کانون پشتیبانی از مبارزات مردم ایران در وین: علیه احکام اعدام و موج جدید اعدام های سیاسی در ایران اعتراض کنیم!
در آستانه‌ی سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت و به‌ویژه تابستان سال ۱۳۶۷ قرار داریم. اعدام‌ها و همچنین تائید احکام اعدام در چنین روزهایی نشاندهنده عمق دشمنی و کینه خاموش نشدنی رژیم در قبال دگر اندیشان و معترضان به اوضاع کنونی است.
جمهوری اسلامی موج جدیدی از اعدام های سیاسی در زندان ها را آغاز کرده است و قوه‌ی قضائیه‌ی جمهوری اسلامی، احکام ظالمانه‌ی بیدادگاه‌های خود را یکی پس از دیگری تائید می‌کند. بدین ترتیب با صدور احکام اعدام برای تعدادی از معترضان خیزش سراسری آبان‌ماه ۱۳۹۸، برنامه یسرکوب و کشتار فعالان این خیزش مردمی هم‌چنان ادامه دارد. جمهوری اسلامی هم اکنون و با بهره جویی از فضای بحرانی موجود و در تنگناهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خود کمر به انتقام از معترضانی بسته است که برای نان، کار، آزادی و آینده‌ای بهتر و در اعتراض به تحمیل گرسنگی، فقر و بیکاری توسط حکومت به خیابان آمدند.
موج جدید صدور احکام و اجرای اعدام‌های سیاسی در شرایطی به راه افتاده است که اوضاع کشور هر روز خراب‌تر می‌شود. هزاران بازداشتی اعتراض های آبان ماه ۹۸ اعم از زن و مرد هنوز در زندان هستند و در بلاتکلیفی به سر می‌برند. صدها فعال سیاسی و مدنی با پرونده‌سازی حکومت حبس‌های طولانی و در واقع به مرگ تدریجی در زندان‌ها محکوم شده‌اند. از طرف دیگر ما در آستانه‌ی سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت و به‌ویژه تابستان سال ۱۳۶۷ قرار داریم. اعدام‌ها و همچنین تائید احکام اعدام در چنین روزهایی نشاندهنده عمق دشمنی و کینه خاموش نشدنی رژیم در قبال دگر اندیشان و معترضان به اوضاع کنونی است.
هدایت عبداله پور زندانی سیاسی کرد در یازدهم ماه مه گذشته، در اقدامی جنایتکارانه و ضد بشری پنهانی اعدام و دفن شد و خبر اعدام او را ۲۳ ژوئن، به خانوده‌اش اطلاع دادند. دو زندانی سیاسی، دیاکو رسول زاده و صابر شیخ عبدالله، روز ۱۴ ژوئیه مصادف با سه‌شنبه بیست و چهارم تیر ۱۳۹۹ در زندان ارومیه اعدام شدند. مضاف بر این‌ها حکم اعدام بیش از ده زندانی سیاسی تائید شده است. سه نفر از آن‌ها امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی از معترضان آبان‌ماه به‌شمار می آیند. در این اعتراضات صدها تن توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به‌قتل رسیدند. موج جدید اعدام ها بازتابی از هراس رژیم از خیزش‌های وسیع تر مردم و برای ایجاد جو رعب و وحشت در جامعه به‌منظور جلوگیری از اعتراض‌های آینده‌ی آن‌ها است.
سرکوب،بازداشت، شکنجه، زندان و اعدام تحت حاکمیت جمهوری اسلامی بیداد می‌کند. بسیاری از زنان و مردان مبارز کشورمان در بدترین شرایط زیستی در زندان‌ها با شکنجه و وضعیتی غیر انسانی مواجه هستند. نرگس محمدی فعال حقوق بشر که سالیان درازی را در زندان سپری می‌کند، هم اکنون به بیماری کرونا مبتلا شده است. جان زینب جلالیان و سهیلا حجاب و زندانیان سیاسی دیگر در خطر است. زندانیان سیاسی و بازداشتی های آبان ماه فعالان مدنی و کارگری معلمان زندانی و فعالان حقوق بشر، روزنامه نگاران، تحت فشار ارگان های سرکوب حکومت هستند. بر عهده‌ی ماست که با تمام نیرو و امکانات موجود فریاد اعتراض آن‌ها را به جهانیان برسانیم.
کانون پشتیبانی از مبارزات مردم ایران در وین تمامی نهادهای مدنی و مدافع حقوق بشر را به دفاع از زندانیان سیاسی در ایران فرامی‌خواند. یک صدا خواستار لغو احکام اعدام، پایان دادن به اعدام‌ها و آزادی زندانیان سیاسی، فعالان مدنی و مدافعان جنبش کارگری شویم. صدای اعتراضات مردم ایران علیه جمهوری اسلامی و سیاست سرکوب و اعدام در ایران را رساتر کنیم.
کانون پشتیبانی از مبارزات مردم ایران در وین
بیست و پنجم تیر ۱۳۹۹
پانزدهم ژوئیه ۲۰۲۰
contact@kanon-wien.at
