موضع‌گیری در مورد یک فاجعه بزرگ آموزشی
هشدار درباره نابودی آموزش و پرورش لائیک در کشورهای ساحل آفریقا. فاجعه دخالت اسلامگرایان افراطی در امر آموزش و پرورش در ساحل آفریقا یکی از معضلاتی است که برای آینده آفریقا و به طور کلی قسمت های بزرگی از جهان می تواند بسیار گران تمام شود.
خطر روزافزون نابودی آموزش و پرورش لائیک در کشورهای ساحل آفریقا به طور فاجعه آمیزی گسترش پیدا کرده است. موضع‌گیری فدراسیون اروپایی دانشگاه ها و مدارس عالی در ارتباط با وضعیت آموزش در کشورهای ساحل مانند مالی، نیجر، بورکینافاسو در زیر ارائه می گردد.
علیرغم اینکه دولت‌های این کشورها نسبت به بودجه آموزش و پرورش اقدامات مثبتی انجام داده اند اما آزادی آموزش و تحصیل به شکل قابل توجهی در مخاطره است. به طور مثال حدود ۲ هزار مدرسه در مالی در اثر فشارهای اسلامگرایان بسته شده است. در این کشورها دختران نمی توانند به آزادی در مدارس حضور داشته باشند و اسلام گرایان مانند گروه بوکوهرم با فشارهای نظامی خود تعلیمات اسلامی را به مدارس اعمال می کنند و اگر مدرسه ای شرایط آنان را نپذیرند آن مدرسه را اشغال کرده و آن را تبدیل به پادگان های نظامی می کنند. آمار و گزارشات جهانی حاکی از آن است که وضعیت آموزش و پرورش در این کشورها به طور شگفت انگیزی در مخاطره می باشند و نهادهای بین المللی مانند یونیسف و یونسکو و سازمان ملل و جلسات هفت کشور قدرتمند جهان به این مسئله توجه نمی کنند. به همین مناسبت و برای یادآوری در مورد جهان شمول بودن آموزش و پرورش لائیک، یعنی بدون دخالت دین و مذهب و عقیده در کار آموزشی، رئیس کمیسیون حقوق انسانی فدراسیون اروپایی دانشگاهها و مدارس عالی نامه‌ای برای مقامات ذیصلاح جهانی تهیه کرده و در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۹ با پست سفارشی برای نهادها و مقامات زیر ارسال گردیده است.یادآوری می شود که نخستین بار است که فدراسیون اروپایی دانشگاه ها و مدارس عالی در مورد چنین مسئله‌ای موضع گیری می کند.
دبیرکل سازمان ملل
رئیس سو کمیسیون حقوق بشر در پارلمان اروپا
کمیسر عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی
رئیس بخش آموزش علوم و فرهنگ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
مدیر کل بودجه مربوط به امور کودکان و نوجوانان در سازمان ملل
رئیس فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشر فرانسه
وزیر امور خارجه فرانسه
یک پاسخ
جناب فرهنگ قاسمی البته که چنین نوشتاری کار خوبی ست! اما امروز کار اضطراری کاری ست که سرچشمه این همه ایدئولگی کردنها که حکومت ضد بشری اسلامی را خشک کرد. من نمی فهمم چرا شما خارج نشینها یک طومار میلیونی امضاء نمی کنید؟ چرا یک کار میلیونی برای پشتیبانی از ۱۴ زن و ۱۴های دیگر نمی کنید. امروز تمامی جهان از مردم ایران پشتیبانی می کند اما غیر از خردک شرری به قول اخوان کاری انجام نمی شود. این حکومت اسلام ناب که بجالست آنرا ضد بشریش بنامیم در لبه پرتگاه است. اما هیچ اتفاقی نمی افتد. چرا یک دولت در تبعید تشکیل نمیشود!؟ چرا یک اثتلاف بزرگ سازمان داده نمی شود. چرا مثلا شخص شما در پی نوشتن یک اعلامیه و خواهان امضاء آن توسط ایرانیان نیستید. بدذانید تا زمانی که یک اثتلاف و یک دولت در تبعید واقعی تشکیل نشود کاری از پیش برده نخواهد شد.