پاینده ایران ای آفریدگار پاک
ترا پرستش می کنم و از تو یاری می جویم
هم میهن ؛
به دنبال یورش ارتش متفقین و اشغال میهن مان، شماری از جوانان آرمانخواه با احساس نیاز ملی در انجمن نهانی گرد آمدند و به مبارزه با عوامل اشغالگر پرداخته و سپس در شامگاه پانزدهم شهریورماه یک هزار و سیصد و بیست و شش سازمان فرهنگی و سیاسی آشکاری را بنیان نهادند که مکتب پان ایرانیسم نام گرفت.
در آنروز ها جهان به عصری تازه پا نهاده که می توان آن را عصر بازسازی هستی ملی آنهم به شیوه مردم سالاری نام نهاد.عصری که در آن ملت گرایی آگاه، پرچم برافراشته ستیز با استعمار، استبداد و ارتجاع شده و بمثابه بنیادی ترین نیروی براندازنده سلطه، نوید جهانی بهتر را می دهد.
در چنین هنگامه ای ( روز بنیاد ) سرآغاز شناخت ملت گرایی ایرانی در این کهن بوم و بر، بگونه ی دانش اجتماعی در پاسخ به نیاز ملی که شکل سازمانی دادن به جنبش یگانگی جوئی ایرانیان است فرا می رسد و چنین بود که مکتب پان ایرانیسم شکل گرفت و در اوج مبارزات نهضت ملی ایران به رهبری مصدق بزرگ برای بیرون راندن غارتگران بیگانه. بیشتر پرورش یافتگان این مکتب که همه جا کوشا بودند با استفاده از آزادی های بدست آمده در یکم آبان ماه یکهزار و سیصد و سی حزب ملت ایران بر بنیاد پان ایرانیسم را بنیان نهادند ( در سال یک هزار و سیصد و چهل با تصویب کنگره پسوند “بر بنیاد پان ایرانیسم” از آن حذف و بدون پسوند به نام “حزب ملت ایران“ نامگذاری شد ).
از آن پس حزب ملت ایران به رزمی وقفه ناپذیر در راستای یکپارچگی، آزادی و آبادی میهن پرداخت و همواره در کنار مردم ماند و به رغم گسستگی که با کودتای ۲۸ مرداد هزار و سیصد و سی و دو در روند به بهگرد زندگی ایرانیان پدیدار شد، همچنان به مبارزه بی امان علیه استبداد در راه آزادی و استقلال ایران ادامه داد و سرانجام از پیشگامان دگرگونی در جامعه شد.با این دگرگونی حزب ملت ایران همچون دیگر سازمان های سیاسی ایستاده بخود امیدوار بود، تا در سامان نو نه تنها استقلال و آزادی فردی و اجتماعی از هر گزندی به دور ماند، بلکه عدالت همگانی نیز در میهن مان برقرار و گسترش یابد و با وجود بهره گیری از داده های طبیعی سرشار، میهن مان، از نیروی انسانی مستعد و خروشان، بهروزی یابند. با دریغ چنین نشد با گذشت کوتاه زمانی با تغییراتی قانون اساسی پر نقصی را بر انقلاب بار کردند و روز به روز دامنه تنگ نظری، تبعیض های قومی و جنسیتی بیشتر و بیشتر شد تا آنجا که نتوانست دگرگونی درخوری در زمینه های اقتصادی – اجتماعی، سیاسی و فرهنگی پدید آورد. گرانی،فقر ، نا امنی، فرار مغزها ، تبعیض و بی عدالتی و نبود سازمان های دگر اندیش، بگیر و به بند های غیر ضرور غیرقانونی جوانان ، دانشجویان و روزنامه نگاران مستقل و آزادیخواه، کشور را در شرایط سختی قرار داده است.
هم میهن! این همه در حالی است که بیگانگان در چهار گوشه ی این نیاخاک چشم طمع به خاک میهن دوخته و عده ای هم با افسوس بسیار، در نتیجه فشارهای وارده و عدم توان تحمل، یا وابستگی فکری و یا خود باختگی در انتظار بیگانه ای که شاید به اصطلاح ناجی باشد لحظه شماری می کنند؟! ( غافل از اینکه هیچ کس مرا نخواهد که در آن سود خود نجوید ) و عده کم شماری نا آگاه یا دست نشانده که دل در گرو بیگانه دارند هم وضع را مغتنم شمرده زمزمه های شوم تجزیه طلبی سرداده اند، شماری هم بر پرکردن کیسه های نو دوخته خود از ثروت ملی مشغولند و ادامه این وضع نا به سامان را خواهانند و دربرابر هر تغییر ایستادگی می کنند. این همه تنها و تنها از سود جویی، ناهماهنگی و ناکارآمدی کاربدستان سرچشمه می گیرد. چنین وضعی است که میهن را به میدان رویارویی با قدرتهای بزرگ روبرو کرد ه است تا جائیکه روسیه، کشوری که همواره نسبت به خاک ایران متجاوز بوده است، امروز اجازه می باید از خاک میهن ما از پایگاه هواپیمائی کشورمان برای خود وجاهت بین المللی کسب کند و جهت توسعه قدرت خود و سرکوب ملتهای دیگر بهره برداری کند.
ما در حزب ملت ایران از یک سو با باور راستین به تز موازنه منفی دکتر محمد مصدق که ضامن مانائی میهن مان است و از دیگر سو با اعتقاد به نخستین شعار انقلاب، “نه غربی، نه شرقی” که گویا امروز آنهم به فراموشی سپرده شده است، ضمن اعتراض به ورود نه تنها نیروهای روسی به کشورمان، همانگونه که بارها اعلام کرده ایم با حضور هرگونه نیروی نظامی بیگانه به هوا، دریا و خاک میهن مان معترض و آنرا غیرقانونی و محکوم می دانیم.
حزب ملت ایران همچنان بر این باور است که در گزینش اولویت ها نباید دچار اشتباه شد، مسائل و مشکلات داخلی هر ملتی باید بوسیله همان ملت از میان برداشته شود، ما ایرانیان به همت جوانان دلیرمان توان بهگرد وضع کنونی را دارا هستیم و پیش از هر چیز از وجب به وجب خاک میهن مان با خون و جان پاسداری خواهیم کرد، جهانیان بدانند: ما ایرانیان در راندن متجاوز از میهن ” شریک همیم اندر این کار”.
هم میهن!
رویدادهای تلخ جاری در منطقه و دخالت در امور داخلی کشورها وضعی را به وجود آورده که بسیار حساس و سرنوشت ساز است که ضرورت زنده داشت همبستگی همگانی و نه خودی غیر خودی کردن ملت را طلب می کند که آن هم تنها از رهگذر باز پس دادن تمام حقوق ملت به ملت میسر است و بس.
حزب ملت ایران در چنین برهه ای از زمان همچون گذشته در همه فرازها و فرود ها درفش ملت گرایی ایرانی را همچون رهبران شهید خود داریوش و پروانه فروهر پر امید برافراشته است، امروز به شادیانه شصت و نهمین سالگرد روز بنیاد بر پیمان خود با شما پای می فشارد، ما بر این باوریم استقلال ملی، آزادی فردی و اجتماعی ، عدالت همگانی و رفع تبعیض ها جز با برقراری سامانی مردمسالار دست یافتنی نیست.
برقرار باد سامان مردمسالاری
در اهتزاز باد درفش ملت گرایی ایرانی
آزادی زندانیان سیاسی یک خواست ملی است
پیروز باد ملت
دبیرخانه حزب ملت ایران
تهران؛ پانزدهم شهریور ماه 1395 خورشیدی
