پس از رخداد یازده سپتامبر ۲۰۰۰ در نیویورک، شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آرا تصویب کرد ارتشی از دولت‌های داوطلب به رهبری ایالات متحده برای اشغال افغانستان با هدف سرکوب سازمان القاعده و دستگیری رهبرانش تشکیل شود، زیرا در آن زمان این باور وجود داشت که ستاد مرکزی سازمان تروریستی القاعده به رهبری اُسامه بن لادن در افغانستان قرار دارد. از آن‌جا که حکومت طالبان به‌رهبری مُلا عمر حاضر به تحویل بن لادن به دیوانسالاری آمریکا نشد، «ارتش سازمان ملل» به فرماندهی ارتش آمریکا به افغانستان حمله نظامی و به آسانی کابل را اشغال کرد. اما دیدیم همه تلاش‌ها برای دستگیری بن لادن بی‌نتیجه ماند و سرانجام در سال ۲۰۱۱ در دوران ریاست جمهوری اوباما رد پای او در پاکستان پیدا شد و در شهر ابوت آباد به دست کماندوهای ویژه ارتش آمریکا کشته شد.
پس از رخداد ۱۱ سپتامبر همه دولت‌هائی که حاضر به‌پذیرش ایالات متحده به‌مثابه تک ابرقدرت جهان نبودند، «دولت‌های شرور» نامیده شدند و هم‌چنین همه جنبش‌هائی که در سرزمین خویش علیه ارتش‌های متجاوز و یا حکومت‌های دست‌نشانده می‌جنگیدند، به گروه‌ها و سازمان‌های «تروریستی» تبدیل گشتند. بنا بر همین بینش نام نلسون ماندلا که رهبر «کنگره افریقا» بود و سال‌ها در زندان دولت آپارتاید افریقای جنوبی به‌سر می‌برد، در کنار نام یاسر عرفات رهبر «سازمان آزادیبخش فلسطین»، حسن نصرالله رهبر سازمان «حزب الله» و … در لیست تروریست‌هائی که باید توسط ایالات متحده سرکوب، دستگیر و محاکمه شوند، قرار داده شد. امروز نیز سازمان حماس که در سال ۲۰۰۶ در انتخابی آزاد که در کرانه باختری و غزه برگزار شد و اکثریت آرای مجلس را به‌دست آورد و می‌بایست حکومت خودگران فلسطین را تشکیل می‌داد، سازمانی تروریستی نامیده می‌شود، زیرا حاضر به سکوت در برابر سیاست زمین‌خواری دولت آپارتاید اسرائیل نیست.
از آن‌جا که دولت‌های غربی به‌خاطر سلطه‌ای که بر رسانه‌های دنیا دارند، می‌کوشند مفاهیم واژه‌ها را به سود منافع خود تفسیر کنند، می‌بینیم که چگونه بسیاری از سازمان‌های ایرانی داخل و خارج کشور نیز حماس را «سازمانی تروریستی» می‌نامند، بدون آن که بدانند مختصات و سرشت کارکردی یک سازمان تروریستی چگونه است. هم‌چنین بخشی از اپوزیسیون وابسته به غرب که خواهان سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی توسط دولت‌های امپریالیستی است، از این دولت‌ها می‌خواهد سپاه پاسداران را در لیست سازمان‌های تروریستی خود قرار دهند تا در روز مبادا بتوانند با تکیه بر این ادعا به سرزمین ایران تجاوز نظامی کنند.
جستارهای کتاب «گفتاری درباره تروریسم» پس از رویداد ۱۱ سپتامبر به تدریج در نشریه «طرحی نو» که نشریه ماهانه «شورای موقت سوسیالیست‌های چپ ایران» بود، انتشار یافت و در سال ۲۰۰۳ به صورت کتاب چاپ و پخش شد.
خواندن این کتاب را به همه کسانی که می‌خواهند بدانند تروریسم چیست، توصیه می‌کنم.
منوچهر صالحی لاهیجی
کتاب گفتاری درباره تروریسم
