رییس دولت یازدهم هم‌راه با وزیر امورخارجه این دولت ( روحانی ـ ظریف ) ، در همان آغاز به کار اعلام کردند که روابط ایران و ترکیه ، « روابط استراتژیک ( راهبردی ) » است . این گفته را آقایان روحانی و ظریف در هنگام‌های گوناگون چندین بار عنوان کردند ، بدون این که بار معنایی و مفهوم این واژه را دریابند .
اتحاد استراتژیک به زبان ساده ، در حکم « یک روح در دو بدن » یا در حکم « دوقلوهای به‌هم چسبیده » می‌باشد ؛ در حالی‌که هنگام اعلام راهبردی ( استراتژیک ) بودن روابط دولت یازدهم با حکومت ترکیه ، این حکومت با حمایت از تروریست‌ها در سوریه ، درست در نقطه‌ی روبروی اهداف سیاسی منطقه‌ای ایران قرار داشت .
از سوی دیگر ، این حکومت در پی برپایی دوباره‌ی امپراتوری عثمانی بود . از یاد نبرده‌ایم که امپراتوری عثمانی در دوران حیات خود ، در درازای بیش از 400 سال در حال تجاوز نظامی و تجزیه‌ی سرزمین‌های ایرانی‌نشین ، هم راه با کشتارهای دستجمعی ( قتل‌عام ) ، فتواهای پیاپی در راستای « ثواب کشتار شیعیان » و به بردگی کشاندن ایرانیان بود .
دولت یازدهم دانسته یا ندانسته ( که خود گناه بزرگ‌تری است ) ، « شیرگاز » را بیش‌تر باز کرد و بهای آن را بیش‌تر کاهش داد ؛ با عقد قرارداد گمرکی در زمینه‌ی تعرفه‌ی ترجیحی ، بازار پوشاک و برخی اقلام لوازم خانگی را در اختیار حکومت ترکیه قرار داد . هم‌زمان بر سیل گردش‌گران به ترکیه برای رفتن به « عشرت‌کده‌های زنانه و مردانه » حتا با دادن وام سفر افزوده شد و نیز چشم بر روی تبلیغات جدایی‌خواهانه و تجزیه‌ی طلبانه‌ی « متحد استراتژیک » بسته شد و هزاران مصیبت دیگر که از این راه ، دامن‌گیر مردم و ملت ایران گردبد .
اما ناگهان به دنبال به خطر افتادن منافع نامشروع « متحد استراتژیک » از محل قاچاق نفت داعش ، اردوغان با الفاظی زشت و تحقیر‌آمیز ، شخص متحد استراتژیک یعنی آقای روحانی را مورد « عتاب و خطاب » و « ناسزا » قرار داد .
به دنبال این توهین آشکار ، « شخص مورد عتاب و خطاب » دم‌فروبستن را پیشه کرد ؛ اما آقای رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام اعلام کردند : « مستشاران ایران در سوریه از تمامی مسیرهای کامیون‌های نفت داعش به ترکیه ، عکس‌برداری کرده و این اسناد قابل ارائه و انتشاراند » .
آیا سردار و دیگر مقام‌های جمهوری اسلامی نمی‌دانند که در برابر « پول‌نفت » ، حکومت ترکیه جنگ افزار ، تجهیزات ، نفرات و اطلاعات در اختیار تروریست‌ها در سوریه قرار می‌دهد تا مستشاران ایرانی و ایرانیان « مدافع‌حرم » را به شهادت برسانند ؟! این در حالی است که گاز ارزان و نیز امکان برخورداری از تعرفه‌های ترجیحی و امکان « قاچاق کالا » و نیز اجازه‌ی تبلیغات ضد ایرانی و « تجزیه‌طلبی » در اختیار حکومت ترکیه قرار داده می‌شود ؟!
امروز دیگر نمی‌توانید مدعی شوید که ما نمی‌دانستیم ؛ امروز باید پاسخ‌گو باشید و به مردم و ملت ایران حساب پس بدهید .
دولتی که « دوشاب را از دوغ » و دشمن را از دوست تشخیص نمی‌دهد ، باید جای خود را به یک دولت آگاه و باورمند به « منافع‌ملی » بدهد . ایدون باد
یک‌شنبه 15 آذرماه 1394 ـ هوشنگ طالع
