عصر پهلوی یعنی چه؟

جناب رنگین کمان من این نظر را برای این مقاله نوشته بودم مقاله گم شد چرا که اینترنت و فیلترشکن خوب جواب ندادند. در حال دوباره پیدا کردم ولی ریسک نمی کنم و همان نظر را کپی می کنم در اینجا می گذارم. اگر خواستید با همه کاستی هایش منتشرش کنید.
به نظر بنده این آقای رامین کامران که گمش کرده بودم درست نوشته بود. نمی دان در کجا از عصر پهلوی و اقبال یا عدم اقبال مردم و اتوریتر بودن او و مدرنیته کاذبش نوشته بود… و شاید مثل همیشه درست نوشته. البته حتما در آن مورد به خصوص و هوچی باز ی فرشگردی ها هم خوب نوشته و پیشبینمیش مثل بسیار دیگر درست بود و پکید! و اصلا فرشگردیها گویا برای برهم زدن آمده بودند. تا کار بدشان را در جایی بدی اما خوب انجام دهد. اما همین امروز فروپاشیدند. گویا اصلا برای فرو.پاشیدن و فروپاشامندن آمده بودند و انشعاب شد. وقتی من بچه بودم پدرم تعریف می کرد که گروهی از حجتیه وارد محفل بهایی ها می شدند و بهایی مصلحتی می شدند و بعد ناگهان همه چیز را بر هم میزدند و ناگهان درغین بهایی شدنشان را با دروغی دیگر مبنی بر بیرون رفتن با کشف مجدد مسلمانی از دیانت بهایی خارج می شدند و در روزنامه با عکس تظاهر می کردند که از بهاییت بیرون رفته اند و با فحاشی. و ضاله خواندن بهاییان و…حالا حکایت این فرشگردیهاست. در هر حال سلسله پهلوی با مدرنیته سروکاری نداشت و اندکی مدرنیزاسیون البته کرد. البته فکر می کنم که جناب رامین کامران لیبرال باشد و من چپ، برای ایران لیبرال بودن خوب است و هم چپ بودن چپ بودن بسیار هم خوب است. حتا اگر من دست راستی هم بودم باز هم از بودن چپ دفاع می کردم همچنانکه امروز به عنوان دست چپی از بودن راست میانه دفاع می کنم چرا که در تمامی جوامع دموکراتیک اینگونه پیش رفته و می روند. آما چپ بودن نگاهی ست انسانی که همه از آن سود می برند. بر قراری چپ معتدل باعث وجود راستی معتدل و در نهایت جامعه ای تا و در حد امکان معتدل می شود. اما واقعا اینکه مردم ایران به یاد رضا شاه بیفتند از چند جهت جائز اهمیت است. یکی اینکه ما درس خوانده ها چقدر کمکاری و بیکاری کرده ایم که جامعه ی ما بازگشت به دوره رضا شاه را طلب کند و نه، نه گفتن به ولایت سلطان و شاه و سطتنت ولایت را. چرا که گر نیک بنگری آن این را زایید و اگر مواظب نباشیم این هم دوباره آنرا خواهد زایید. من شخصا با رضا پهلوی به عنوان یک ایرانی مشکلی ندارم و فقط فکر میکنم که همچون بسیار از مال مردم را به یغما برده است که اگر روزی میخواهد مثلا رییس جمهور شود خوب است که حساب پس دهد. البته خواهند گفت که همه دزدیده اند. بله اما طبق قانون انسانی همه باید پس بدهند. در هر حال ما باید به چند چیز نه بگوییم تاج و عمامه و لچک و سرمایه داری بی مهار و حتا چپ بی مهار. امروز مملکت ما را شاه شهیدان امام حسین می گراند. باید این بساط برای همیشه جمع شود. صدای مسجد و حسینیه و لباس روحانی و مداحی باید از ایران ریشه کن شود. چرا که امتحان و آزمایش خودش را چهل سال داده و راهی جز نابودی ندارد.در پایان من فکر می کنم که یک حمهوری لاییک و سکولار و دموکراتیک و آزاد آزاد برای ایران امروز حیاتی ست و باید آنرا با هر هزینه بدست آورد!