از ۱۹ ژوئن بیش از ده هزار کارگر حدود ۷۰ شرکت پروژه ای و پیمانکاری صنایع نفت و پتروشیمی در جنوب ایران در اعتصاب به سر می برند. قرادهای آن ها موقتی است یا فاقد هر نوع قراردادی هستند.
خواست های آن ها عبارتند از:
- افزایش حقوق به ۱۲ میلیون تومان ( معادل ۴۰۰ یورو)؛
- پرداخت فوری حقوق معوقه؛
- بهبود شرایط محیط کار و رعایت استانداردهای ایمنی محیط کار،
- ده روز استراحت در ازای بیست روز کار ( محل زندگی و کار کارگران بسیار دور از خانوادها خود بوده، و شدت گرمای هوا تا ۵۰ درحه سانتیگراد می رسد؛
- استخدام مستقیم همه کارگران موقت با قراردادی مشابه کارگران دائمی؛
- قطع پیمانکاری
- بازگشت به کار همه کارگران اخراجی؛
- لغو کلیه قوانین ویژه “مناطق اقتصادی ویژه”؛
- خدمات درمانی و آموزشی رایگان، ایجاد مسکن شایسته زیست با خانواده؛
- حق تجمع، اعتصاب و ایجاد تشکلات مستقل از حکومت؛
کارگران موقت اعتصابی “شوراهای اسلامی کار”، ایجاد شده توسط حکومت را نمی پذیرند، تشکلاتی که قرار است آن ها را نمایندکی کند، آن ها اعلام می کنند: «این شوراها ابزارهای کنترل کارگران بوده و در خدمت صاحبان شرکت ها هستند». آن ها هم چنین می افزایند: «همانند همکاران مان در نیشکر هفت تپه، فولاد اهواز و دیگر شرکت ها ما هیچ گاه ایجاد “شوراهای اسلامی کار” را نمی پذیریم و “شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت” صدا ما، نماد وحدت ما و کارگران است.
ما سازمان های سندیکایی فرانسه، پا به پای اکثریت مردم ایران، و همراه با ایرانیان در سراسر دنیا، حمایت کامل خود را از مزدبران در حال مبارزه در ایران اعلام می کنیم.
کنفدراسیون فرانسوی دموکراتیکِ کار (س اف دِ تِ)
کنفدراسیون عمومی کار (س ژِ تِ)
فدراسیون سندیکائی متحد (اِف اِس او – فرهنگیان)
اتحادیه سندیکائی برای همبستگی (سولیدر)
اتحادیه ملی سندیکاهای مستقل (اونسا)
پاریس، ۵ ژوئیه ۲۰۲۱
