در این بخش از خاطرات زندان ابوالفضل قاسمی در رژیم جمهوری اسلامی بخشی از رفتاری راخواهید خواند که این رژیم به زنان مبارزه ایران اعمال می‌کند. عکس: ابوالفضل قاسمی مورخ، نویسنده الیگارشی

۳۱ – نوروز ۱۳۶۵ در زندان ارتجاع پس از تحویل سال بچه ‌ها همدیگر را در آغوش کشیدند با یک دنیا صفا همدیگر را می بوسیدند. ورد زبان اما:

۲۹ – آیت الله شریعتمداری:”آخوند را آخوند می شناسد”  جامعه و حکومت کاستی‌ های زیادی داشت؛ یک رژیم استبدادی بر ما فرمانروایی می کرد؛ همه نیروهای مخالف را

۲۸ – تخلیه و تصفیه ارتش از نیروی مبارز  بی‌ حساب نیست وقتی دستگاه حاکمه ایران می خواهد کرملین را خوشحال کند، کمیسیون تحدید مرزی درست می کند و

۲۷ – یورش به بند دختران آخوند متفرعن دیگری که هنگام راه‌ رفتن به زمین و آسمان فخر می فروخت، گویی افلاطون دهر، سقراط روزگار بود، «… یاسینی»

۲۶ – گندزدایی زندان تحمل بعضی از این افراد کاری بس کشنده بود. «طوسی» از آن حزب ‌الهی ‌های نایاب و احمق بود. دل‌ درد داشت ولی به تجویزات

۲۵ – توبه یا مقاومت ، «اردلان»، «احمدزاده» و «ابرندی» روز سوم باز مانند دو روز دیگر بر ما گذشت. نام «احمدزاده» را نیز خواندند. او نیز با همه اثاث

۲۴ – حاج آقا، ملی‌گرایی بزرگترین مشخصه انسان است ما هرگز جبهه ملی را خط‌ خطی نکرده‌ایم. خطی برای مذهبی‌ ها و خطی برای ملی‌ ها نکشیده بودیم و

۲۳ – تیمسار شاهنشاهی پرچم دار کربلا و عاشورا واقعاً بسیار ناگوار، سخت و دردآور است، آدمی رژیم سلطنتی و منارشیست و یکه‌ سالاری «شاه» را با این

۲۲ – زندان “دانشگاه بزرگ” من فکر نمی کردم فقط برای این کار مرا از قزلحصار به اوین آورده‌اند. چند روز گذشت. در این روزها گرفتاری و درگیری