من کافرم

بیانات حقیر در شب نوروز لعنتی که بعد از این همه قتل عام همچنان زنده است. حقیر بنا نداشتم امشب نامبارک شعری بخوانم اما چون این مردک خبیث و ابوالفظل قدیانی هم بریش ما ریده بنده امشب شعری افشا گرانه تقدیم می کنم.

نمی دانم چه در سر دارد این بخت دو رنگ من
ز دشمن می گریزم دوست می آید به جنگ من
مگر او هم نیفتد روزگاری در، به چنگ من!
نمی دانم چه در سر دارد این بحت بداندیشم
ز دشمن می گریزم دوست می ریند بریش من ( احمدی نژاد: احسنت طیب الله)
نمی دانم چه در سر دارد این روحانی احمق
که دارد نیم نگاهی از سر شهوت،
به سوی انگلیس و لیسد از هرجا که بتواند،
تلمذ می کند، و اتش زند بر قبر اجدادم
نمی دانم چه در سر دارد این بخت دو رنگ من،
حاج سعید طوسی نشیند بر سر لوله ی تفنگ من
و اینک او خودش دارد تفنگی از سر شهوت
نشانه میرود هر شب به سوی نوجوانانم
به پیشفنگی جماع ت می کنم هر شب درون بیت
نمازی پیشفنگانه نمایم با امام عج
از آنجا با کمند کهکشان بالا روم تا غیب
کشم «هًو» را به زیر و، رو کنم عنوان الله ی!
شوم من جانیشین اقدس الله دون پرور
ولی اینها همه حدس و هوس بوده ست در ذهنم،
و
نمی دانم چه در سر دارد این بخت بداندیشم
زدشمن میگریزم دوست می ریند بریش من
ز آمریکا گریزم سیل می گیرد به زیر من
کنون سیلاب مردم با تشرشرهای فاضلاب
مرا در می رباید، این هم از بخت دورنگ من
خدایا ما را آدم کن!
در آن حظار گفتند آمین! یا رب العالمین و حقیر گفتم: تقبل