی در ترکیه یک هلیکوپتر جنگی بهامرالی اعزام شده و مسئولان این زندان امنیتی بهاتهام مشارکت در کودتا بازداشت شدەاند. نگرانیهای جدی در مورد سرنوشت رهبرمان وجود دارد و دولت ترکیه مجوز هیچگونه ملاقاتی در امرالی را صادر نمیکند. زمامداران ترکیه با این موضعگیری، آتشی بهپا میکنند که ترکیه را بهجنگ داخلی میکشد».
مجمع زنان کردستان، با تقدیر از اعتراضات مداوم در کشورهای اروپایی در حمایت از اوجالان اضافه میکند: «باید فشار بیشتری بهحکومت ترکیه وارد شود. در باکور و کلانشهرهای ترکیه نیز باید زنان و جوانان حضوری رادیکال و همیشگی در خیابانها پیدا کنند. علاوه بر اعتصاب غذای دورەای کردهای ایزدی در استراسبورگ فرانسه، از روز دوشنبه یک اعتصاب غذای نامحدود با خواست صدور مجوز دیدار با رهبر آپو آغاز شده است. بهآنها که چنین موضعی انسانی و وجدانی گرفتەاند درود میفرستیم و ادای احترام میکنیم. مردم ما و دیگر حامیان صلح و دمکراسی باید بهصورت جمعی از اعتصابکنندگان دفاع کنند و تا زمان نتیجەگیری در صحنه بمانند».
شرکتکنندگان در اعتصاب غذای نامحدود و غیرقابل برگشت در «استراسبورگ»، خواستار پایان دادن بەانزوای تحمیلی بر رهبر خلق کرد عبداللە اوجالان و موقعیت سیاسی برای شنگال در چهاردهمین روز این فعالیت اعتراضی همچنان بر درخواستهای خود تاکید مینمایند.
این فعالیت از روز 23 آگوست در کلیسای سنت کریتینتل در شهر استراسبورگ با شرکت فکرت ایگرک- مسئول شورای دیاسپورای ایزدیان شنگال در اروپا- و مسئولین ایزدی دیگر بەنامهای پشیمام دنیز، بوزو باجنی، بدرخان کاهرامان و بشیر آغاز شده است. سە گروە جداگانە از فدراسیون دمکراتیک علویها «ف.د.ا»، فدراسیون ایزیدیان و اتحاد اسلامی کردستان «ج.ی.ک» در این فعالیت بەصورت دورەای از اعتصاب مذکور اعلام حمایت کردەاند.
بر اساس گزارشها اعتصابکنندگان بیش از 8 تا 10 کیلو در 14 روز گذشتە وزن بدنشان را از دست دادە و با عوارضی همچون سرگیجە، افزایش ضربان قلب و افزایش درجە حرارب بدن روبهرو شدەاند. برای اعتصابکنندگان رختخواب فراهم شدە است و گروههای از خلق و سازمانها برای اعلام حمایت و دیدار از آنها بەملاقاتشان میروند.
در این میان، روزنامه «اوزگور گوندم»، سه تا چهار روز قبل از توقیف مصاحبهای مهم در خصوص وضعیت زندان امرالی و «عبدالله اوجالان» با دو زندانی کە پیشتر در این زندان بودەاند را انجام دادە است.
این دو زندانی تا 26 دسامبر سال 2015 در زندان جزیره امرالی بودند و از نزدیک وضعیت «عبدالله اوجالان» را بهخوبی میدانند، بههمین دلیل مصاحبه آنها بسیار مهم است. پس از این که دولت مذاکره با اوحالان را آغاز بهدرخواست اوجالان، این دو زندانی را بهاین زندان انتقال دادند اما پس از مدتی، مجددا آنها را از آنجا بردند و اوجالان تنها ماند.
مصاحبه این دو زندانی(29نوامبر سال 2014)، بهاین شرح است:
«دردرگیریهای شدید در کوبانی گروهی از تبهکاران داعش تلاش کردند از دروازه مرزی خود را بهمرکز شهر کوبانی برسانند. پس از امحا کردن این گروه ، تبهکاران داعش خود را در سیلوهای گندم شهر مرزی مرشت پنار در خاک باکور(با اطلاع مسئولان دولت ترکیه) مخفی کردند. و تصاویر حمله تبهکاران به کوبانی برای اولین بار از طرف خبرگزاری رسمی دولت AA منتشر شد.
سپس گروهی از مسئولان حکومت ترکیه بهدیدار با «عبدالله اوجالان» رهبرخلق کرد رفته برای اگاهی دادن بەایشان که گویا آنها(ترکها) کوبانی را اشغال کردهاند و شاید بتوانند از این راه امتیاز بگیرند، اما شکست تبهکاران در کوبانی نقشه پلید آنها را نقش بر آب کرد.
پس از آن نمایندگان حزب دمکراتیک خلقها با نام هیئت امرالی تا روز 5 آوریل 2015 توانستند با «عبدالله اوجالان» دیدار و ملاقات کنند و بعد از آن دیدارها متوقف شد و رفتن این هیئت بهامرالی از ظرف حکومت ترکیه ممنوع شد.
بعد از انتخابات هفتم ژوئن هیئت دولت بار دیگر با «عبدالله اوجالان» دیدار و گفتگو نمود و همانگونه که همگان مطلع هستند در این روز تبهکاران داعش بهمرکز شهر کوبانی حمله کردند و 243 تن از شهروندان بیگناه که بیشتر آنها را کودکان تشکیل میدادند را بەقتل رساندند.
هیئت دولت در این دیدار با «عبدالله اوجالان» از ایشان میخواهند که با نوشتن نامهای به مسئولان کنفدرالیزم جامعه دمکراتیک، آنها را -در مورد درگیریها- آرام کند و «عبدالله اوجالان» هم با گفتن این نکته که: «اگر شما خواهان چارهیابی حل مشکلات و مسئله در باکور و ترکیه هستید میتوانیم گفتگو نماییم، اگرهم چنین نظری ندارید دیگر هرگز با من دیدار و گفتگو نکنید.
4 ماه بعد از این دیدار با وجود ممانعت از تحویل هر گونە نوشتەای، نامهای به «عبدالله اوج لان» تحویل داده میشود. در این نامه که شخصی با نام مَدیوم با آدرسی از شهر برلین –آلمان- خود را معرفی میکند و خطاب به «عبدالله اوجلان» چنین مینویسد: اردوغان برای شما شانسی بزرگ میباشد که شما از آن استفاده نکردید و امسال شما بهطرزی طبیعی جان خود را از دست میدهید.
چَتین آرکاش درباره عکسالعمل «عبدالله اوجلان» در مورد این نامه اظهار داشت: «عبدالله اوجالان» درباره این نامه از ما نظرخواهی کرد و ما هم با یک نظر واحد گفتیم تنها معنایی که میتوان از این نامه فهمید، این است که شما را مورد تهدید قرار دادهاند، بعد از آن «عبدالله اوجالان» نامه را بهمسئولان زندان امرالی تحویل داد و آنها نیز اعلام کردند که این نامه اشتباهی بهدست شما رسیده است.
فکر کردن درباره اینکه این نامه اشتباهی بهدست عبدالله اوجالان رسیده باشد امکانپذیر نیست، چرا که سیستم امرالی آنچنان امنیتی است که چنین اشتباهی غیرقابل درک است و برای اینکه این نامه بهدست ایشان برسد چنین برنامهریزی کردهاند.
عبدالله اوجالان در پاسخ بهاین نامه این چنین تحلیل کردند: «این چنین روشهایی نشان از فرومایگی آنها میباشد، ما که انسانهایی انقلابی هستیم و برای این معضل تا امروز تمام توانمان را بهکار گرفتهایم، بهقول چگوارا که میگوید: «مرگ بهچه شکلی و چگونه میآید، بگذار آید ما را اندک غمی نیست». من میدانم که ما را شنود میکنند و برای این نیز با صدای رسا میگویم که آنها بشوند».
در واقع بعد چند روز از گذشت تهدید «عبدالله اوجلان» از طریق این نامه و با اعلام آتشبس یکطرفه ک.ج.ک بهمناسبت برگزاری انتخابات انفجار مهیب در متینگ انتخاباتی ه.د.پ در آنکارا صورت گرفت.
درروزهای پایانی این ماه، یک هیئت برای دیدار و گفتگو بهامرالی میرود. مشاور وزیر امنیت ملی در این جلسه حضور دارد و این با زبانی تهدیدآمیز بەایشان -عبداللە اوجالان- میگوید: «تو هم میدانی که حکومت ترکیه میخواهد حقوق کردها را در روژاوای کردستان نقض کردە و برای این مهم بەهرگونە تلاشی دست خواهند زد».
کشتار گروهی در کوبانی و کمککردن بهداعش از طرف آنها، بر این مبنا صورت گرفت. اشغال کردن جرابلس هم ادامه این برنامه میباشد که مشاور امنیت ملی دولت ترکیه از آن سخن گفته بود.
بدون شک، سیاست پلید دولت ترک و تبهکاری همچون طیب اردوغان برعلیە روژاوای کردستان از طرف خلق کرد و افکار بینالمللی دیده شده است و تنها چیزی که باید مورد بررسی قرار گیرد سیاست پلید پس از شب 15 ژوئیە در امرالی چگونە اعمال شدە است؟ فتنە تازە اردوغان بر چە اساسی و برای دسترسی بەچە چیزی طرحریزی شدە است؟
مسئولان حزب دمکراتیک خلقها، اعلام کردند که در شب 15 جولای نظامیان با هیلیکوپتر بهزندان امرالی حمله کردهاند و در آنجا درگیری روی داده است.
دولت تروریستی ترکیە هنوز از اعلام جزئیاتی در این رابطە با انحاء گوناگون طفرە میرود.
بهگزارش خبرگزاری فرات نیوز -سهشنبه 6 سپتامبر 2016 از آمد- «سلما ارماک» وکیل «حزب دموکراتیک خلقها»، یکی از شرکتکنندگان در اعتصاب پنجاه نفره شهر آمد بهمنظور رفع انزوای اوجالان، اعلام کرد تا زمان اطلاع از اوجالان بهاعتصاب خود ادامه خواهند داد.
سلما ارماک وکیل حزب دمکراتیک خلقها که از روز گذشته بهمنظور رفع انزوای اوجالان بههمراه 49 تن دیگر در اعتصاب غذا هستند بهاعتصاب 68 روزه سال 2012 در همین باره و پیروزی در برابر سیاست دولت ترکیه، اشاره کرد و گفت: «دولت خود را بهنسبت این امر کر و لال کرده بود، این اقدام با هدف رفع انزوای امرالی و آغاز حل صلحآمیز مسئله کرد انجام گرفت، بهخواسته ما دیدار با اوجالان صورت گرفت. هر چند در زمان شروع حل صلحآمیز مسئله در روبوسکی سه سیاستمدار زن توسط دولت ترکیه قتلعام شدند ولی اوجالان از تلاشهای خود برای چارهیابی دست بر نداشت».
سلما ارماک، با اشاره بهپیشبینی عبدالله اوجالان مبنی بر اینکه اگر صلح برقرار نشود، جنگ داخلی روی خواهد داد بهسخنانش ادامه داد و اعلام کرد: «نکتهای که اوجالان بهآن اشاره کرده بود امروز قابل مشاهده است. در مناطق غربی ترکیه بهکردها حمله کرده و شهروندان ترک را علیه آنها تحریک میکنند».
وی افزود: «خطر بزرگی اوجالان را تهدید میکند و درصدد از بین بردن او و قبولاندن بهاجبار بهخلق هستند. این سیاست، جنگ داخلی بزرگی بهراه میاندازد و خطر بزرگی جامعه را تهدید میکند. بههمین خاطر این اعتصاب برای پایان دادن بهجنگ نیز بسیار اهمیت دارد، هدف اصلی اقدام ما این است. اگر از اوجالان اطلاعی داده و انزوای امرالی رفع نشود کسی نمیتواند جلوی جنگ را بگیرد».
ارماک در پایان گفت: «میخواهیم از وضعیت اوجالان مطلع شویم، و مذاکرات صلح از سر گرفته شود. تا زمان اطلاع از اوجالان بهاعتصاب خود ادامه خواهیم داد.
هدف اصلی دولت ترکیه از ایزوله کردن اوجالان، شکستن مقاومت 18 ساله وی در زندان جزیره امرالی و وادار کردن بهپذیرش شرایط دولت است. بیتردید اوجالان همچنانکه در هفده سال گذشته، نه تنها در مقابل دولت و فشارهای فیزیکی و روحی و رورانی آن مقاومت بینظیر کرده، بلکه اکنون تز و تئوریها و سیاستهایش فراتر از ترکیه و پ.ک.ک رفته و بهیک راهحل منطقه تبدیل شده است. راهحلی که حدود 5 سال است دستاوردهای بینظیر و خیرهکننده انسانی، اجتماعی و سیاسی آن را در کانتونهای روژاوا(کردستان سوریه» میبینیم.
سازمانهای امنیتی ترکیه، عبدالله اوجالان معروف به «آپو» را فوریه 1999 با همکاری و تبانی پلیس مخفیهای اسراییل، آمریکا و یونان از کنیا ربودند و بهترکیه انتقال دادند.
وی در سال 1998 از سوریه خارج شد. چرا که حضورش در سوریه میرفت که بهیک بحران بزرگی میان حکومت سوریه و ترکیه منجر شود.
در واقع در سال 1999، از خط و نشانهایی که دولت ترکیه برای سوریه میکشید عبدالله از شام و حلب بهآتن و مسکو و دوشنبه رفت و بعد هم به رم پایتخت ایتالیا رسید. از رم بهسفارتخانه یونان در کنیا رفت و بالاخره در آنجا دستگیر و بهاستانبول بازگردانده شد
خبری دستگیری وی را «بولنت اجویت» نخست وزیر وقت ترکیه، اعلام کرد. وی گفت که جزئیات دستگیری وی هیچگاه افشا نخواهد شد. بهادعای او، اوجالان در عملیاتی هماهنگ توسط سازمان اطلاعات ترکیه(میت) و سازمان اطلاعات ارتش ترکیه طی ده روز دستگیر شد.
دادگاه، نخست اوجالان ر ابهاعدام محکوم کرد. اما حکم اعدام رهبر حزب پ.ک.ک، پس از این که در اوت 2002 قانون اعدام در این کشور لغو شد، در حال سپریکردن حکم حبس ابد در جزیره امرالی در حومه استانبول است. اوجالان تنها زندانی سیاسی در این جزیره است. پیشتر نیز «ییلماز گونی» سینماگر نامدار کرد ترکیه در آنجا زندانی بود. وی سرانجام از آنجا بهیونان فرار کرد و سپس بهسوئیس و نهایت ساکن فرانسه شد. دولت فرانسه برای این که رابطهاش با دولت ترکیه بحرانی نشود هرگز بهییلماز گونی پناهندگی نداد اما اخراجش هم نکرد تا این که سرانجام وی در سن 47 سالگی، در پاریس درگذشت. دولت ترکیه بهطور غیابی برای پیلماز 110 سال زندان صادر کرده بود.
بیتردید این کمپین باید آزادی همه زندانیان سیاسی و تامین امنیت و برقراری آزادیهای فردی و جمعی و آزادی اندیشه در ترکیه، بهویژه خواهان قطع جنگ خونین دولت و ارتش ترکیه علیه مردم کردستان ترکیه، علیه روژاوا و علیه حزب کارگران کردستان «پ.ک.ک» و آزادی عبدالله اوجالان فوری را مدنظر داشته باشد! از هر طریق ممکن این کمپین را تقویت کنیم و در صورت امکان بهآن بپیوندیم!
چهارشنبه هفدهم شهریور 1395 – هفتم سپتامبر 2016
ادامه دارد.
* لینک فیلم دیدار رهبران حزب دمکرایتک خلقها با اعتصابیون در دیاربکر، سهشنبه 6 سپتامبر 2016:
[youtube_sc url=”https://youtu.be/Oc_6yfUygNA”]
* لینک فیلم میتینگ مردم اورفا در حمایت از اعتصابیون؛ روز 6 سپتامبر 2016:
[youtube_sc url=”https://youtu.be/5ASGDkB7QEo”]
* لینک فیلم تظاهرات عظیم دهها هزار نفری کردها، آسوریها، عربها و… در کانتون جزیر(روژاوا)؛ در اعتراض بهآیزوله کردن اجالان در زندان امرالی؛ با شعار «زندهباد رهبر آپو»!:
[youtube_sc url=”https://youtu.be/MCfkVKEnOio”]
