کاوه شیرزاد
سال‌ها پیش در نامه‌ای معروف به #ترامپ، که سر و صدای زیادی کرد از تحریم ج.ا حمایت کردم. اکنون که به گذشته نگاه می‌کنم، معتقدم بهتر بود تنها در صورتی از تحریم‌ها حمایت می‌کردیم که این تحریم‌ها بخشی از یک طرح بلندمدت برای براندازی رژیم بودند. واقعیت این است که تحریم‌ها تنها با هدف تضعیف رژیم اعمال شدند، نه براندازی آن. ما به دلیل برخی تجربیات تاریخی گذشته، با انگیزه خانی اشتباه فکر می کردیم که غربی‌ها احتمالا بدنبال تحریم، انگیزه پنهانی برای براندازی دارند، بدون آن که صریحاً بیان کنند. این تحریم‌ها عمدتاً در راستای منافع غرب قرار داشتند و اگرچه تأثیرات مثبت و منفی بر مردم ایران گذاشت و حتی به ضرر ج.ا تمام شدند، اما شاید بهتر بود به جای موضع‌گیری رسمی حمایت از تحریم، به چانه‌زنی برای تطبیق آن‌ها با هدف براندازی رژیم می‌پرداختیم.
امروز نیز در برابر حملات نظامی #اسرائیل به ج.ا شرایط مشابهی داریم. اگر هدف اسرائیل تنها تضعیف رژیم و تأمین امنیت خودش باشد، همدلی با این #جنگ معنایی ندارد. اما اگر هدف تغییر رژیم با محوریت اراده مردم ایران باشد، می‌توان بسیاری از تبعات منفی این حملات را نادیده گرفت و حتی از آن حمایت کرد؛ زیرا پس از براندازی، راه برای جبران باز است و مردم از استبداد دینی رها خواهند شد.
با این حال، این جنگ، جنگ ما نیست و ما در هیچ شرایطی پشت ج.ا نخواهیم بود. اگر نیرویی داریم، باید فارغ از انگیزه‌های غرب یا اسرائیل، از فرصت‌هایی مانند حذف فرماندهان سپاه یا تضعیف و تحقیر حکومت بهره ببریم و همواره آماده ضربه زدن به رژیم باشیم. در خارج از کشور نیز باید چانه‌زنی گسترده‌ای در دستور کار قرار گیرد تا این #جنگ به گونه‌ای پیش رود که منافع مردم ایران را تأمین کند.
بدترین رویکرد، انفعال یا بسنده کردن به مواضع لفظی و تشدید اختلافات میان مخالفان است. باید بپذیریم که در میان ما تنوع فکری وجود دارد که از تجربیات مختلف نشأت گرفته است. برخی با ژست ضد جنگ گرفتن و متهم کردن مخالفان به جنگ‌طلبی، سعی می‌کنند از این فرصت برای افزایش اعتبار خود استفاده کنند و با ژست‌های ملی‌گرایانه و میهن‌دوستانه به منتقدان فکری‌شان ضربه بزنند. این افراد به ساده‌انگاری افتاده‌اند که بیان ساده این که “جنگ بد است” را یک موضع سیاسی معتبر می‌دانند. اکتفا کردن به این که “چیزهای خوب، خوب‌اند و چیزهای بد، بد” موضع سیاسی نیست. مشخص است که برانداختن رژیم هزینه‌هایی دارد؛ مانند شیمی درمانی برای سرطان! تصور کنید فردی بگوید هم با سرطان مخالف است و هم با شیمی‌درمانی! این موضع شباهت زیادی به کسانی دارد که ژست ضد جنگ می‌گیرند. آن‌ها هرگز نمی‌گویند که اگر این فرصت از دست برود و ج.ا به بمب اتم دست یابد، چه اتفاقی خواهد افتاد.
بسیاری می‌گویند که موافقت یا مخالفت ما تأثیر چندانی در تصمیم‌گیری‌های کلان ندارد. اما این مردم فعال ایران و صدها هزار فعال میدانی بودند که با اعتراضات گسترده در سال‌های گذشته، نامشروع بودن جمهوری اسلامی را به نمایش گذاشتند و خواسته‌های خود، از جمله براندازی، را به غرب و به‌ویژه به اسرائیل نشان دادند. نتیجه این مبارزات این است که امروز حداقل نتانیاهو در گفتار همراه مردم ایران است و غرب می‌داند که اگر روزی قرار بر رفتن رژیم باشد، مردم ایران آماده‌اند. این دستاورد، نتیجه شجاعت مردم ایران است که توانستند پروپاگاندای رژیم را نابود کنند. رژیم نیز دریافته است که به دلیل سرکوب گسترده، مردم نه تنها در چنین جنگ‌هایی پشت سر آن نخواهند بود، بلکه هر لحظه منتظر فرصتی برای ضربه اساسی به ج.ا هستند. این موضوع رژیم را به شدت می‌ترساند.
