جمهوری اسلامی ایران در یک اقدام فریبکارانه و نمایشی و بدون حضور زندانیان سیاسی، گوشه ای ازشکنجه گاه و قتلگاه تاریخی اوین را برای چند ساعت چنان آراست که سفرای برخی از کشورهای خارجی از آن همه امکانات رفاهی و تفریحی و آموزشی در زندان شگفت زده شدند و یکی از آنان به طعنه گفت: “با این همه امکانات کسی مایل به ترک زندان نیست”! و کیست که نداند نام “زندان اوین” برای مردم ایران و جهان مترادف است با مخوف ترین مکان برایِ شکنجه و اعدام دهها هزار زندانی سیاسی-عقیدتی ایران در نیم قرن گذشته. آری این نخستین بار نیست که حکومت اسلامی تحت فشار نهاد هایِ بین المللی، چنین نمایش چندش آوری را در زندان اوین بر روی صحنه میاورد تا به جهانیان بگوید: آنچه که سالها است زندانیان سیاسی-عقیدتی در مورد وضعیت ناهنجار زندان های جمهوری اسلامی گفته و میگویند، و آنچه در گزارش های سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر، نماینده ویژه سازمان ملل متحد و درگزارش شخصیت و نهادهای ایرانی مدافع حقوق بشر در مورد شرایط غیرانسانی زندان های ایران گفته شده است، همه و همه دروغ است!
راست این است که وضعیت زندان های ایران و نقض روزمره حقوق بشر در زندان و بیرون از زندان را باید از زبان زندانیان سیاسی و گزارش نهادهای حقوق بشری ایران شنید، نه از زبان سفرای خارجی مقیم تهران که در راستای منافع کشور متبوع خود حاضرند در وصف هر حکومت فاسد و ضد حقوق بشری مدیحه سرائی کنند.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی گزارش بسیار دردناکی از زندان و دردهای زنان زندانی هم‌زمان با پهن کردن فرش قرمز در اوین، نوشته است و در ادامه آن چنین می گوید: نمایش‌های مبتنی بر صداقت و شفافیت، توان بازگویی واقعیت تام را ندارند و کارکرد و هدف مورد نظر نمایشنامه‌نویسان را تأمین نمی‌کنند، وای به حال نمایشنامه‌نویسان و شومن‌هایی که بر اساس فریب و پوشاندن واقعیت‌ها گام بر می‌دارند. تاریخ نه خیلی دور، بلکه بسیار نزدیک قضاوت خواهد کرد.
آتنا دائمی و گلرخ ایرایی، دیگر فعالان حقوق بشر در ایران که در بیدادگاههای چند دقیقه ای و بدون حق دفاع و حضور وکیل مدافع به احکام درازمدت زندان محکوم شده اند، نامه سرگشاده ای به سفیران بازید کننده از اوین نوشته اند. در قسمتی از این نامه بدرستی به افشای این نمایش مسخره پرداخته و مینویسند:” خطابمان با شماست، شما سفرای محترمی که دعوت شدید تا از بخش های دلخواه آقایان در زندان اوین دیدن کنید. همه شما و ما میدانیم که مدتها است به دلیل نقص فاحش حقوق بشر، ایران و خصوصاً سازمان زندان های ایران دستخوش تحریم شده اند. سالهاست که از سوی ایران به نمایندگان ویژه سازمان ملل (آقای احمد شهید و خانم عاصمه جهانگیر) اجازه ورود به ایران و بازدید داده نشده است و حال شما سفرای مقیم تهران خواسته یا ناخواسته بلندگوی وارونه نمایی ایران از وضع حقوق بشرش شدید”!
آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در بخشی دیگر از نامه سرگشاده خود به سفرایِ بازدید کننده از اوین چنین مینویسند: ” شما بزرگواران به راحتی می توانستید از طریق تصاویر ماهواره ای، از جغرافیای دقیق اوین مطلع شوید. می توانستید از طریق منابع موثق به گزارشات مختلف از بندهای اوین و زندان های ایران دسترسی یابید و حتی می توانستید با ذکر نام زندانیان سیاسی، سراغی از آنها گرفته و درخواست ملاقات با آنها را بکنید و با آگاهی قدم در این زندان و بازدید از آن گذارید…آیا آگاه هستید که به راستی زندان اوین شامل چند بند و چند بازداشتگاه می باشد؟ آیا موفق شدید از بندهای ٢٠٩ مربوط به وزارت اطلاعات، دو-الف مربوط به اطلاعات سپاه پاسداران و ٢۴١ مربوط به اطلاعات قوه قضاییه دیدن کنید؟ آیا سلول های انفرادی بدون پنجره و تهویه و سرویس بهداشتی آنها را دیدید؟ آیا سیاه چالها و اتاق های تنگ و تاریک بازجویی هاشان را دیدید؟ آیا سلولهای معروف قبر را به شما نشان دادند؟ هواخوری های سربسته و چشم بند و دستبند را چطور؟ طبق اظهارات روزنامه های داخل ایران شما بزرگواران از حسن شرایط زندانیان و فضای زندان شگفت زده بودید. با چند زندانی هم صحبت شدید؟ آیا شما را از تعداد بازداشتها، مدت انفرادی ها، نحوه بازجویی ها و انواع شکنجه های جسمی و روانی مطلع کردند؟ راستی چرا شما را به تنها بند زنانِ سیاسی زندان اوین یعنی همین جایی که ما به اجبار در آن ساکنیم نیاوردند؟ حتماً به شما هم گفته اند که اوین بند زنان ندارد!”
ما نهادهای ایرانی مدافع حقوق بشر و امضاکنندگان این بیانیه ضمن محکوم نمودن نمایش چندش آور از جانب جمهوری اسلامی و ارائهِ تصویر نادرست از شرایطِ وحشتناک غیر انسانی حاکم بر زندان اوین توسطِ برخی از سفرایِ بازدید کننده از این زندان، ازتمامی شخصیت ها و نهادهای حقوق بشری در سراسرجهان و بویژه در کشورهائی که سفرایِ ارسالی از سوی حکومتهایِ آنها در این نمایش مسخره شرکت کرده اند، درخواست میکنیم ازهر طریقی که میتوانند اعتراض خود را به مشارکتِ این دیپلوماتها درسیاه نمائی وپرده پوشی براعمالِ ضد حقوق بشریِ جمهوریِ اسلامی ایران، اعلام نمایند و از مسئولانِ ایران بخواهند که بجای برپا کردن ضیافت برای سفرا در اوین، به خانم عاصمه جهانگیر نماینده ویژه سازمان ملل متحد، اجازه ورود به ایران را بدهند تا افکار عمومی دنیا از طریق گزارش ایشان نسبت به شرایط واقعی زندانیان در اوین و سایر زندانهای جمهوری اسلامی، که درحقیقت مراکزی برایِ شکنجه های جسمی و روحی بوده و حتی در مواردی، محیط هایی موجب مرگ تدریجیِ زندانیان میباشند، آگاه گردد.
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
امضاء:
۱ – انجمن زنان ایرانى – مونترال
۲ – انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ – انجمن همبستگی ایرانیان – دالاس
۴ – انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس
۵ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ
۶ – بنیاد اسماعیل خویی
۷ – مادران پارک لاله ایران
۸ – حامیان مادران پارک لاله – دورتموند
۹ – حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۱۰- حامیان مادران پارک لاله – لندن
۱۱- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۱۲- شبکه همبستگی ملی فرزنو- کالیفرنیا
۱۳- فدراسیون اروپرس
۱۴- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۵- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۱۶- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو
۱۷- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۱۸- همه حقوق بشر، برای همه، در ایران
۱۹- مادران صلح مونترال
۲۰- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا)- مونترال
۲۱- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا)- نیویورک
۲۲- همبستگى جمهورى خواهان ایران (هجا)- لوس آنجلس
۲۳- همبستگی برای حقوق بشردر ایران – کلگری
۲۴- انجمن زنان ایرانی- مونترال
۲۵- کمیته مستقل ضدسرکوب شهروندان ایرانی-پاریس
صحنه آرائی شکنجه گاه اوین و بازدید سفیران خارجی
2 پاسخ
دوستان بروید لنگ خروس را در جیب بابک داد ببینید. بروید ببینید که ابشان چگونه از طرف محصورین و شکنجه شدگان خرف پرانده است. البته از اول هم این جناب بسیار مشکوک بود. اما ایشون تمام همش این است که حخالا که رهبری کار خودش را با محصورین و زندانیان شکنجه شدگان انجحام دادخ و آنها له شده اند برای وانمود شدن رهبری به عنوان یک مصلح و یک هوشمند و اندیشمند باید زندانیان له شده را امروز آزاد کند. او می گوید که این کار رهبری برای او پر برد و بهره است. چرا که دیگر زندانیان رمنقی برای خطرناک بودن ندارند. نوشته بابک داد نوشته ای ست شیادانه و بدور از شرف و انسانیت. عنوان مقاله اش این است:
بوٙد آیا که درِ “حصر و اوین” بگشایند؟
شاید بهتر باشد ایشان را بامک باد بنامیم. حتما ایشون یا بسیار بیهوش تشریف دارند و نزدیک نادان و یا اینکه از فرستادگان هستند.
هرگز مقلات سالهای پیش این تحلیلگر مسائل ایران را از یاد نمی برم. ایشون از دوستان یک اطلاعاتی دیگر بنام داریوش سحجادی ست. اما خب انصافا به وابستگی او و خصوصا به بیشرفی آن مردک ریاکار و پریشان گو نیست. من هر دو را می شناسم. اگر هم رسات و درست نوشته باشد برای این است رویی بسوی وطن دارد. در هر حال اگر این نوشته اندک صداقتی داشته باشد نوشتهای ست بسیار مهمل. آدرسش در گویا اینحجاست
http://news.gooya.com/2017/08/post-6087.php
اصلا خارج شدن به قول نویسنده نظر بامک باد و آن شامورتی بازی های دروغین و تلف زدنها با سیم کارتهای خیالی و سوزاندن آنها نشان از اراده ی بـر خوردن او در میان مخالفین خاج از کشور بود. حتما چند وقت دیگر وزارت اطلاعات با افتخار خواهد گفت که ما بابک داد را در حلق اپوزیسیون خارج نیشین فرو کردیم و حالا آنرا درآوردیم و در مقابل جچشم امت همسشه در ذلت و ضلت مشانش می دهیم… امشب با او گفتگویی داریم که بفرمایید: و بابک داد خواهد زد که بله من این خاینین را درنوردیدیم و حتا یکیشلن هم با دیگری موافق نیست! البته که راست خواهد گفت. او همچنین خواهد گفت که وقتی من به انگلیس رسیدم تازه فهمیدم چرا رهبر فرزانه بخوانید آدمکش و مزخرف و پوفیوز و بیشرف انقلاب مدفوع همچنان سر کار است و روحانیون همچنان می توانند با کلت به کمر و در اتومبیلهای ضد گه لوله در تهران و تبریز و اصفهان و شیراز و یزد و کرمان و خراسان رفت و آماد کنند. و اما واقعا ماجحرای عجیبی که در خراسان اتفاق افتاده بسیار حائز اهمیت است. و آن اینکه در ضریح امام خشتم شیعیان مرتب مدفوع انسانی پیدا شده. البته چنانکه می دانیم در قبر خمینی از این اعماب فراوان و بی وقفه انجام شده و بیسر و صدا امت امام آنها را به عنوان تبرک برده اند و خشک کرده و آنر در گلو و چشم و استنشاق کرده اند اما قبر امام هشتم که او را امام حشم می نامند اینک مورد توجه مردم قرار گرفته و این مسئله بسیار جالب است